Zo ontstaat er weer nieuwe goedbedoelde onderwijsmythe.

Jacqueline
Broedplaats Rotterdam
3 min readFeb 18, 2018

Leerkrachten hebben het beste voor met leerlingen; ze willen goed onderwijs bieden om leerlingen voor te bereiden op een goede toekomst. Om dit te bereiken zijn leerkrachten voortdurend op zoek naar nieuwe inzichten en mogelijkheden. Daarbij gelooft soms iedereen wat anders óf nemen we klakkeloos dingen van elkaar over. Zo ook de onderzoeken van professor John Hattie.

Terwijl ik op Linkedin aan het surfen was, kwam ik een bericht tegen waarin een eigen interpretatie gegeven wordt, aan de waardevolle aanwijzingen van professor John Hattie.

Professor John Hattie, gerenommeerd onderwijswetenschapper uit Nieuw-Zeeland, geeft in zijn boek Visible Learning veel waardevolle aanwijzingen, gebaseerd op een omvangrijke database met onderzoeksgegevens van over de hele wereld. De focus ligt op het leren van de leerling, de impact van de leerkracht op het leren, manier om de impact te vergroten; continue verbetering door het evalueren van het effect van het handelen van de leraar op de leerling.

De reacties op de foto met de boom liepen erg uitéén. Van verschrikkelijk tot geniaal! Dit is wederom een voorbeeld van hoe wetenschap en beschreven aanwijzingen uit het boek op verschillende wijzen geïnterpreteerd kunnen worden en klakkeloos worden overgenomen.

In zijn boek heeft Hattie het over het zichtbaar maken van het lesgeven van de leerkracht vóór de leerling. Je laat de leerdoelen zien en de bijbehorende strategieën, maar ook de stappen in werkhouding kun je laten zien. Hij geeft ook aan, dat het leren van de leerling zichtbaar moet zijn vóór de leerkracht en aandacht voor wat het meest of minste effect heeft voor de leerling-resultaten. Hij heeft het over het betrekken van de leerling bij zijn eigen leerproces. Leerlingen uitdagen hun eigen leraar te worden.

Op de foto met de boom wordt het leren van de leerling zichtbaar gemaakt vóór de leerkracht, vóór alle leerlingen en vóór de leerling zelf. Drie vliegen in één klap, zou je denken. Het voorbeeld wordt op social media gedeeld en hopla!!! een nieuwe mythe is geboren! Maar dat is niet wat Hattie in zijn boek beschrijft.

Je zult maar de leerling zijn die links onderaan de boom zijn naam heeft hangen. Het rekenen kost je veel moeite en je hebt meer tijd nodig om de doelen te halen. Je werkt hard en ontwikkelt jezelf. Maar na 4 weken komt er een ander doel te hangen boven de boom, het is je niet gelukt om in het midden of boven in de boom te komen. Leerlingen worden op deze manier met elkaar vergeleken, is dát wat leerkrachten willen? Is dat wat Hattie écht bedoelt of hebben we dat er van gemaakt?

De leerkracht die het leren kan bekijken door de ogen van de leerling en zich bewust is van de impact van zijn eigen handelen op het leren van de leerling en feedback toepast op de taak, het niveau van het proces en het niveau van zelfsturing zou deze boom nooit klassikaal gebruiken.

Kritisch zijn op wat werkt en niet werkt, niet klakkeloos overnemen van goedbedoelde ideeën op social media, onderzoek doen naar de wetenschap, voorkomt de volgende onderwijsmythe!

--

--