Birlikten mutluluk doğuyor …
İyiliklerin ve sevginin birliği ile oluşturulan konteyner kentler, öğretmenlerimizin sevgi ve emeği ile birleşince mutlu çocuklar yaratıyor.
Sizlerin desteği ile oluşturulan Osmaniye konteyner ana sınıfın’ ı ziyaret ettiğimiz de çocuklarımızla eğitime devam eden öğretmenlerimiz ile sohbet edip neler olup bittiğini ilk ağızdan dinledik.
Hep beraber el ele vererek konteyner ana sınıfını güzelleştirmek için çok emek harcanmış. Etrafına hoş kokulu çiçekler ekilmiş, yolları yapılmış, içerisine klima takılmış, oyun oynayabilecekleri birçok oyuncak ve eğitim materyalleri ile desteklenmiş, bu yaz döneminde bile eğitim’ e devam edilebilecek ortam yaratılmış. Gönüllü bir öğretmenimiz ve bize ulaşan öğretmenimizin çabaları ile depremin yaraları sarılmaya devam ediliyor.
Bu dönem de etkilenen çocuklarımız buraya gelerek bir nebze bile olsa yaşadıklarının etkisinden uzaklaşma fırsatı yakalıyorlar.
Konteyner kentten önce çadır kentte eğitime devam eden öğretmen ve çocuklarımız o dönem de hava şartlarının olumsuz etkisi yüzünden birçok zorluklar yaşamışlar ve konteyner ile daha güvenli ve sağlıklı bir ortam da bulunmalarını sağlayan BTF bağışçılarına Teşekkürlerini sunuyorlar.
Şimdi olanları onların gözünden süreci dinleyelim…
“Benim içinde ilk kez deneyimlediğim zor bir süreçti. İlk şoku atlatınca ben öğretmenim ve en iyi bildiğim şeyle destek olabilirim insanlara dedim. Çocuklar için birçok gönüllü öğretmen arkadaşımla birlikte çadır kentte çocuklara etkinlikler planladık, eğitim –öğretimi devam ettirmeye çalıştık. Çocuklar ilk zamanlarda korku doluydu,kaygılılardı. Rüzgar esse öğretmenim deprem mi oluyor diyorlardı. Artçı sarsıntılarda bile çadırdan çıkıp kaçışıyorlardı. Oyunları hep deprem konulu idi… Aslında onlar oyun oynayarak kendilerine terapi yapıyorlardı.. Bizler onlara destek olmaya çalıştık. Ben aynı zamanda Vantrilok bir öğretmenim.(Vantrilok sanatı ile kukla oynatma tekniği)İlk günlerde kuklamı alıp çocuklarla oyunlar oynadım, kuklam Gümüş ile hikayeler anlatıp çocuklara hayatta güzel şeyler var iyi olacağız mesajını vermeye çalıştım. Gün geçtikçe daha iyi olmaya başladılar.. Tabi biraz olsun yaraları sarmak, iyi gelirken beni bir öğretmen olarak çok motive ediyordu. Okullar açılınca hem okulumda hem çadır kentte diğer arkadaşlarımla dönüşümlü olarak gönüllü öğretmenliğe devam ettim. Biz öğretmenler içinde kolay olmayan süreçlerdi. Çaresiz hissettiğimiz anlar oldu. Ama bir öğretmen her zaman ayağa kalkıp bildiği yoldan yürümeliydi. Umut vardı hep. Mustafa Kemal ATATÜRK’ ün dediği gibi ‘UMUTSUZLAR DURUMLAR YOKTUR,UMUTSUZ İNSANLAR VARDIR.’ BEN HİÇ BİR ZAMAN UMUDUMU YİTİRMEDİM. Tabi bence ilk düşünmemiz gereken şey öncesinde böyle bir afete hazırlık süreci olmalıydı. Afet anında ve sonrasında neler yapılacağı konusunda hem öğretmenler hem öğrenciler hazır olmalı okulların ayrıca uygulanabilir bir afet planı olmalı idi. Psikolojik destek çok önemli. Bura da o dehşetle bazen ne yapacağımızı bilemedik, şok halindeydik. Fazla eksikliklerimiz vardı hem kurumsal hem kişisel olarak. Tabi o an artık ne eksik değil diye değil de ne yaparız nasıl olura odaklandık.
Deprem olmadan önce iyi bir deprem planımız olmalıydı ve bu bağlamda
Okul binaları çok sağlam olmalıydı…
Daha iyi bir acil afet eğitim-öğretim planı olmalıydı …
Eğitim-öğretim ilk yardım yapılan yerlerden olmalıydı
İyi bir koordine ile öğretmen ve öğrenci güvenli şekilde bir araya gelmeli idi..
Çocuklar ülkemizin geleceği asla taviz vermemiz gereken grup, her şartta önce onları düşünmeliyiz.
Bunlardan artık ders alıp herkes üzerine düşeni yapmalı…Her şey iyi bir eğitime bağlı depremde nasıl davranmanız gerektiği bile bir eğitim süreci. O yüzden eğitim her an güvende olmalı, ulaşılır olmalı… Tabi bu olumsuzluklar olsa da güzel şeylerde oldu. Ne olursa olsun birbirimizden güç aldık ve sarıp sarmaladık birbirimizi. Dilerim böyle bir felaket artık yaşanmasın…
Yurt dışından gelen destekler çok kıymetli. Buradaki durumu yüreklerinde hissedip nasıl destek oluruz diye düşünüp çok uzaklardan önemli desteklerde bulunuyorlar. Her birine bir eğitimci olarak minnet doluyum. Çünkü gerçekten çocuklara konteyner sınıf, kırtasiye, kitap, okullara eğitim materyali konusunda çok güzel destek oluyorlar. Bunlar biz öğretmenlere de umut oluyor. Çünkü eğitim bu ülkenin en önemli konusu…Eğitimi çocuğu düşünen önce eğitim diyen herkese ve özellikle BTF ve kıymetli bağışçılarına bize köprü olan sevgili Dilek Livaneli’ ye Osmaniye’den kucak dolusu sevgiler yolluyoruz.
Konteyner sınıf aslında her yaştan çocuğa hizmet veriyor. Okul öncesi eğitimine depremden sonra devam edemeyen minikler yaz tatilinde orada çok mutlular. BTF tarafından çocuklar kavurucu Çukurova sıcağından etkilenmesin diye klima bile takıldı. Oyun grupları var gelip birlikte rahatça oyun oynuyorlar, öğretmenleri ile etkinlik yapıyorlar.
Çocukların her tepkisi çok güzel çadır bir sınıftan sonra güvenli bir sınıf onları çok şaşırttı, genelde sınıftan pek ayrılmak istemiyorlar. Konteyner kentte onlar için özel bir alan ve özel hazırlanmış bir sınıf onları çok mutlu etti. İlk tepkileri ‘vav nasıl güzel, okulumuz gibi olmuş, masa bile var, bak burada oyuncak var, kitap var’ sözleri oldu. Her geldiklerinde genelde ayrılmak istemiyorlar. Umarım onlar için hep en güzeli olsun.”
Bizde bu süreçte bize destek olan BTF bağışçılarına ve öğretmenlerimize teşekkür ediyoruz. Sürecin daha rahat atlatılması için çabalamaya devam edeceğiz.
Bize ulaşan öğretmenimiz: Sabancı vakfı 14. Sezon fark yaratan öğretmeni; Rümeysa Çevlik
Gönüllü öğretmenimiz: Ayşegül Pektaş
Konteyner kent sorumlusu: Yusuf Dokuzoğlu
