รีวิว CODIUM Developers ตอน ความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อท

สวัสดีค่าาาา กลับมาอีกแล้วว หลังจากไม่ได้เข้ามาอย่างยาวนานมาก ช่วงนี้งานเยอะมายมาก เลยไม่ค่อยมีเวลาเท่าไร ไม่น่าเชื่อว่า ตอนนี้จะผ่านมากี่เดือนแล้วหล่ะ 10 เดือน ใช่! เราทำงานที่ CODIUM มา นี้ก็ปาไปต้องเกือบปีแล้วสิน่ะ เวลาผ่านไปไวจนน่าตกใจเสียจริงๆ

เอาหล่ะ เข้าเรื่องเลย หลังจากได้ทำงานที่นี้มาสักพักหนึ่ง เราเลยอยากมารีวิวความเป็น Developers ใน CODIUM ให้ฟัง เพราะส่วนตัว เราได้ทำงานกับ Developers ค่อนข้างบ่อย ได้มีโอกาสรู้จักคนเหล่านี้ในมุมมองต่างๆ ไม่ว่าจะในฐานะ เพื่อนร่วมงาน พี่น้อง หรือ เพื่อนสนิทก็ตาม โฮ่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่ได้ทำงานกับคนฝ่ายอื่นน่ะ เราก็ทำ แต่ว่าขออุ๊บไว้ใน Article ถัดไปละกัน โฮ๊ะๆ

เริ่มแรก มันตลกดีที่ใครๆรู้ว่า เราทำงานอยู่กับบริษัท IT ใช่ มันช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว เพราะการเป็นแอร์ แทบจะไม่มีความเชื่อมโยงใดใดกับ IT เลย นอกจากนี้ คนรอบข้างก็ถามคำถามที่แสนจะ stereotype เช่น ภาษาเอเลี่ยนแบบนั้น คุยกับเพื่อนร่วมงานรู้เรื่องหรอ? เพื่อนร่วมงานเป็นไงบ้าง เงียบๆใช่ไหม? หรือ อะไรต่างๆที่คนเค้ามองหรือแซวชาว developers ในเวย์ใดเวย์หนึ่งกัน

แต่ว่า วันนี้เราอยากจะมาทำลาย stereotype นี้ให้หมดสิ้นไปซะ ทำไมน่ะหรอ? เพราะบางอย่างที่คนเค้าคิดๆกัน มันช่างน่าตลกสิ้นดี เหมือนกับเรื่องเล่าในตำนานที่คนเค้าเล่าต่อๆกันมา ทั้งจริงและไม่จริงปะปนกันไป ตอนเราเป็นแอร์ สิ่งหนึ่งที่เราเรียนรู้มาคือ การเปิดใจมองผู้คนในมุมมองต่างๆ เราพยายามเลิกตัดสินคนจากภายนอก และทำความเข้าใจในความเป็นมนุษย์ในมุมมองที่หลากหลายมากขึ้น ทำให้เราตัดสินใจเขียน article ความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อทขึ้นมา

อธิบายเรื่องยากเป็นเรื่องง่าย

ตอนแรกที่เราเริ่มทำงานที่ CODIUM เชื่อเหอะ ฟังอะไรไม่รู้เรื่องเลย คือก็คิดน่ะ ว่าตัวเองก็พูดภาษาอังกฤษได้นิ ทำไมไอคำศัพท์พวกนี้เหมือนไม่ใช่ภาษาอังกฤษเลยอะ python, django, typescript, angular, flutter, IOS, ELK, VM อะไรเนี้ย คือโนไอเดียสุดๆ บางครั้งถึงขั้นแบลงค์ไปเลย ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ว่าต้องขอบคุณ Developers หลายๆคนที่พยายามอธิบายให้เราเข้าใจในภาษาง่ายๆ ทำให้เรารู้สึกค่อยๆเชื่อมโยงกับมันได้ เช่น พี่โนเล่าว่า python มันก็เหมือนภาษาอังกฤษนั้นล่ะ ต้องรู้คำศัพท์ แกรมม่า เราถึงจะเขียนได้ มันก็เหมือนกับภาษาๆหนึ่งนั้นล่ะ พยายามสรรหาวิธีการเปรียบเทียบง่ายๆ ทำให้เรามองเห็นภาพมากขึ้น

การอยู่ท่ามกลางความ technical ที่เราแทบไม่มีความรู้เลย บางครั้งมันก็ไม่ง่ายเลยที่จะเข้าใจสิ่งต่างๆที่คนเค้าพยายามจะสื่อให้เราฟัง แต่ Developers ของ CODIUM ก็สามารถถ่ายทอดความรู้ของพวกเขาออกมาให้คนแบบเราเข้าใจได้ เราถือว่ามันเป็นความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อทอย่างแท้ทรู

เล่นมุขสไตล์ dev เด๋อๆ

อ่อเออ! มีพี่ dev คนหนึ่งที่ชอบเล่นมุขแบบเสี่ยวๆ อารมณ์แบบ มีนาแล้ว เมื่อไรจะมีกัน หรือ เช้ากินแบรนด์ เย็นกินกลม จากใจเลยน่ะ เราเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่จะมีน้อง dev คนหนึ่ง นางเข้าใจทุกมุขเลย แล้วก็ขำงิงิอยู่เงียบๆ เราเห็นแล้วตลกน้องเค้ามากกว่ามุขเสี่ยวสะอีก 555 อดหัวเราะด้วยความเอ็นดูไม่ได้จริงๆ

นอกจากนี้ พวก Developers ยังชอบเล่นมุขในแบบฉบับที่เราไม่แน่ใจต้องขำตอนไหนดี เพราะตัวเองไม่เข้าใจว่าอันนี้มันคือมุขหรือเปล่า ฮ่าฮ่าฮ่า เช่น ตอนนึง กระจกที่บริษัทเสีย คือมันเปิดไม่ได้ น้อง developer คนหนึ่งก็จัดใส่เราด้วยสีหน้าท่าทางตื่นเต้น และภูมิใจกับมุขของตัวเองมาก “ พี่คับ พี่คับ กระจกมันติดบัคครับ”

ห่ะ! มันแปลว่าอะไรอ่ะ ต้องขำไหมอะ แล้วต้องทำไงต่อ แต่ว่าทุกคน ตอนนี้เราเริ่มเข้าใจมากขึ้นแล้วว่า มุขฉบับ Developers นี้มันยังไง เริ่มหาจังหวะขำถูกล่ะ 555 ใช่ว่า Developers จะคิ้วขมวดหน้านิ่งกับทุกคนน่ะ กลายเป็นว่า sense of humour ของพวกเขานี้ระดับแอ๊ดวานซ์ไปแล้ว ยิ่งเราเริ่มรู้คำศัพท์ทาง technical มากขึ้น เรายิ่งหาจังหวะหัวเราะไปกับพวกเขาได้มากขึ้น 555

พลังโกหกหน้าตาย

เออใช่! ไหนใครบอกว่า Developers ส่วนมากดูเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด แบบ introvert จ๋า คุยกันไม่รู้เรื่อง ขอเถียงสุดใจเลยว่า มันไม่ได้เป็นไปตามอย่างที่คนเค้าสื่อออกมาสะเท่าไร เรามีประสบการณ์ตรงจะเล่าให้ฟัง คืนวันคริสมาสต์ปี 2020 ทุกคนรวมตัวกันสันสรรค์ตามประสางานเฉลิมฉลองทั่วๆไป เราได้มีโอกาสเล่น boardgame กับทุกคนในเกมที่ชื่อว่า Avalon เกมนี้กฎคือ ต้องโกหกกันไป โกหกกันมา มีพี่คนหนึ่งที่เป็นคนเงียบๆ นิ่งๆ แต่พอเริ่มเข้าโหมดเกมนี้ ขอมอบตำแหน่ง ม้ามืดประจำปีไปเลยคะ คนอะร๊ายมันจะมีพลังโกหกหน้าตายได้ขนาดนี้ ด้วยความที่เขาเป็นคนนิ่งๆ ไม่กระโต๊ก กระต๊าก คนมันเลยเชื่อพี่เขากันหมดเลย ตายยกเกม ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่แล้วนี้คือ ความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อท ที่นึกถึงทีไร ก็แล้วอดยิ้มไปกับมันไม่ได้

แก๊งสันสรรค์ร่ำไร

บางวันหลังเลิกงาน ก็จะมีการนั่งคุยกัน และสันสรรค์กันตามภาษา เราเองก็มีโอกาสได้จอยบ้างบางที เราคิดว่าทุกครั้งที่เรานั่งคุยกัน เราได้อะไรดีดีกลับไปเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเสียงหัวเราะ การแชร์มุมมอง หรือ กำลังใจดีดีในการทำงาน หรือ การใช้ชีวิต มันก็สนุกดีน่ะ ที่เราได้รู้จักเพื่อนร่วมงานของเราในมุมมองต่างๆ เรียกได้ว่าเป็นการมองผ่านกระจกเลนส์ในแบบฉบับของเขา เรากล้าพูดว่า Developers ที่ CODIUM มีเอกลักษณ์มากๆ ทุกคนมีความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อท ทุกคนมีความโดดเด่นในแบบของตัวเอง เราเองก็ไม่แน่ใจว่าที่อื่น Developers เป็นแบบนี้ไหม เพราะเราเองก็ไม่ได้ทำงานที่ไหนที่เป็น IT มาก่อน แต่เรารู้สึกว่าอย่างน้อย บรรยากาศแบบนี้แหละ ที่เราอยู่แล้วสบายใจ ก็คงเหมือนที่เค้าพูดกันไว้ใช่ไหม คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก

พี่คับเป็นอะไรไหม?

สุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุด ในความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อท อยากจะเล่าเรื่องวันธรรมดาวันหนึ่ง ที่อบอุ่นใจมาก วันนั้นเป็นวันศุกร์ จำได้แม่นเลย ทำงานพลาดเรื่องหนึ่ง ท้อมาก ในใจคือ ไม่เอาแล้ว ไม่อยากไปต่อแล้ว ทำไมเราถึงทำงานได้แย่แบบนี้ เรื่องแค่นี้เอง ทำไมต้องพลาด ทำไมทำไม่ได้ ทำไมเราถึงต้องขาดความสามารถขนาดนี้ ยิ่งนึกถึง ยิ่งรู้สึกแย่กับตัวเอง แต่ว่าหลังเลิกงานได้มีโอกาสไปกินข้าวกับเพื่อนๆร่วมงานนี้หล่ะ ขณะที่เรานั่งรออาหารอยู่ น้ำตาใกล้จะคลอเต็มที มีน้องคนหนึ่งที่เป็น Developers ที่ใครๆก็มองว่าน้องเขาดูดุ ไม่ค่อยพูด หรือ ดูคุยยาก อะไรก็ตามแต่ ถามคำว่าสั้นๆสะเทือนทั้งหัวใจเลยว่า พี่คับ พี่เป็นอะไรไหมคับ เห็นดูเครียดๆ เงียบๆ เท่านั้นละ เรารู้สึกมีแรงใจไปต่อทันที เพราะในความไม่ค่อยพูดค่อยจาของน้องเค้า เค้าก็ห่วงในความรู้สึกของเราเหมือนกัน ปลาบปลื้มใจมาก

สุดท้ายนี้ หลังจากอยู่ในแวดวงการ IT มาสักพัก อยากจะบอกว่า developers ที่ใครๆจิตนาการว่าเป็นแบบนี้ แบบนั้นนั้น มันช่างต่างกับความเป็นจริงสะเหลือเกิน ทุกวันนี้ก็ยังพยายามคุยกับ developers ให้มากขึ้น เพราะด้วยความที่เราพูดมากกว่า การเริ่มคุยก่อนเป็นเรื่องที่ดีในการทำความรู้จัก Developers มันทำให้เราเข้าใจมุมมองต่างๆ หรือ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในแบบที่เราไม่ได้คิดถึงมาก่อน เอนี่เวย์ เรากล้าพูดเลยว่า การที่เรามีกำลังใจในการทำงานทุกๆวัน ส่วนหนึ่งก็มาจาก ไอความโรบ๊อทในความไม่โรบ๊อทเนี้ยล่ะ

ขอบคุณ Developer-Gang ที่ช่วยให้มีกำลังใจ และผ่านวันที่เหนื่อยๆ ท้อๆมาได้จ่ะ ❤