เล่าแบบไม่กั๊กกับ Codium internship #1
สวัสดีครับ วันนี้อยากจะมาลองเล่าประสบการณ์ทั้งหมดจากการฝึกงานตำแหน่ง Frontend Developer ที่ Codium จากคนที่ยังหาตัวเองไม่เจอ และยังไม่รู้ว่าชีวิตในวันข้างหน้าจะเป็นโปรแกรมเมอร์หรือแค่เปิดร้านกาแฟดี หวังว่าบทความนี้จะเป็นหนึ่งในแนวทางให้กับน้อง ๆ ที่กำลังหาที่ฝึกงานละกันเนอะ
ก่อนอื่นก่อนใด ไม่ได้ค่าโฆษณาใดๆทั้งนั้น อาจจะมีอวยบ้าง แต่ของมันดีจริงอะเนอะ
แนะนำตัวกันก่อน เราชื่อว่าน เพื่อนๆบางคนก็เรียกวิลลี่ ส.ส. นายก ฯลฯ แต่โดยรวมก็เรียกว่านก็ได้ครับ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ชั้นปีที่ 4
ก่อนจะได้ฝึกงาน
ต้องเกริ่นก่อนว่าในหลักสูตร เราจะได้ฝึกงานในช่วงปิดเทอมของปี 3 ขึ้นปี 4 นั่นก็คือเดือนมิถุนายน — สิงหาคม (ฝึกงาน 2 เดือน) ทำให้เราเริ่มหาที่ฝึกงานกันแต่ช่วงปี 3 ซึ่งจริงๆเราก็ได้ที่ฝึกงานที่นึงก่อนอยู่แล้ว แต่ด้วยพิษโควิดทำให้โดนยกเลิกก่อนเริ่มฝึกงานแค่ 2 อาทิตย์เท่านั้น ทำให้เราเหลือเวลาหาที่ฝึกงานใหม่แค่นิดเดียว ประกอบกับเราเองที่ไม่รู้ว่าจะฝึกงานด้านไหนดี จึงทำให้การหาที่ฝึกงานเป็นหนึ่งในเรื่องที่เครียดที่สุดในตอนนั้น
จนกระทั่งได้มาเห็น Facebook ยิงโพสนี้มาให้ดูครับ
เห็นเนื้อข้างล่างนั่นมั้ยครับ ใช่ครับ ผมตัดสินใจส่งอีเมลหาบริษัทนี้เพราะอาหารครับ (ประกอบกับตอนนั้นคิดว่าฝึกที่ไหนก่อนก็ได้ ขอให้ได้ฝึกก่อน)
อย่างแรกที่ทำให้เราตกใจมากคือ ความเร็วในการตอบอีเมลของบริษัทนี้ ตอนเราส่งไปที่อื่น ๆ แทบจะใช้เวลาอย่างน้อย 1 วัน — 1 อาทิตย์ — 1เดือนก็มีมาแล้ว แต่ที่นี่กลับใช้เวลาเพียงแค่ 30นาทีในวันเสาร์ อีกด้วย
ซึ่งหลังจากคุยกันเพียงระยะเวลาแค่ 3 ชั่วโมง ทางบริษัทก็ได้นัดแนะให้เราสัมภาษณ์ในวันอังคารได้เลย
การสัมภาษณ์
ปัญหาอีกอย่างของเราคือ Tech stack ของบริษัท อย่างที่เห็นในรูปว่าที่บริษัทใช้ Angular ซึ่งเราเขียนไม่เป็นเลย และเวลาเพียงแค่ 3 วันก่อนการสัมภาษณ์ ทำให้เราหัดเขียน Angular หนักมาก และไปศึกษาเพิ่มเติมว่า Codium คืออะไรเพื่อที่จะได้พร้อมตอบคำถามในวันสัมภาษณ์
Codium เป็นบริษัทที่ออกแนว IT Solution + Software house เล็ก ๆ — กลาง(สำหรับเรา) คนในบริษัทไม่เยอะมากเท่าไหร่ (รู้แค่นี้ เพราะเว็บบริษัทบอกไว้แค่นี้ ._.)
จนวันสัมภาษณ์มาถึง คนที่สัมภาษณ์เราคือ พี่แพค (CEO) และพี่บูม (Manager) สิ่งที่บริษัทถามเรามีแค่
จุดแข็ง-จุดอ่อนของเราคืออะไร?
มีอะไรจะถามมั้ย?
ใช่ครับ 2 คำถามนี้เอง ที่เหลือเป็นเหมือนบทสนทนาทั่วไปเช่น “อยู่เชียงใหม่หรอ พี่ก็อยู่เหมือนกัน ฝากไปเอาของที่บ้านหน่อยสิ” เป็นต้น
แต่แน่นอน เราก็ได้บอกกับพี่ ๆ ที่สัมภาษณ์เราว่าเรากำลังหัดเขียน Angular อยู่ แต่ตอนนี้ก็พอขึ้นเว็บได้แล้ว ซึ่งพี่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วบอกเราว่าให้มาเรียนรู้ข้างในได้ นั่นก็ทำให้เรา Happy และตื่นเต้นมาก เพราะนอกจากจะได้ที่ฝึกงานแล้ว ต้องจัดการทุกอย่าง (ที่พัก/ การเดินทาง/ อุปกรณ์ต่าง ๆ) ภายใน 1 อาทิตย์ด้วย (เราอยู่เชียงใหม่ บริษัทอยู่กรุงเทพ)
DAY 1 : วันแรก
วันแรกของการฝึกงานได้สร้างความประทับใจและความรู้สึกแปลกๆ กับเราหลายอย่าง มีอะไรบ้าง มาดูกันครับ
ก้าวแรกสู่สังเวียน
บริษัทเข้างานตอน 9.30 น. และเลิกงานตอน 18.30 น. ซึ่งเป็นเวลาที่เรารู้สึกว่าไม่เช้าไป ไม่สายไป และแน่นอน ด้วยความเป็นวันแรกทำให้เรามาก่อนเวลานิดหน่อย (9.00น) ซึ่งก็มีพี่ๆส่วนนึงมาถึงแล้ว และก็มีพี่บอลลูน (Backoffice) ที่ถือกระดาษผังที่นั่งมาให้เราดูว่าเรานั่งตรงไหน และก็แนบสมุด + email บริษัท + Wifi + จอ Monitor พร้อมกับแนะนำจุดต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น โซนโซฟา, โซนครัวและขนม ให้กับเราและ Newcomers (พนักงานใหม่) คนอื่นๆ ซึ่งที่นั่งเราพิเศษกว่าชาวบ้านเค้าไปหน่อย เพราะได้นั่งข้าง CEO หลังจากนั้นไม่นาน เสียงกระดิ่งก็ดังขึ้น
ทุกเช้าเราสมาธิ
เสียงกระดิ่งที่ดัง หมายถึงการนัดรวมพลกันตอนเช้าเวลา 9.30 น. บริเวณโซฟาเพื่อ
นั่งสมาธิ + ออกกำลังกาย
ในทุกเช้าจะมีการนั่งสมาธิโดยใช้เวลาประมาน 2–3 นาที และออกกำลังกายกันเล็กน้อย (เหมือนยืดเส้นยืดสายมากกว่า) ซึ่งถ้าไม่สะดวก(คุยงาน, แก้บั๊คด่วน)ก็ไม่ได้บังคับอะไร และจะมีการเวียนคนนำสมาธิเปลี่ยนไปในทุกๆวัน หลังจากนั้นก็จะมีชี้แจงเล็กน้อยจาก CEO ถ้าวันนั้นมีเรื่องอะไร อย่างเช่นมีคนมาใหม่ มีเด็กฝึกงานอย่างเรา ก็จะมีการแนะนำตัวกันทุกคน ทำให้เราแทบจะรู้จักทุกคนในบริษัท (แต่ก็จำไม่ได้เท่าไหร่ ._.) ทั้งนี้ทั้งนั้น อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้สึกว่าเราพอคุ้นหน้าคุ้นตาและปรึกษากับทุกคนได้
ทีม และ โปรเจกต์แรก
หลังจากเสร็จกิจกรรมช่วงเช้าแล้ว ก็มีพี่มาบอกเราว่าเราจะอยู่กับทีมไหน ซึ่งทีมที่เราได้ไปอยู่ก็เป็นทีมที่ทำโปรเจกต์ใหญ่มากๆ โปรเจกต์นึงอยู่ และนั่นหมายความว่างานแรกของเราก็คือโปรเจกต์นี้เลย (ย้ำอีกครั้งว่าเขียน Angular ยังไม่เป็นเท่าไหร่) และยิ่งไปกว่านั้น ทั้งทีมมีสมาชิกแค่นี้
พี่ฟาร์ PC (Project Coordinator)
พี่เอิร์ธ (Senior Developer/ Fullstack Developer/ God)
พี่ไอซ์ (Backend Developer)
พี่ปานิ (Newcomer Frontend Developer)
เรา (Frontend Developer Internship)
จะเห็นได้ว่าคนที่เป็น Frontend developer จะมีเพียงพี่ปานิที่พึ่งเข้ามาเหมือนกันเท่านั้น ทำให้มีแค่เรากับพี่ปานิที่ต้องรับผิดชอบ Frontend ในโปรเจกต์ใหญ่ไปเลย แล้วจะมีพี่เอิร์ธคอยเช็คความเรียบร้อย+ให้คำแนะนำ แน่นอนว่าพี่เอิร์ธเองก็ไม่ได้มีเวลาที่จะถึงขั้นประกบสอนเราขนาดนั้นทำให้เราก็ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองด้วย
การเรียนรู้ส่วนใหญ่ จะเกิดจากการค้นหาจาก Keyword, การดัดแปลงและทำความเข้าใจจากโปรเจกต์เก่า ๆ
อย่างไรก็ตาม ถ้าเกิดว่ามีส่วนไหนที่ไม่เข้าใจจริง ๆ พี่ ๆ ทุกคนในทีมก็พร้อมช่วยตลอด และในบาง(หลายๆ)ครั้งก็จะมีพี่ ๆ จากทีมอื่นเข้ามาช่วยด้วย อบอุ่นเกิ๊น
ในวันแรกก็ไม่มีอะไรพิเศษมาก พี่ฟาร์ก็มาอธิบายโปรเจคให้ฟัง (แค่นี้ก็ครึ่งวันแล้ว) และก็มีพี่ ๆ dev คนอื่น ๆ มาบอกว่าใช้ Tools อะไรบ้าง ตอนนี้ถึงไหนแล้ว แลัวก็มอบหมายงานให้เรานิดหน่อย เป็นอันจบวัน
ความตรงเวลา
อย่างนึงที่ชอบมากของที่นี่คือความตรงเวลา แต่ไม่ใช่ตอนเช้า ._.
เวลาพักเที่ยงคือ 12.00–13.00 ซึ่งเมื่อถึงเที่ยงแล้ว ทุกคนก็จะหยุดทำงานกัน (บางคนติดลมก็จะทำต่อนิดหน่อย) แล้วก็ไปกินข้าว ซึ่งบางคนก็เอาข้าวมา บางคนสั่ง บางคนออกไปกิน ซึ่งพอกินเสร็จแล้วก็อาจจะเหลือเวลานิดหน่อยประมาน 20–30 นาที แต่ละคนก็จะหลบไปทำกิจกรรมต่าง ๆ เช่น เม้ามอย ดูหนัง เล่นเกม แต่พอถึงเวลา 13.00น. แล้วทุกคนจะหยุดแล้วกลับมาทำงานทันที หยุดในทีนี้คือแม้แต่หนังที่อีก 5 นาทีจะจบ พี่เขาก็หยุด แล้วกลับมาทำงานต่อทันที
และยิ่งไปกว่านั้นคือตอนเย็นเวลาเลิกงาน 18.30น. ทุกคนก็จะพักผ่อนกันโดยไม่มีใครว่าอะไรกัน (แน่นอนว่าคนติดลมก็ทำต่อ) ซึ่งที่เราประทับใจคือถ้ามันเป็น task ที่ต้องใช้เวลานาน พี่ๆในทีมก็จะบอกว่าไว้ค่อยมาทำพน.ก็ได้ ทั้งๆที่มันอาจจะกินเวลาเราเล็กๆแค่ 15 นาทีเท่านั้น และการกลับตรงเวลาก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติของที่นี่เลย
วันนี้ขอเล่าเพียงแค่ช่วงก่อนได้ฝึกงาน — วันแรกก่อนละกัน สำหรับช่วงเวลาและความพีคของการฝึกงานขอเป็น part 2 นะค้าบ
ทั้งนี้ทั้งนั้น นี่เป็นบทความแรกในชีวิตที่เขียนเลย ถ้ามีข้อสงสัยอยากสอบถามหรืออยากติติงอะไร สามารถคอมเมนท์บอกไว้ได้เลยนะครับ เจอกั๊น
edited : แก้คำผิด
