Banon in de zero-quatre
Dat is naast de quatre-vingt-quatre
Banon is een dorpje in het departement Alpes-de-Haute-Provence. Le zero-quatre, zoals de Provençalen zeggen, want telkens de naam voluit uitspreken duurt te lang. Wij wonen in buurdepartement Vaucluse, genummerd 84. Dat cijfer wordt in spreektaal niet gebruikt want Vaucluse bekt gemakkelijker dan le quatre-vingt-quatre. Wij volgen dit gebruik met plezier. Dat gedoe met die cijfers in het Frans is al verwarrend genoeg. Zeker als de lokale Belgenkenners menen ons te moeten helpen met nonente en septante.
Terug naar Banon. Dit bergdorp staat niet standaard in de reisgidsen, en eerlijk gezegd werd ik eerder gelokt door de belofte dat er een gigantische boekhandel gevestigd is dan wel door de historische site en de panoramische zichten. Die hebben we in Oppède-le-Vieux ook. Toen ik voor een zakenbezoek in Forcalquier moest zijn, toch nog zo’n 10 km verder, leek dat een geschikt moment om dit na te trekken. Hoe kon er nu hier, op deze godvergeten plek waar nauwelijks 1000 Banonais en Banonaises wonen, een cultuurtempel staan waar de FNAC in Parijs van gaat blozen? Het was even zoeken zelfs. Eerst kwamen we nog een beenhouwer tegen waar, zo leek het toch, voor elke bewoner een worst klaar hing. Champignons, everzwijnen, runderen, varkens en ezels, van alles draaien ze hier worsten.
We besloten de mensen te volgen die allemaal dezelfde richting uitgingen, een smal straatje in dat op een pleintje uitmondde. En daar, voor ons, als een bijenkorf voor al wie leest in het zuiden van Frankrijk, de worst die me werd voorgehouden, Librairie Bleuet.
Boeken in hoge stapels tegen de muren, in dozen en in rekken. Op stoelen, kastjes en treden van de trappen die leidden naar meerdere tussenniveaus en verdiepingen. Op de verschillende afdelingen stonden adviseurs die zelfs konden vertellen welke titels zich tegen het plafond bevonden. Indrukwekkend in alle opzichten, ook de wachtrij aan de kassa waar als een muur de volledige Bibliotheque de la Pleiade van Gallimard stond opgesteld.
Een lekker worstje en een goed boek, meer moet dat niet zijn om de winter door te komen in de bergen.
