De calade van Oppède
Ik herinner het me nog goed: op een winterse woensdagavond in het jaar des heren 2010, werd in de mairie van Les Poulivets op uitnodiging van toenmalig burgervader Albert Calvo, een presentatie gegeven over de geplande restauratiewerken aan de vervallen straten van Oppède-le-Vieux.
Terecht, want de staat waarin de steegjes verkeerden was zonder meer gevaarlijk. Blauwe plekken, omgeslagen enkels, en niet te vergeten gewoon pijnlijke voeten, waren doorgaans het resultaat van een bezoek aan de poëtische ruïnes.
De romantische pleister op de blaar. Want zo hoort het: om schoonheid te vinden moet je, naar katholieke traditie, afzien. Genoeg van die toeristische penitentie, moet Calvo gedacht hebben, en hij zette jaren tevoren de procedure in gang om de steile toegangsweg, een eeuwenoude calade, tot aan de Notre Dame Dalidon te restaureren.
Maar dat was buiten de conservatieve goegemeente gerekend. Die maakte zich zorgen over het pittoreske kader dat verloren zou gaan, en de lichtvervuiling die de leds gingen veroorzaken. En vooral: “Wie gaat dit allemaal betalen!”.
“We kunnen het pad toch ook met lampions verlichten,” klonk het, “dat zit volledig binnen de Middeleeuwse tradities van ons dorp.” De verantwoordelijke architect en presentator van dienst keek zorgelijk. Na enkele bijkomende tips van in de zaal aanwezige oude dorpsmonumenten over het tailleren en de kleur van de te gebruiken stenen voor de restauratie, had hij er duidelijk genoeg van. “Tegen einde 2011 moeten alles klaar zijn”, besloot hij snel. Hij zag jaren van noeste voorbereiding van de ruïneuze helling glijden.
De projector ging uit en we werden uitgenodigd om de discussie informeel verder te zetten bij een glaasje rosé uit een bag-in-box en het plastic bord met chips. Na enkele petit ballon was iedereen het eens, dit werd de mooiste calade van de Luberon!
Wij zijn voor en na wat beelden gaan maken van de fotogenieke calade. De aannemer hield woord en de calade was af. Het resultaat mag er zijn, al is de kans groot dat je zonder aangepast schoeisel alsnog met pijnlijke voeten moet afdalen.
Maar de beloning voor wie aan de klim begint, is dan ook groot!
