หลักการและความกล้าหาญ
ผมเห็นคนวิจารณ์ Agile ว่าแย่
ผมเห็นคนวิจารณ์ Scrum ว่าแย่
ผมเห็นคนวิจารณ์ OOP ว่าแย่
ผมสงสัยว่าทำไมหลักการพวกนี้มันถึงเป็นเป้าโจมตีไปได้
ทำไมต้อง Standup เพราะ Scrum บอกมา
ทำไมต้องมี Factory 5 ชั้น เพราะ OOP บอกมา
หลายๆ ครั้งผมเห็นว่า คนไม่กล้าหาญพอที่จะแบกรับการตัดสินใจของตัวเอง
เวลาคนตั้งคำถาม จึงผลักภาระให้คนถามไปตั้งคำถามกับหลักการ
แล้วก็ไม่ต้องแบกรับ ไม่ว่าจะออกมาดี หรือออกมาแย่ มันก็เป็นปัญหาที่หลักการ
ไม่ใช่ปัญหาที่ผมนะ ผมแค่ทำตามหลักการ
ผมคิดว่าผู้นำที่ดี ผู้บริหารที่ดี ต้องมีความกล้าหาญ
กล้าที่จะบอกว่าฉันตัดสินใจเอง ถ้ามันจะดีหรือจะแย่ ก็คือฉันตัดสินใจ
ฉันพร้อมจะรับคำชมและคำตำหนิ มันคือการตัดสินใจของฉัน
และเมื่อมันเป็นการตัดสินใจของคุณ คุณจะได้เครดิตทั้งหมด ไม่ใช่หลักการได้เครดิต ไม่ว่าจะเป็นเครดิตดีหรือร้ายก็ตาม
การหดหัวอยู่ข้างหลังหลักการ ปล่อยให้คนตามและคนที่ถูกบริหารไปชกลม ชกดินฟ้าอากาศ สาบแช่ง “หลักการ”
ผมว่ามันไม่กล้าหาญเอาเสียเลย
ผมไม่แปลกใจเลยที่เวลาใครก็ตามทำแบบนี้ คนรุ่นถัดมา คนที่ตามคุณ เขาจะเกลียดและอยากทำลายหลักการทิ้ง
คนขี้ขลาดที่ไม่สามารถยืนหยัดอยู่กับการตัดสินใจของตัวเองได้ เอาคำว่าหลักการโน่นนี่นั่นมาปกป้องตัวเอง
และคนขี้ขลาดเหล่านี้ เป็นคนที่บั่นทอนเครดิตของหลักการ
ที่น่าแปลกคือ เรายอมรับวิธีโต้เถียงแบบการหลบหลักการแบบนี้ได้อย่างไร
ผมเองผมไม่ค่อยเจอคนแบบนี้ เพราะผมถามต่อเลย ไม่ได้ปล่อยให้จบแค่ทีว่าทำตามหลักการ เพราะผมอยากเข้าใจ
แต่หลายๆ คนไม่กล้าถามต่อแบบนี้
อันนี้ก็น่าแปลกใจเป็นอย่างมาก
ถ้าใครไม่รู้จะรับมือกับคนที่หลบหลังหลักการยังไง ผมแนะนำสั้นๆ เลย
“หลักการ X ว่ายังงี้ แล้วคุณคิดว่ายังไง คุณคิดว่าเราควรเชื่อหลักการนี้มั้ย”
แค่นี้พอ
ผมไม่สนว่า “หลักการ” ว่ายังไง เพราะ “หลักการ” ไม่ได้ทำงานกับผม
ผมสนใจว่า “คุณ” คิดว่ายังไง ทำไมคุณเห็นด้วยกับหลักการนี้ ถ้าคุณจะเลือกหลักการนี้เข้ามา คุณทำงานกับหลักการนี้ขนาดไหนถึงคิดว่ามันเหมาะกับมนุษย์ตัวเป็นๆ ที่ชื่อว่าทีมหรือลูกค้าของเรา
ผมใช้คำถามนี้แค่ครั้งสองครั้ง คนเลิกหลบหลังหลักการทันที
คำถามสั้นๆ
คุณกล้าหาญพอมั้ย ที่จะเอาการตัดสินใจมาเป็นของตัวเอง
คุณอาจจะเลือกหลักการบางอย่าง Agile, Scrum, Functional programming, Design Pattern, Domain-driven design
แต่คุณกล้าหาญพอมั้ย ที่จะเอามันมาเป็นการตัดสินใจของตัวเอง
