เงินฟาดหน้า

อันนี้เขียนเรื่องส่วนตัว

ผมเคยโดนเอาเงินฟาดหน้าแบบตามตัวอักษรเลย

สมัยเด็กประถม มีเพื่อนร่วมห้องคนนึงที่ไม่ค่อยชอบหน้าผมเท่าไหร่ เตะบอลด้วยกัน แล้วมันก็หาเรื่องแกล้ง Tackle ผมให้ล้ม

แต่ที่โกรธที่สุดคือพอผมล้มมันโยนแบงค์ 50 บาทใส่หน้าผม แล้วมองหยาม ส่งสายตามองบนลงมาใส่เราที่ล้มกลิ้งอยู่

ตอนนั้นผมรีบปาเงินคืน (คิดๆ ไปน่าจะฉีกเงินทิ้ง แต่ตอนนั้นคือเลือดขึ้นหน้ามาก)

วินาทีนั้น ยังจำได้ถึงทุกวันนี้ โกรธถึงทุกวันนี้

พอโตขึ้นเรามาเจอคนที่เอาเงินฟาดหัวคนอื่นแล้วเหยียดหยามคนอื่นด้วย ก็รับไม่ค่อยได้

ก็เลยต้องมาเขียนบล็อกกับเขียนเฟซบอกทุกคนว่าอย่าเป็นทาสเงิน

เพื่อล้างแค้นมนุษย์ที่เอาเงินฟาดศักดิ์ศรีคนอื่น

แบบที่ผมโดนตอนเด็กๆ

ผมรู้สึกว่าจะล้างแค้นได้ ก็ต่อเมื่อมันฟาดคนอื่นไไม่ได้

ก็เลยต้องพยายามใส่แรงผลักดันให้เลิกยอมโดนเงินฟาดกันซะที

ซึ่งทั้งหมดที่พยายามขนาดนี้ คือ มันมีแรงจูงใจส่วนตัว

ก็อยากให้ทุกคนรู้ไว้ ก่อนจะเชื่อ

ชีวิตผมหาเงินเยอะ ต้องการเงินเยอะ

เพราะรู้ว่ายังไงถ้าเราไม่มี Financial security แล้ว เราอาจจะต้องยอมโดนเอาเงินฟาดหน้าเพื่อให้รอดชีวิต

สัจธรรมอย่างหนึ่งที่เลี่ยงไม่ได้คือ เงินจำเป็นกับการมีชีวิตในยุคนี้

ก็เลยต้องหา Financial security ให้ได้ก่อน

แต่พอมี Security มากพอแล้ว สามารถที่จะเลือกรับหรือไม่รับเงินได้แล้ว

เวลาที่เห็นคนที่คิดว่าจะเอาเงินฟาดศักดิ์ศรีคนอื่นได้ โดนหักหน้า

ฟินมากๆ

จะเป็นผมทำเอง หรือเห็นคนอื่นทำ ก็ฟินสุดๆ

ผมเชื่อจากใจนะว่าคนเราต้องไม่เป็นทาสเงิน และผมก็พยายามจะปูพื้นฐานให้ตัวเองไม่ต้องตกเป็นทาสเงิน ซึ่งมันไม่ง่ายเลยจริงๆ ในยุคทุนนิยมแบบนี้

คำถามคือ ทำไงให้เห็นเงินร้อยล้าน พันล้าน แล้วไม่ตาลุกวาว จนเผลอขายศักดิ์ศรีความเป็นตัวตน

ก็อย่างที่บอกในบล็อกที่แล้ว ถ้ามีชีวิตที่ตัวเองต้องการตั้งไว้ก่อน แล้วมันจะบอกได้ว่าเท่าไหร่ถึงพอ มันก็จะไม่ตื่นเต้นเกินควร กับจำนวนเงินที่มากเกินชีวิตที่วาดไว้

ผมโปรโมตวิถีชีวิตและวิถีคิดแบบนี้ เพราะความต้องการส่วนตัว อยากเห็นคนที่คิดว่าเงินซื้อทุกอย่างได้ หน้าชากันไป

ผมเกลียดคนที่คิดจะเอาเงินฟาดหน้าเหยียดหยามศักดิ์ศรีคนอื่น

เพราะผมเคยโดนฟาดหน้าจริงๆ ตามตัวอักษรมาแล้ว ตั้งแต่เด็ก และยังโกรธแค้นมันมาจนถึงทุกวันนี้

ก่อนจะเชื่อ ก็อยากให้เข้าใจแรงจูงใจผมด้วย