On delegating

“Delegate is just a delegate, no more or no less”

วันนี้ตื่นเช้ามาได้อ่านผู้ใหญ่ท่านนึงเขียนเรื่องที่ว่า Larry Page ไม่ค่อย Delegate งานหรือมอบหมายงานให้คนอื่นทำ ถ้าเห็นว่าตัวเองทำได้ดีกว่า

ผมก็เห็นด้วย

แต่ในอีกแง่นึงก็มีหลายครั้งที่เราบอกว่าหัวหน้าต้องมอบหมายงานให้คนอื่น

ผมก็เห็นด้วยอีกนั่นแหละ

เอ๊ะ?

ผมพบสองวิธีคิดที่สุดโต่งที่ไม่เวิร์ค

1. การมอบหมายงานให้คนอื่นทำเป็นสิ่งที่แสดง Compentency หรือความสามารถในการบริหาร
2. การมอบหมายงานให้คนอื่นทำเป็นสิ่งที่แสดงว่าฉันขาด Compentency หรือความสามารถในการทำเอง

ผมพบว่าวิธีคิดสองแบบนี้จะเกิดขึ้นกับคนสองประเภทที่อาจจะมีบุคลิกที่แตกต่างกัน

แต่ทั้งสองวิธีคิดนี้จะเห็นว่ามันไม่ได้ผูกกับความสำเร็จของงาน

มันผูกกับศักยภาพของตนเอง ภาพของตนเองทั้งสิ้น

ในฝั่งของคนที่ไม่ชอบมอบหมายงานให้คนอื่น ผมขอส่งข้อความนี้ให้

ความจริงแล้วผมคิดว่า การมอบหมายงานไม่มีอะไรซับซ้อนไปมากกว่า ทำได้ก็ทำเอง ทำไม่ได้ก็ให้คนอื่น

เหตุผลที่ทำไม่ได้มันอาจจะมีตั้งแต่ว่า

1. ฉันไม่ถนัด
2. ฉันไม่มีเวลา
3. ฉันมีเรื่องสำคัญกว่า
4. ฉันอยากพักผ่อน ตอนนี้ฉัน Burnout เกินกว่าจะทำได้

ทุกเหตุผลมันใช้ได้หมด ถ้าเราเข้าใจศักยภาพและข้อจำกัดของตนเอง

แต่เมื่อใดก็ตามที่เรา Guilt trip ตำหนิใส่ตัวเอง

“บอกว่าไม่ถนัดได้อย่างไร หัวหน้าต้องทำได้”

“บอกว่าไม่มีเวลาได้ยังไง อย่าอ้างสิ”

“ทุกเรื่องสำคัญหมด”

เมื่อนั้นเราไม่ได้มองตัวเองอย่างเป็นกลาง เรามองอย่างตำหนิติติง

เหตุผลที่เราไม่อยากมอบหมายงานให้คนอื่น จึงไม่ใช่เพราะเรากลัวงานไม่สำเร็จ แต่เป็นเพราะเราไม่อยากตำหนิตัวเอง ไม่อยากมองตัวเองว่าด้อยความสามารถ ไม่อยากมองตัวเองว่าไร้ค่า

การตำหนิและเข้มงวดกับตัวเองในบริบทนี้ จึงไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป

ทุกสิ่งทุกอย่าง เมื่อคุณทำให้ระดับมันเข้มข้นมากเกินไป มันก็เลวร้ายเช่นนี้

แม้แต่ความอยากพัฒนาตัวเองเข้มงวดกับตัวเองก็ตามที เมื่อไปถึงจุดที่เราเข้มข้นกับมันมาก มันก็จะทำร้ายตัวเราเองได้ง่ายดายยิ่ง

ข้อความสำหรับคนที่ชอบมอบหมายงานให้คนอื่น

การมอบหมายงานจริงๆ ไม่ใช่หน้าที่ของคุณ

การเป็น Manager หรือ Leader ที่ดีไม่ใช่คนที่สามารถมอบหมายจัดการหรือไป

การเป็น Manager คือแค่คุณทำงานให้สำเร็จ จะทำเองหรือจะให้คนอื่นนั่นแล้วแต่สไตล์ใครสไตล์มัน

แต่เมื่อคุณตั้งเป้าไว้ว่าผู้นำหรือผู้บริหารจะมีคุณค่าต่อเมื่อมอบหมายงานแทนคนอื่น รับผิดชอบแทนคนอื่น ปกป้องคนอื่น รู้สถานะคนอื่น

มันไม่ใช่เลย และแปลว่าคุณตั้งเป้าผิดทาง

ทางที่เป็นกลางกว่าคือ ทำได้ดีกว่าก็ทำไป ทำได้แย่กว่าก็ไม่ทำ ยุ่งมีเรื่องสำคัญกว่าก็มอบหมาย ไม่มีก็ทำเอง

แค่นั้นเอง ง่ายดายยิ่ง

การมอบหมายงานเยอะๆ ไม่ได้เป็นตัววัดว่าคุณเก่ง และการที่เราเอาคนอื่นอยู่คุมคนอื่นอยู่ หรือแม้แต่ปกป้องคนอื่นดูแลคนอื่นได้ ก็ไม่ได้เป็นตัวชี้วัดอะไรทั้งสิ้น

ผมพบว่าจริงๆ ปัญหาเรื่องการมอบหมายงานที่ใหญ่ที่สุดจากที่ผมประสบพบมา คือเรื่องของการจัดการกับจิตใจตัวเองนี่แหละ

แค่มองผ่านตรงนั้นได้ ทำใจให้เป็นกลาง

ละทิ้งตัวตนแล้วมองตัวเองอย่างเป็นกลาง ฉันทำเรื่องนี้ได้ดี ฉันทำเรื่องนี้ได้ไม่ดี ฉันเหนื่อย ฉันไม่พร้อม ฉันพร้อม

ไม่ตำหนิ ไม่อวย แค่มองอย่างที่มันเป็น

เมื่อนั้นการตัดสินใจของเราจะแหลมคมยิ่งนัก

เราจะไม่กลัวว่าเราขาด Compentency เมื่อเราเลิกมอบหมายแล้วทำเอง

เราจะไม่กลัวว่าเราขาด Compentency เมื่อเรามอบหมายให้คนอื่นเยอะๆ แล้วตัวเองนั่งว่าง

เราจะมองมันแค่อย่างเป็นกลางเท่านั้นเอง

ทำเองคนเดียวคนอื่นว่าง แล้วไง? ก็มันดีที่สุดแล้วคิดมาดีแล้วก็ทำไปตามนั้น

ตัวเองนั่งว่างนั่งดูคนอื่นทำแล้วไง? ก็มันดีที่สุดแล้วคิดมาดีแล้วก็ทำไปตามนั้น

ไม่ตำหนิ ไม่ติติง ไม่อวย แค่มองอย่างที่มันเป็นอย่างตระหนักและมีสติ

แต่นั่นแหละผมถึงได้บอกเสมอว่า

Self-awareness เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการเป็น Leader

อาจจะแปลกแต่ผมก็ยังเชือว่าจริงเสมอครับ