Herkes Kalkmak Uzereyken Dugune Anca Yetisen Ben aka Twitter’a Gelisim

90larda dogmus, 2010larda universiteli olmus her genc gibi benim de sosyal medyayla kacinilmaz bir iliskim var. Bir kac yil kullandigim Facebook hesabimi bir yil kadar once sildim. E-mailimi gunde kac kez kontrol ettigimi bilmiyorum ama bana mail atarsaniz 24 saat o maili gormemem imkansiz. Kiz arkadaslarimla cicek buketleri, bebek fotolari, radikal kitaplarla cay keyfi resimleri paylastigim snapchat, instagram ve uluslararasi sohbetlerin (cengelkoy-avcilar da buna dahil) vazgecilmezi whatsapp da vazgecilmez applerim arasinda.

Bu applerin yani sira bir de arkadasim Seyma’nin kesfi olan Medium var. Medium yuzunden yillar once actigim ama 7–8 tivit sonrasi bir daha donup bakmadigim, BBC World, Dalai Lama gibi genel content ureten bir kac hesabi takipledigim Twitter hesabima geri donus yaptim. Ama Twitter oyle diger sosyal aglara benzemiyormus. Facebook, Tumblr, Instagram hepsinin kendine has birer kulturleri var ama Twitter daha genc, daha aktif, yaptiginiz hatalari ve rezillikleri yuzunuze vurmaya daha musait bir ortam gibi. Bunlar benim Twitter caylagi olarak ilk gozlemlerim.

Takipçiler

Takipsiz twiteer kullanmak evde kendi kendine sarki soylemek gibi. Evet buyuk bir ozgurluk, kotu soyleseniz yuhalayan yok, sarki secimine karisan yok, ama seyirci de yok. Insan dogasi ucuruma bagirinca bile yankisindan feyiz aliyor. Baslarda kitlenizi oturtamadiginiz gunlerde biraz kendi kendine internette dolanip haber sitelerine girmek gibi tek tarafli bir his veriyor twitter. Hani atismalar, nerde mentionlar diyor insan.

Troller

Aslinda bu twitter meselesinin en dikkatimi ceken tarafi troller. Trolun Recep Ivedik Ekolunu degil, Cem Yilmaz yolundan gidenini okumaya bayiliyorum. Kabalik, kufur veya kucukken beni gicik eden erkek kuzenim gibi degilde incelikli dokundurmalar uzerinden ilerleyen bir mizah anlayisi, internetin en kendine ozgu taraflarindan. Lacivertin Mizahi isledigi sayisinda sectikleri tweetler ciddi komik.

Yilan Hikayesi

Su zamandan eski mesele, kadinlarla erkekler. Fikri tartismalara, ince esprilere buldugu yerde atlayan ben, twitterdaki garip mentionlasma adetlerini bilmiyorum. Musluman camiadaki genc insanlar arasinda var olan, parmak ucunda yurumeye calisirken merdivenlerden yuvarlanma metaforu aciklamaya calisacagim kadin-erkek muhatapligindaki duruma dusmek istemiyorum. Yani Seyma’ya yukarda soruyorum ya erkeklerin attigi tivitler favlaninca noluyo diye, sirf yazdigi 140 karakteri 3 saniyeligine eglenceli ya da ilginc buldum diye ordan bi internet fitnesi cikar mi diye merak ettigimden.

Nerde bu #ler

Olaysiz bir doneme denk geldim galiba, ya da benim takip ettigim kitle nabiz tutmuyor ama nerde bu # savaslari, guncel meselelere yorumlar.

Retweet vs Fav

Burda kafam hala sizlere bir gozlem sunamayacak kadar karisik. Her begendigim seyi retweetlersem nolur? Insanlara cevap mi yazmali, mention mi atmali, yazdiklarini retweet mi quote retweet mi etmeli, tum bunlar geceleri beni uyutmuyor inanin (yok canim inanmayin tabii)

Simdilik benden bu kadar. Buralari biraz daha kesfettikten sonra belki bi Twitter yazisi daha yazarim.