Η ζωή του εκπαιδευτικού μέσα από τα μάτια του κύριου Ζαχαρία Μαυρή
Η κατεύθυνση της Φυσικής και της διδασκαλίας
Γράφει: Andreas Lampis
Σε αυτό μας το άρθρο επικοινωνήσαμε με ένα από τους πιο διακεκριμένους εκπαιδευτικούς της Κύπρου, ο οποίος μέσα από τα πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης στο επάγγελμα του κατάφερε να αναγνωριστεί και να συνδέσει άμεσα το όνομα του με τη διδασκαλία της Φυσικής στην Κύπρο, ιδιαίτερα στη Λεμεσό.
Μέσα από το άρθρο αυτό θέλουμε να αναδείξουμε τον σημαντικό ρόλο που έχει να διαδραματίσει ο εκπαιδευτικός στην κοινωνία μας, τις δυσκολίες αλλά και τα πολλά θετικά που έχει κάποιος που εξασκεί το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επίσης θέλουμε να δείξουμε τις ευκαιρίες που έχει ένας όταν ακολουθήσει την κατεύθυνση της Φυσικής και να συζητήσουμε για την υφιστάμενη κατάσταση στον ευρύτερο χώρο των επιστημών στην Κύπρο.
Σκοπός μας σε καμμία περίπτωση δεν είναι η διαφήμηση του ινστιτούτου του κύριου Ζαχαρία Μαυρή, ο οποίος εξάλλου μετά από δεκαετίες εξάσκησης του επαγγέλματος του, πλέον σιγά σιγά αποχωρεί από την ενεργό δράση.
Συνέντυξη
Κύριε Μαυρή, ξεκινόντας τη συνέντευξη θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια αναφορικά με τις σπουδές σας, την επιλογή σας να ακολουθήσετε τον κλάδο της Φυσικής και τη μετέπειτα απόφαση σας όπως γίνετε εκπαιδευτικός.
Σπούδασα στην Αθήνα στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου (τμήμα Φυσικής) (1964–69 BSc) και το 1978 πήγα με υποτροφία στην Αγγλία , στο Πανεπιστήμιο του Ρέτινγκ (Diploma in Advanced Educational studies)
Από το γυμνάσιο (τωρινό Λύκειο) έρχονταν στο μυαλό μου ερωτήματα για το πώς είναι κατασκευασμένος και πως και γιατί συμπεριφέρεται ο υλικός κόσμος και βρήκα ότι η Φυσική είναι η επιστήμη που μπορούσε να δώσει απαντήσεις.
Γ’ αυτό το λόγο αποφάσισα να μελετήσω αυτήν την υπέροχη, για μένα, επιστήμη.
Όσο αφορά την απόφαση μου να γίνω εκπαιδευτικός την αποδίδω σε τρία αίτια.
Α. Την βιοποριστική ανάγκη γιατί με το τέλος των σπουδών είχα ήδη δική μου οικογένεια.
Β. Την σχεδόν μόνη δυνατότητα τότε (1970) να εργοδοτηθώ σαν Φυσικός. Ήταν η διδασκαλία στη Μέση εκπαίδευση.
Γ. Η υποσυνείδητη ίσως βεβαιότητα για επιτυχημένη σταδιοδρομία στη διδασκαλία.
Νιώσατε ποτέ ότι μετανοιώσατε ποτέ για τις πιο πάνω επιλογές σας;
Όχι γιατί οι εμπειρίες, οι γνώσεις και μεθοδολογίες που αναπτύχθηκαν από την τριβή μου με την εκπαίδευση αλλά και οι συναισθηματικές και ψυχολογικές συνδέσεις με μαθητές και συναδέλφους με ολοκλήρωσαν και με καταξίωσαν σαν δάσκαλο και σαν άνθρωπο.
Γιατί να αποφασίσει κάποιος να γίνει εκπαιδευτικός;
Είναι ένα επάγγελμα δύσκολο (παρόλο που κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει πως όλα τα επαγγέλματα είναι δύσκολα) γιατί πρέπει κάποιος να εξομοιώσει την ηλικιακή και πνευματική ωριμότητα του με εκείνη των μαθητών.
Παρόλα αυτά δίνει πολλή χαρά και ικανοποίηση.
1. Όταν διαπιστώνει ο δάσκαλος ότι έχει καταφέρει να αποσπάσει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη των μαθητών και να τους οδηγήσει στο μονοπάτι της κατανόησης των εννοιών που διδάσκει
2. Όταν βλέπει τους μαθητές του να χρησιμοποιούν σωστά όσα τους δίδαξε και να πετυχαίνουν στις εξετάσεις τους.
Πώς είναι να εργάζεσαι με μαθητές;
Για μένα είναι ένα υπέροχο συναίσθημα γιατί η φρεσκάδα των ιδεών και των αντιλήψεων τους με ανανεώνουν ψυχολογικά και διανοητικά. Με υποχρεώνουν να είμαι ενήμερος για τους προβληματισμούς τους και τα ενδιαφέροντα τους και δεν αισθάνομαι αποκομμένος από τις νεότερες γενιές.
Ποια είναι η αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών στην Κύπρο από τον κόσμο;
Θα έλεγα μάλλον αρνητική για διάφορους λόγους.
1. Γιατί το φαινομενικό ωράριο εργασίας των εκπαιδευτικών είναι πολύ μικρότερο από ένα μέσο ωράριο του ιδιωτικού κυρίως τομέα.
2. Γιατί δάσκαλοι και καθηγητές σαν ακαδημαϊκοί που είναι έχουν αποκτήσει φήμη ότι έχουν έλλειψη του ρεαλιστικού και πραγματιστικού, ανελέητου, ρυθμού της ζωής.
3. Γιατί οι αποτυχίες των μαθητών απηχούν (και αυτό είναι σε κάποιο βαθμό σωστό) την προβληματική διδασκαλία των εκπαιδευτικών και την δομή και οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος
Από την άλλη οι γονείς και γενικότερα η κοινωνία εκτιμά και τιμά τους καλούς και σωστούς εκπαιδευτικούς.
Θα προτρέπατε κάποιον σήμερα να ακολουθήσει την κατεύθυνση της Φυσικής;
Η Φυσική είναι μια επιστήμη που πολλοί την θεωρούν δύσκολή. Είναι όμως συγχρόνως μια επιστήμη που δίνει απαντήσεις σε πολλά προβλήματα και φαινόμενα της καθημερινότητας μας.
Ένας Φυσικός σήμερα στην Κύπρο δεν περιορίζεται μόνο στην εκπαίδευση για την επαγγελματική του αποκατάσταση. Πολλοί άλλοι τομείς, (με κατάλληλη ειδίκευση) είναι ανοικτοί γ’ αυτόν όπως είναι για παράδειγμα η τεχνολογία, η ιατρική, το περιβάλλον και η μετεωρολογία.
Ποιές οι ευκαιρίες εργοδότησης κάποιου Φυσικού στην Κύπρο;
Νομίζω πως είναι λάθος να μιλούμε γενικά για εργοδότηση στη βάση του πρώτου πτυχίου. Στο σημερινό κόσμο η ειδίκευση έχει την βαρύνουσα σημασία σε συνδυασμό με τις ανάγκες της αγοράς γενικότερα και του ταλέντου ή της κλίσης που έχει ο κάθε άνθρωπος.
Στην εκπαίδευση ο ρυθμός εργοδότησης των Φυσικών είναι μικρός και στον ιδιωτικό τομέα ελάχιστος με περιορισμένους μισθούς. Εντούτοις, όπως ανάφερα προηγουμένως η κατάλληλη ειδίκευση μπορεί να επιφέρει άμεση και προσοδοφόρα εργοδότηση.
Ποιό το μέλλον της Φυσικής και γενικότερα των επιστημών στην Κύπρο; Βλέπετε να υπάρχει κάποια αλλαγή συνθηκών και καταστάσεων που ίσως να ευνοούν την ανάπτυξη τους;
Η ανάπτυξη της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο και η ανάγκη προσαρμογής της κοινωνίας και της βιομηχανίας στην τεχνολογική επανάσταση είναι ο κύριος μοχλός για την μελλοντική ζήτηση σε Φυσικούς και γενικότερα σε επιστήμονες αλλά και για ανάπτυξη της έρευνας και εκπαίδευσης. Άρα το μέλλον θα έλεγα είναι ευνοϊκό και για την Φυσική και για όλες τις επιστήμες. Είναι το κλειδί για την πρόοδο, την ευημερία και την προστασία του πλανήτη μας.
Θα θέλαμε να εχαριστήσουμε τον κύριο Μαυρή για την συνέντευξη και υλικό που μας παραχώρησε και να του ευχηθούμε ό,τι καλύτερο στο μέλλον.
