Negatif Evrene Yolculuk

Bölüm 1

Olağanüstü Bir Gece

Çalıştığı koşullar zorlu olsa da Edwin o gün evine erken dönebilmişti. Üzerindeki yorgunluğu atabilmek için ılık bir duş aldı. Televizyonu açıp, koltuğa uzandı. Edwin, televizyondan gelen sesleri sadece gürültü olarak duyuyordu ve çoktan düşüncelere dalmıştı. Gün boyunca yaptığı işler, konuştuğu insanlar aklından bir film şeridi gibi geçiyordu. İş arkadaşı Mike ile aralarından su sızmazdı. Ancak Mike bugün Edwin’i fena kızdırmıştı. İşyerinde hoşlandığı kızın önünde onu küçük düşürmüş, onunla alay etmişti. Aslında birbirleriyle her zaman şakalaşır ve alay ederlerdi ama yazılı olmayan kurallara göre bunu hoşlandığı kızın yanında yapmamalıydı.

Düşüncelere dalan genç adamın gözleri ağırlaştı. Düşünceler ve fiziksel yorgunluk birleştiğinde bir insanın göz kapağı bunu kaldıramazdı ve kendini uykuya teslim etti. Gözlerini kapatmasıyla açması arasında sanki bir saniye vardı. Uyandığında başka bir dünyada olduğunu hissetti. Bu yer çok tuhaftı. Karanlıktı ve gökyüzünde mavi bir aura sürekli dans ediyor gibiydi. Yaşadığı dünyada Kuzey Kutbu’ndaki kuzey ışıklarına benziyordu. Manyetik ışık sürekli hareket ediyordu ama yaptığı hareketler eşsizdi. Asla bir önceki hareketi tekrarlamıyordu, tahmin edilmesi imkânsız gibiydi.

Az önceki yorgunluğu kendisini ferahlığa bırakmış gibiydi. Yeni uykudan uyanmış bir insanın enerjisiyle hareketlendi. İçinden sürekli “Burası neresi?” diye soruyordu. “Neredeyim ben?” diye mırıldanıyordu. Bir rüya olsaydı bunun bilincine varamazdım diye düşündü. Kendisine sert bir şekilde tokat attı ancak değişen bir şey olmadı. Çocukluğundan beri, içinde doğduğu dünyaya ait olmadığı hissini defalarca yaşamıştı. Bazen sanki ruhu bedeninin dışından kuş bakışı etrafı seyrederdi. Ruhu hep aynı soruyu sorardı; “Burada ne yapıyorum ben?” derdi. Burayı ilk kez gördüğüne emindi ama şimdi sanki ait olduğu yerdeydi. İçinde, derinlerde bir yerde, bir serinlik hissediyordu.

Edwin ellerine ve kollarına baktığında küçük bir şok geçirdi. Damarlarından akan kanın rengi maviydi ve parlıyordu. Öyle korktu ve heyecanlandı ki birden dua etmeye başladı. Gözlerini defalarca açıp kapatsa da sonuç değişmiyordu. Ancak dua ettikçe olağanüstü bir şeyler olduğunu fark etti. Mavi ışık etrafını sarmaya başlamıştı ve etrafında dönerek bir çember oluşturuyordu. Sanki onu korumaya almıştı.

Genç adam tam sakinleşecekken bir ses duydu;
- Hey, sen de kimsin? Kadim ışık sadece korkakların etrafında döner ve onları koruma altına alır.

Edwin yutkundu ve cevap vermekle vermemek arasında kalmıştı.
- Cevap vermemeyi seçtiğine göre gerçekten korkmuş olmalısın. Korkmana gerek yok, burada sana zarar verecek bir şey yok. Kendi kanımızdan olanlara zarar veremeyiz. Görünüşe göre damarlarında bizim kanımız akıyor. Sakinleş, hazır hissettiğinde konuşabilirsin.

Edwin cevap verdi;
- Merhaba ben Edwin. Buraya nasıl geldim bilmiyorum. Sizin kanınız derken? Siz kimsiniz?
- Ben Gözcü. Görevim Pozitif Evrenden buraya gelen ruhlara yol göstermek ve yardımcı olmaktır. Bizim kanımız Edwin, Kadim mavi ışık soyundan gelen demektir. Pozitif evrende yaşamayı seçseniz dahi kan grubunuz diğer ruhlarla aynı olamaz. Siz pozitif evrende buna Rh faktörü diyorsunuz.
- Yani ben şimdi başka bir gezegende miyim?
- Hayır, sen şu an başka bir evrendesin. Negatif Evren’e hoş geldin.
- Nasıl yani? Bu nasıl olur? Negatif Evren de neyin nesi?
- Edwin, sen buraya geri geldiğine göre Negatif Evren’e ait bir ruhsun. Pozitif Evren deneyimini yaşamak isteyen ruhlar bir sözleşme yapar ve tüm hafızası silinerek orada doğarlar. Oradaki deneyimlerini tamamladıklarında Negatif Evren’e geri dönerler.
- Nasıl yani, ben öldüm mü? Ama öldüğümü hatırlamıyorum, sadece uyuyakaldım. Bu bir rüya olmalı.
- Edwin, lütfen bana yaklaş, nişanını göster.
- Nişan da nedir?
- Nişan, senin yaşadıklarını kaydeder ve ruhunun gelişme aşamalarını gösterir.

Edwin istemsizce elini alnına götürdü ve nişanına dokundu. Mavi renkte parlayan bir elmas gibiydi. Gözcü, Edwin’in nişanına baktı ve dokundu.
- Edwin, sen deneyimini tamamlamadan geri dönmüşsün. Nişan beyaz renkte olmalıydı. Bunu nasıl başarabildin? Şimdi seni pozitif evrene geri göndermeliyiz ancak prosedür gereği bu yaşadıklarını hafızandan silmeliyiz.

Genç adam gördüklerinin silinmesini istemiyordu. Pozitif evrene geri dönme konusunda kararsız kalmıştı. Koşulsuz bir sevgi hissettiği kadim mavi ışığa bakıp içinden sessizce “Şimdi ne yapmalıyım?” diye geçiriyordu.

Gözcü, Edwin’e endişe etmemesi gerektiğini, kendisini yarım kalan deneyimi için dünyaya tekrar göndereceğini ve prosedürleri anlatıyordu. Ancak Edwin çok kararsız davranıyor ve kadim ışığa resmen “Beni kurtar” diye yalvarıyordu. Gözcü kararlıydı. Edwin’in elmasına tekrar dokundu ve Edwin terler içinde uykusundan uyandı.

Edwin uyandığında evinde ve koltuğundaydı. Ellerine ve kollarına baktı, her şey eskisi gibi normaldi. Gözcü, Edwin’e hafızasının silineceğini söylemişti ancak Edwin her şeyi en ince ayrıntısına kadar hatırlıyordu. Rüya mı gerçek mi olduğuna karar vermekte zorlanıyordu.