Zeeën van tijd

Je hebt van die momenten dat je aan de zomer denkt terwijl het nog lang geen zomer is.

Life is what happens while you are busy making other plans

Een man was naar de zee gekomen op zoek naar antwoorden. Hij begon een stuk langs de kustlijn op te lopen maar dat leek niet te werken. Plotsklaps vroeg de man zich af of zijn fiets wel op slot stond. En hoe laat het was. De man had spijt dat hij zijn telefoon thuisgelaten had.

Bij een strandtent raakte de man in gesprek met een vrouw. Een aantrekkelijke vrouw. Ze zat er net als hij zomaar. De man visualiseerde de vrouw in het gelige licht van zijn woonkamer. De man zou een glas met haar drinken om daarna ooggetuige te worden van haar heerlijke naaktheid.

Terug op het strand voelde de man hoe de zilte wind bezit van zijn lijf nam. Langzaam begon hij richting zee te lopen. De schoenen gingen uit. Het zand voelde geweldig onder zijn voeten. En zonder aarzeling liep de man een stukje de zee in. Gelukzalig werd de zeelucht in zijn longen gezogen…

…

en rustig ademde de man weer uit. Hij had immers zeeën van tijd.