Denizli Firma Rehberi Hakkinda

Denizli

Denizli horozu, Denizli iline özgü, yerel horoz ırkıdır. Uzun ve ahenkli ötüşüyle diğer ırklardan ayrılır. Denizli firma rehberi Yöre halkının yetiştirmek için uzun öten horozları tercih etmesiyle zamanla kendiliğinden oluşmuş bir ırktır.

Osmanlı zamanında Arnavutluk’tan getirilen uzun öten Berat horozunun Denizli’de yerli ırklarla karışması ile oluştuğu iddia edilmektedir. Fakat vücut yapısı, renk ve görünüş açısından bir benzerlikleri yoktur. Denizli çevresinde çıkarılan MS 2. yüzyıla ait yazıtlarda horoz motiflerine rastlanmaktadır. Denizli horozlarının birinci yıldaki ötüş uzunluğu 20–25 sn uzunluğundadır.

Renklerine göre altı tipi vardır: Pamukkır, demirkır, al, siyah, kınalı, kürklü.

Vücut tipine göre: Yüksek boyun, küpeli, sülün olmak üzere üç tipi bulunur.

İbik durumuna göre: Dar ibik, geniş ibik tipleri bulunur. Gül ibik tipi zamanla kaybolmuştur.

Horozların ses tonları üçe ayrılır; davudi, ince, kalın. Ötüş niteliğine göre; hüzünlü ses, net ses, dalgalı ses, cırtlak ses olarak dörde ayrılır. Türkiye’de ünü oldukça yayılan Denizi horozu yoğun talep görmekte ve yüksek fiyata alıcı bulabilmektedir. Denizli horozu ırkının korunması ve çoğaltılması için çalışmalar yapılmaktadır. Firma rehberi hakkında detaylı bilgileri de bizleri takip edip ulaşabilirsiniz.

Beycesultan, Denizli’nin Çivril ilçesine 5 km uzaklıkta yer alan ve Beycehöyük adıyla da anılan höyükte 1954- 1959 yılları arasında İngiliz arkeologları Seton Lloyd ve James Mellaart tarafından ilk kazıları yapılan ve ikinci kazıları günümüzde Dr. Eşref Abay başkanlığındaki bir bilimsel kazı ekibi Ege Üniversitesi tarafından sürdürülen arkeolojik sit.

Tarih öncesindeki Kalkolitik Çağdan Bronz Çağı’na, Bizans İmparatorluğuna uzanan çok uzun bir sekans içinde yerleşime konu olmuş olması Beycesultan’ın en önemli özelliğidir. Kazılarda keşfedilen ve çok ince bir sanatın ve işçiliğin eseri olan buluntulardan bazıları Anadolu Medeniyetleri Müzesi nde ve Pamukkale’de Hierapolis müzesinde sergilenmektedir.

Beycesultan’da keşfedilen ve MÖ 2. binyılın başlarına tarihlenen bir Luvi dilinde bir hiyeroglif mühür, üzerinde tartışmalar sürmekle birlikte, Anadolu tarihinin erken dönemlerine ilişkin yeni soru işaretleri doğurmuştur.

Apollonia Salbacea;

Apollania adını Helenistik dönemde aldığı, en görkemli dönemini Roma çağında yaşadığı anlaşılmaktadır. Köy camisinin bulunduğu avlu içinde Hadrianus dönemine ait Apollon tapınağının temelleri ve yazıtlar vardır. Kentin M.Ö. 1. yüzyıl ve M.S. 1. yüzyıllar arasında kendi adına bastırdığı ve sikkeler üzerinde tanrısal motiflerin yer aldığı görülmektedir.