İnsansız Hava Aracı (IHA) insanlık düşmanıdır.

Ne kadar çok nefret etsem o kadar yayılan bir kavram var sanki dünyada: Savaş! Nereye baksam savaş, silah ve ölüm. İnsanlık savaşarak evriliyor sanki. Savaşmak için yaratılan nedenler (örneğin kelle uçuranları engelleme bahanesi) en az savaşın kendisi kadar vahşi olunca kaçınılmaz ve hatta gerekli olduğunu sanıyoruz.

Bu kadar yaygın olduğuna göre, kim bilir, belki de gerçekten öyledir. Belki de medeniyetin bedelidir.

Eğer durum buysa, makro ölçüde dengelerle hayat bulan savaştan, mikro ölçüde ölçüde önlemlere kaçınmak mümkün olmuyorsa, o zaman bunun da her boyutunun farkında olarak yaşamalı. Öyle yapmalı ki görünmeyen boyutlar görünsün, hata varsa ders alınsın. Bugün dünyanın tutulduğu savaş fırtınasında beni en çok rahatsız eden konulardan biri IHA — yani insansız hava araçları. İçinde insan olmayan, uzaktan kumanda edilen insan öldürme araçları.

Herşey bitti buna mı takıldın diyebilirsiniz. Evet, takıldım. Bana göre bu konu 21. yüzyılda insanlığın en büyük belalarından biri olacak.

Çünkü masum gibi görünen bir tehlike bu. Teknoloji sevenlerin insansız hava araçlarının teknolojik detaylarına hayran olmaları, gündelik hayatta kullanıp hava fotoğrafları çektikleri robot uçaklarla bağdaştırarak bunları etkileyici ya da sempatik bulmaları kolay.

Kullanan taraf açısından güvenli olduğunu düşünenler de olabilir. Kendi içinde tutarlı başka argümanlar da geliştirilebilir IHA’ların kullanılmasını mantıklı gösterebilmek için.

Diyecekler ki “bak, bizim çocuklar ölmeyecek artık, robotlar ne güzel temiz temiz yapıyorlar işlerini.”

Haklı değiller. IHA’lar savaşın insanlar arasında geçtiğini, insanlık hakkında olduğunu unutturacak.

Çünkü insansız hava araçları asker ile düşmanı arasındaki bağı koparıyor. Ölenle öldüren arasındaki bağ, savaşın insansı olan tek noktası. Bir koptu mu bir daha kurulmayacak bir bağ. Bundan ötesi savaş kavramının bu çağa özgü ve yeni bir boyutu: Öldürenin, CAN aldığının farkında olmaması evresi…

Teknolojinin kötü amaçlı ve öngörüsüz kullanımının en canlı örneği.

Yaptıklarından hiç bir şekilde sorumlulu tutulmayan lider ve hükümerin devrinde bu konuya takılmamın nedeni robotlardan çekinmem değil.

Kullananın insan olmasından çekiniyorum: Dünyada ihtiyacı olduğu için değil, çıkarı için avlanan tek ırk olan insanın eline böyle bir silah vermenin sonuçlarını bugün hayal dahi edemiyor olabiliriz…