Mustafa Kemal ve Hrant Dink Arasındaki Bağ: Aydınlanma ve Devrimcilik.
Ya da Bitmek Bilmeyen Medz Yeghern’lerimiz
Bu yazı, 23 Nisan ve 24 Nisan gibi Türk ve Ermeni uluslarını ilgilendiren iki ardışık günün düşündürdükleri, Türkiye’yi bataklığa saplayan, neo-Osmanlıcılık/neo-İttihatçı’lığın kaçınılmaz tekrarının sonuçlarından biri olan ABD Başkan’ı Biden’in “Ermeni Soykırımını Tanıma” hamlesinin yarattığı gerilimin gündem olarak çakışması nedeniyle çalakalem twitter’da bir tefrika olarak yazıldı. Bu nedenle oldukça dağınık.
Yazım hataları, bilgi hatalarını vb, sonradan düzeltmek üzere tefrikayı buraya taşıdım. Yorum ve katkılarınız yazıyı zenginleştirecektir.
MUSTAFA KEMAL
İttihatçıların canice politikalarının muhalifiydi, sürgün edildi, hapse atıldı, terfi ettirilmedi. İTC’nin Ermeniler’e “fenalıklar” yaptığını yazdı.
Osmanlı’nın çürümüş yapısının muhalifiydi. Vahdettin tarafından idama mahkum edildi, suikaste uğradı.
ITC’nin ve Osmanlı’nın politikalarının dışında politik bir hat yarattı.
Almancı, Amerikancı, İngilizci, Fransızcı vb olmadı. Olanlarla mücadele etti.
Faşizm yükselirken “Balkanlar ve Ortadoğu ve Asya’da BARIŞ BÖLGELERİ yaratmakla uğraştı.
(Bknz: Sadabad Paktı,(1937) Balkan Antantı (1934) İspanya İç Savaşı Tarafsızlık Komitesi (1936)
Hitler, Musollini ve Franco’nun ideolojilerini doğrudan ya da dolaylı olarak desteklemedi. İspanya İç-savaşı sürecinde Cumhuriyetçiler’le diplomatik ilişki kurdu.
Vahidetdin ve Osmanlı hanedanını, Bolşeviklerin Çar II. Nikola ve ailesinin TÜMÜNÜ kurşuna dizdirmesi gibi isteseydi ortadan kaldırtabilirdi.
Gitmelerine göz yumdu. Ki kendi idam fermanını imzalayan adamın gidişine göz yumdu.
Yaptıklarını, yapamadıklarını, politikalarını eleştirebilirsiniz. Fakat, günden güne kaybettiğiniz hak, değer ve ideallerinizin, aydınlanmacı bir devrimci olan Mustafa Kemal’in de idealleri, çabası, mücadelesi olduğunu hatırlatmak isterim.
15 yıl gibi kısa bir sürede yaptıkları, yapamadıkları, hataları askeri, politik, ekonomik, sosyolojik, akademik, tarımsal, endüstriyel, ahlaki, stratejik kavrayışının, ona beton kemal diyen fettullahcıların, ayyaş diyenlerin yüzlerce yıl ötesinde olduğunu da hatırlatmak isterim.
Mustafa Kemal bir devrimcidir. 15 yılda, 10 milyonluk bir toplumu, ayağından aşağıya çeken arkadaşlarına rağmen 500 yıl ileriye fırlatan bir devrimcidir o.
YENİDEN AYDINLANMA ve DEVRİM!
Bunlar benim 40 yaşımdan sonra kavradığım gerçekler. Mustafa Kemal bir mazi değil. Türkiye ve çevresindeki sosyo-ekonomik, askeri, politik sorunların çözümünde halen çok şey öğreten bilge bir devrimci. İster marksist olun, ister anarşist, Mustafa Kemal’siz işiniz zor…
Kadın hakları, anayasa, laiklik, kamuculuk,monarşiden, temsili demokrasiye geçiş gibi kazanımların 100 yıl sonra TÜMÜNÜN kaybedildiği bir ülkede, bunların yeniden nasıl kazanılaileceği bilgisi onun pratiğinde.
Dinciler, ABD’den onbinlerce tır silah alanlar, direkt ya da endirekt onlarla politik hatta yrüyenler, uluslararası fonlarla demokrasi tesis edebileceğini sananlarda değil.
Özgürlük, yeniden aydınlanma hareketi ve köklü bir toplumsal devrimde.
Mustafa Kemal’in devrimci düşüncesine, aydınlanma karşıtları, dinciler vb’den daha çok, Türkiye marksist solu, ordu ve işbirlikçi burjuvazi saldırdı ve zarar verdi.
Kimi devrimci mirasını reddetti, kimi de ideolojik tahakküm ve işkence aracı olarak kullandı.
Bugün, Marksistler, Anarşistleri vb, Latin Amerika’da Evo, Lula, Chavez, Meksika’da Zapatistler, Balkanlar’da Tito’culuk heyecanlanıyor. Mustafa Kemal, Blanqui, Zapata, Bolivar, Makno’dan eylem ve düşünce olarak daha mı değersiz?
Dersim’i, Kronsdat’la birlikte düşünün.
Mustafa Kemal’in, Said Nursiler’le, Şeyh Saidler’le neden ve nasıl mücadele ettiğini, onların ardıllarının Aydınlanma Devrim’ini neden ve nasıl boğduklarını ve onları kimlerin, neden ve nasıl desteklediklerini de düşününüz. Bugünden farkı ne?
Geçmişteki gibi, bugün de, “kişi/siyasal hareket gerçek birer salak değilse,” Şeyh Saidci, Said’i Nursici, Enverci, Vahdettinci, Fettulahcı vb angajman içinde ise, doğrudan ya da dolaylı olarak istihbaratçıdır.
Yaşasın Mustafa Kemal ve Aydınlanma Devrimimiz!
Bugün Y.Küçük, Perinçek “gibilerin” Kemalizmi “tekellerine” aldıklarını görüyorsunuz.
70'lerden itibaren Türk ve Kürt solunu Mustafa Kemal ve aydınlanma devrimlerine karşı ENDOKTRİNE eden kişiler de bunlardı.
Mahir, İbo ve Deniz’ler ortadan kaldırınca bunlara alan açıldı.
EMPERYALİZM GERÇEKLİĞİNİ YADSIYARAK DEVRİMCİ OLABİLİR MİSİNİZ?
Emperyalizme eklemlenme vb angajmanlar olmasaydı ve en başından Türkiye konfederal bir toplum olsaydı şimdi Almanya’dan daha mutlu ve müreffeh bir ülkeydik. Tabi bu aşiret reislerinin feodal pozisyonları ve otonomcuların petrol bekçiliği projeksiyonlarına uygun değil.
Aşağıda 2005 yılında Öcalan’ın ifadeleri muhtemelen unutuldu. AKP’nin islamist politikalarından ufaktan rahatsız olmuş kemalist laik kesimi paraize etmek ve AKP ile pazarlık gücünü artırmak icin APO’nun Mustafa Kemal güzellemelerine bakın.
Öcalan’ın bu ifadeleri siyasal islamcılar ve YAE’cilerce pek hoş karşılanmamıştı.
Kurucu Meclis’ten 1980'e kadarki TBMM üyelerinin bulunduğu bir yıllıkta, Ulusal Müacdele Dönemin’nde Ankara’ya davet edilen ve katılmayan ya da yarı yoldan geri dönen vekillere bakarsanız çoğunun bugünkü Kürt bölgelerinden olduğunu görürsünüz.
Çünkü Kürt feodallerine Britanya Krallığı’nın petrol kuyusu bekçiliğini yapmak daha cazip geldi. Bedirhan’lar, “kendilerine devlet kurma sözüne” binanen Mustafa Kemal ve Sivas Kongresi’ne katılanları Elazığ/Malatya valisi Ali Galip’le birlikte öldürmeyi de planladı.
Demokratik, çok kültürlü federal bir ülke yerine, Sevr, Sykes-Picot ve nihayet Genişletilmiş Büyük Ortadoğu Projesi, islamcılar, sözümona Türk entelejansiyası ve Kürt derebeylerine(Apo dahil) her zaman daha cazip geldi. Fakirliğimiz (her açıdan) bundan.
Geçtiğimiz 5–6 ayda Mustafa Kemal’in okuduğu binlerce kitabın sayfalarında aldığı notlara bakarak, kurucu meclise, Musul, Kerkük, Balkanlar, Trakya, Kafkaslar gibi yerlerden “etnik ayrım gözetmeksizin” çağırdığı delegelere bakarak konfederasyon dahil her modeli düşündüğüne eminim.
Ama emperyalizm buna fırsat tanımadı.
SEVR:
Sykes-Picot:
Büyük Ortadoğu Projesi:
İlk iki anlaşmayı parçalayan, Türk bağımsızlık savaşı ve Bakü doğu halkları kurultayıydı.
DEVRİMCİLER NASIL DÜŞÜNÜR?
Devrimci böyle olur. “İki çalışkan halk ve dünya kapitalistleri” ifadesi 1921 Bakü Doğu Halkları Kurultayı bildirisiyle aynı. “Soykırımı Prusya/Osmanlı/ ITC yaptı biz yapmadık” “Taşnak ve Hınçak’lar da bizi kesti”, “Ermeni de kimdir”, “İntikam” demiyor. Yıl 1922!
Mustafa Kemal’i “esir” Yunan Askerleri’nden dinleyin bir de.
1920 BDHK’na katılan Ermeniler’in problemi kavrayışına bakın lütfen! Hakların, cinsiyetlerin, dinlerin, fikirlerin çeşitliliğine. Tam 100 yıl sonra bile ÜTOPYA gibi.
Bugün ABD’nin silahlarıyla, kardeşini öldürerek ulus devlet, kanton kurmaya çalışanlara bakın bir de!
1920 BAKÜ DOĞU HAKLARI KURULTAYI
Adına ne derseniz (tehcir, soykırım, mukatele, sürgün, genosid ya da katliam) Bu acılar yaşandıktan 5 sene sonra, bütün Türk ve Müslüman toplumlarından temsilcilerin bulunduğu bir kongrede ERMENİ DEVRİMCİLER, tüm yaşananların faturasını doğru adrese kargoluyor.
Lütfen kitabı okuyun.
Bakü Doğu Halkları Kurultayı ile Mustafa Kemal ve Hrant Dink birbirlerini tamamlıyor. Zinciri birbirine bağlayan, aydınlanma ve devrimcilik.
AYDINLANMA DEVRİMCİDİR. DEVRİMCİLER KARDEŞTİR.
ABD’nin Son 75 yılda yaptığı bazı “Made by USA Medz Yeghern’ler”
ABD’nin başlattığı ya da müdahale ettiği yakın dönem savaşlardaki çoğunluğu “sivil” katliamlarda ölen sayısı.;
KORE 1.800.000 kişi
VİETNAM 3.000.000 kişi
IRAK 1.000.000 kişi
SURİYE 600.000 kişi
Şimdi ABD, Prusya, Osmanlı ve Çarlık döneminin hesabını bizden mi soruyor?
Sonuç:
Mustafa Kemal’le başladık. Hrant Dinkle Bitirelim.
Emperyalizm halen yaşıyor ve halen insanlığın en büyük düşmanı…
