Niklas Luhmann ve meşhur Zettelkasten’i (not kutusu)

Not Almak ve Zettelkasten üzerine

“Bu kadar zor olmamalı” cümlesi sık sık geldi aklıma. Oysa sadece ‘not almak’ gibi basit bir süreç üzerinde çalışıyordum. Karşılaştığım bilgiyi not alarak kaydetmek ve gerektiğinde kullanmak için kolay erişilebilir bir yerde saklamak. Ne araçlar kullandım, ne programlar satın aldım, ne yöntemler denedim bir bilseniz…

Yıllar sürdü bu zorlanma hali. Şimdilerde, olaya farklı bir açıdan bakmayı başarabildiğim bugünlerde anlıyorum neden zorlandığımı: Dikkate almam gereken boyut kullandığım araç ve yöntem değil bunların amacıma uygunluğuymuş meğer. Yapmaya çalıştığım şey sahip olduğum bilgiyi organize etmek gibi büyük bir amaç iken bunu not almak gibi küçük bir araç ile organize etmeye çalışıyormuşum.

Amacı küçümsemiş, kullandığım yöntemi de büyütmüşüm gözümde: Not almak, bilgi toplayıp arşivlemek ve bunların oluşturduğu bütünden fayda ummak sadece çözümün küçük bir bölümü, kısa vadede sorunumu çözmekten uzak bir bakış açısıymış meğer.

Not alma araçları çözüm mü?

Hatamı fark etmem zaman aldı çünkü önce (nerede) hata yaptığımı anlayamadım. Onu zaman zaman görür gibi olsam da tam olarak…