“Rondje boven mijn hoofd”
Door Iris & Wieteke. De naam Alex is gefingeerd.
Onverwachts meldt Alex zich voor een gesprek. Wij zijn op zoek naar verhalen, en hij wil graag vertellen. Naar eigen zeggen is Alex niet echt een prater, maar zodra we hem vragen over zijn ervaringen brandt hij los. “Ik wil nu wel praten, omdat er geluisterd wordt.”
Niet op je plek in de crisisopvang
We beginnen met een tijdlijn van Alex’s leven. We kijken naar het verleden, de huidige situatie en de plannen voor de toekomst. Alex’s verleden is niet makkelijk geweest. Op zijn vorige school werd hij gepest, zat hij niet lekker in zijn vel, en kon hij hier met niemand praten. Dit leidde tot woedeaanvallen, en uiteindelijk werd Alex weggehaald van school. Een aantal jaar geleden overleed zijn moeder, en afgelopen zomer verloor hij ook zijn vader. Dit leidde ertoe dat Alex in een crisisopvang werd geplaatst.
Alex voelt zich hier niet op zijn plek. “Als ik binnen kom, ga ik direct naar mijn kamer. Ik heb hier geen vrienden. Iedereen wil hier meteen weg.” Ook is er weinig gevoel van veiligheid. Een net gekocht t-shirt van Alex is gestolen. Hoewel hij hier al meerdere malen melding van heeft gemaakt, is er nog geen actie ondernomen. Hij voelt zich hierdoor niet serieus genomen. “Ik heb geleerd dat je altijd moet blijven zeuren, anders gebeurt er niks. In deze situatie weet ik ook dat ik meldingen moet blijven maken, zodat ik ook weer wat heb om op terug te vallen wanneer er niks gebeurt. Dingen komen niet zomaar op je af.”
“Ik weet dat 9 van de 10 kinderen hier in een crimineel circuit zitten, en ik word daarin meegetrokken.”
Op zijn huidige school vindt Alex de situatie niet veel beter. Een terugkerend element in Alex zijn verhaal is dat er niet geluisterd wordt, er is geen individuele aandacht. “Ik ben geen probleemkind, ik bevind me niet in een criminele toestand, ik wil niet op deze school zitten. Ik weet dat 9 van de 10 kinderen hier in een crimineel circuit zitten, en ik word daarin meegetrokken.” Een school zou zich meer moeten richten op de behoeften van een leerling, een dialoog aangaan om uit vinden wat de leerling nodig heeft. “Ik ben hier verwaarloosd. Ik heb een achterstand in rekenen, maar niemand zag dit. Ik moest hier zelf mee komen, maar ik ben niet het type dat graag praat of om hulp vraagt.”
Toekomstplannen
Als we vragen naar de plannen voor de toekomst heeft Alex al een duidelijk beeld voor zich. Hij wil naar een nieuwe school, zelfstandig wonen en uiteindelijk naar de marechaussee. Dat eerste is in ieder geval al in gang gezet. Over een maand gaat Alex naar een nieuwe school. Hij heeft al veel initiatief getoond. Zo vond hij de stages die zijn school aanbood niet leuk, en hij heeft zijn eigen stage geregeld bij een steward. Hij doet het goed op school, en werkt keihard om zijn reken-achterstand in te halen. Wel was het lange tijd voor Alex onduidelijk wanneer hij kon uitstromen. “Er mist structuur, duidelijkheid. Het voelt alsof ik door een oneindige gang loop en er niet naar mij geluisterd wordt.”
“Het voelt alsof ik door een oneindige gang loop”
Ten tweede wil Alex graag zelfstandig wonen. Ook hier is hij al druk mee bezig. Alex kookt zelf, houdt zijn kamer netjes en doet de was. Hij toont dat hij zelfstandig is. “Ik ben het voorbeeld van de groep, en stimuleer hen ook.” We halen uit het gesprek dat dit niet alleen thuis geldt, maar ook op school. Alex is een soort vertrouwenspersoon. “Mijn medeleerlingen praten niet met de leraren, omdat ze hen niet vertrouwen, en niet weten hoe ze dingen moet verwoorden. Dat doe ik voor hen.” Alex traint zeer bewust zijn woordenschat, zodat hij behoeftes en gevoelens beter kan overbrengen. Daarnaast heeft hij ook geleerd om anderen te observeren. “Ik heb geleerd om naar reacties en gezichtsuitdrukkingen te kijken. Hierdoor kan je situaties sneller inschatten. Dit heeft mij mensenkennis gegeven.” Alex heeft dit onder andere mee gekregen van zijn oom. “Hij heeft mij geleerd dat een gebrek aan kennis leidt tot machtsmisbruik.”
Het einddoel van de tijdlijn is werken bij de marechaussee. Hierbij zullen de observatie-skills van Alex ook van pas komen. Daarnaast moet je gedisciplineerd en integer zijn. Alex heeft twee goede vrienden die hem helpen te focussen op zijn doelen. “Met hen kan ik over alles praten, en ze zijn er voor mij geweest toen het moeilijk was. Zij zeggen mij te focussen op mijn eigen doelen.”
Al met al een indrukwekkend verhaal, maar ook hoopvol. Wij zien in Alex een sterke jongen, met een groot hart voor anderen. Hij is gedisciplineerd en gemotiveerd, en hij weet waar hij naartoe wil. “Iedereen heeft een kruisje boven zijn hoofd. Ik zeg zelf altijd dat ik een rondje boven mijn hoofd heb.”
