Beş Kala

Mutsuzluğun top yekün saldırdığı anda
Mutluluk arayacak kıvamda değil ruhum
Arayışım belirsizliğe gebe
Sorgularım beni sürekli sindirmekte
Çocukluğumu yaşıyorum
Beyaz saçlarımın arasında kalan hafif grilikte
Tenim terimi yadsıyor
Ölüme aç yenilgilerim
Susuzluğum benliğimi arayan düşüncelerimin yorgunluğundan
Göz ardı ediyor yaşam beni
Hayatım olumsuzlukları doğuruyor
Sancılar bana zevk vermekte
Benliğim ise bu piçleri reddetmekte
Zıtlıklarla yaşarken çekimi de hissetmiyor değilim
Ölümle yaşamın arasında sıkışıp kalmış
Kimsesiz,
Bencil,
Umutsuz bir bedenim
Ruhum ise hiçbir bedene sığmayacak kadar derin