Bir Devrin Sonu
Herkese iletin, o vakit geldi.. Spor tarihindeki en başarılı dönemlerden birinin yapı taşları bir bir dağıldılar. San Antonio Spurs ve onun neredeyse son 20 yılına damga vurmuş üç isimden bahsediyorum. Tony Parker’ın Charlotte’a geçişinden sonra Manu Ginobili, emeklilik kararını açıklayarak kalan son parçayı da ayırmış oldu.
Tim Duncan, 2016'da Kobe Bryant “Emeklilik öncesi son sezonum” diye açıklayarak tüm sezonu bir şov havasında geçirdiği yılın sonunda sessiz sedasız ve ani bir şekilde emekliliğini açıklamıştı. Zaten birkaç sezondur beklenen bir durumdu, fakat yine de Tim’in basketbolu ve bu organizasyonu bırakmasını çok zor kabullenmiştim. Bu üçlünün en ağır taşıydı. Aynı zamanda San Antonio Spurs’ün son 20 yılının da en önemli parçasıydı.
Ondan geriye kalan Parker ve Ginobili aynı çatıda, gençlere kol kanat gererek devam ettiler. Parker kariyer sonuna yaklaşan bir oyuncunun sıradanlığı gibi yer yer sakatlıklar ve fazla kendini belli etmeyen performanslar ile iki sezon devam edip bu sezon sonunda şaşırtan bir kararla Charlotte’a geçti.
Ginobili için ise durum biraz farklıydı. Basketbol tarihinin görüp görebileceği ender özel sporculardandı. İş etiği, uyumu, çalışkanlığı ve zekasını kullanması bu sporu takip eden herkesin takdirini kazanmıştır buna şüphe yok. Aynı Tim gibi Manu da, hiçbir reklam ve duyuru yapmadan ani bir şekilde basketbola veda ettiğini duyurdu.
Bundan tam dört sene öncesiydi bu tweet ile Spurs kültürünün ana taşını oluşturan dört dominonun üçünü ne kadar sevdiğimi anlatırken. Şimdi ise o anın gelmiş olmasının hüznü içerisindeyim. Zaten 2 sene önce Tim basketbola veda ettiğinde bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. Aktif olarak NBA’i takip etmeyi de o haberden sonra bıraktım zaten.
Hemen hemen 2003 yılında başlamıştım NBA’i takip etmeye. Çoğu yaşıtımın “Kobe Bryant, Tracy McGrady, Shaq, Vince Carter” gibi isimler ile yanıtladığı “En sevdiğin basketbolcu kim?” sorusuna ben “Tim Duncan” yanıtını veriyordum. Neden olduğunu da bilemiyorum. Sanırım rastgele bir seçimdi ve ben o seçimin hep arkasında durdum. Tabi oyuncunun Duncan olduğu yerde desteklediğim takım da Spurs olmalıydı. O zamandan beri de Spurs kadrosunda bulunan bu üçlü düşündüğüm zaman bugüne kadar benim severek takip ettiğim basketbol yolculuğumun baş aktörleri olmuşlar. Dolayısıyla fazla romantik bakıyorum bu sona.
Manu, kariyerinin çoğunda 6. adam olarak düşünülse de bence bu üçlünün orta öneme sahip parçasıydı. Soğuk kanlı olması, arada sırada patlayan enerjisi ile potaya yönelip smaç vurması, kritik anlardaki üçlükleri, sürekli kafasını kullanarak oynaması, pas yeteneği gibi eşsiz yetenekleri vardı. En önemlisi de 40 yaşında olmasına rağmen yapabileceklerinin sınırı olmadığını düşünen insan sayısı fazlaydı. Takip edenler bilir fakat, geçtiğimiz sene yaptığı inanılmaz savunma ve blok NBA tarihinin en ikonik anlarından biriydi. Çünkü bunu yapan adam 40 yaşındaydı. İzlemeniz için bırakıyorum;
Manu ve bu üçlü sırf benim için değil, basketbol için çok önemli bir değerdi. Artık San Antonio Spurs forması ile izleyemeyeceğimiz bu insanlar eminim ileride de basketbola büyük katkılar vereceklerdir. Özellikle koçluk kariyerinin sonuna yaklaşan Gregg Popowich’in bence geleceğe bırakacağı en büyük eserler bu üçlünün zihni ve alışkanlıklarında yatıyor olabilir.
Finali yapacak olursam, bu emeklilikten sonra Spurs nasıl yeniden yapılanır, onu bilemem ama emin olduğum bir şey var ki Spurs ve NBA bir daha bu kadar uyumlu bir üçlü göremez herhalde.
Her şey için teşekkürler.
