Tenis, Djoker ve Roger
Hemen hemen bir sene önce, tenisin efsanesi Roger Federer’i güzelleyerek Novak Djokovic’in durdurulamayacak bir oyuncu haline geldiğini yazmıştım; https://medium.com/turkce/tenis-roger-ve-djoker-d44c33f3b57a#.bouxsb32t
O yazı, Novak’ın 2016 Avusturalya Açık kupası zaferi sonrası yazılmış Novak’ın o noktadan sonra Federer’in 17 Grand Slam şampiyonluğunu ekarte edebileceği ihtimalinin heyecanlı bir yansımasıydı. Görünüş bir süre öyle de devam etti. Novak eksik Roland Garros zaferini elde etti ve bir yıl içinde dört büyük Grand Slam’i kazanmak için büyük bir ihtimal doğdu onun adına. Ne zaman ki ben Twitter hesabımdan Novak’ı övdüm, o zamandan beri düşüşte ve toparlanamıyor. Bırakın Federer’i, Nadal’ın Grand Slam sayısını ekarte edebilir mi orası bile meçhul. Geçen yıl o kadar büyük yazarken şimdi bu kadar umutsuz bir durumu ifade etmem fazla ironik oldu!
Roger Federer 36 yaşın girecek Ağustos ayında. Onun için sembol haline gelmiş Wimbledon’da elde ettiği 2012 zaferinin üzerinden 5, ondan önceki zaferi olan Avusturalya Açık 2010'un üzerinden ise tam 7 yıl geçmişti. Federer 2012'den sonra zafer elde edemeyince tenisi bırakmasından kendisine yaşlı lakabını takanların sayısı azımsanmayacak kadar çoktu.
Kariyerinde 17 Grand Slam sahibi bu adamın aslında Rafa Nadal gibi bir belası olmasaydı kariyerinde 20'den fazla Grand Slam’i olacaktı. Rafa’ya 6, Novak’a ise 3 final kaybetti. Bırakmadı, vazgeçmedi. Çünkü tenisten keyif alıyordu, bunu her fırsatta ise dile getiriyordu. Bedeninin tenis oynamaya müsait olduğunu söyleyen ekselansları oyununu ise gün geçtikçe daha olgunlaştırıyordu. Belki 5 yıl boyunca Grand Slam kazanamayan Fedex, oyunu ile bizleri tenis zevkinin doruklarına ulaştırmaktan vazgeçmiyordu.
2017 Avusturalya Açık’a geldiğimizde Federer Dünya sıralamasında 17. sıralamaya kadar düşmüştü. Üstelik 6 aydır tenisten uzaktı. O ise 1 ay önce girdiğimiz yeni yılı şöyle kutluyordu;
https://twitter.com/rogerfederer/status/815037704874274817
Turnuvada Novak ve Murray’in erken vedasının yaşanması, Federer’in vatandaşı Stan’i mağlup etmesi ile efsane final ihtimali yükseldi. Tenis sever herkes de bunu tarihi bir maç olarak nitelendirdi. “Yok canım, öyle olmaz” diye düşünürken o epik Wimbledon finalini neredeyse yakalayacak bir oyun oynandı. Yıllarca Federer’i backhand’i üzerinden yıkan Nadal, karşısında 36 yaşında bir Federer’i bu halde bulacağını düşünmüş müydü meçhul. Federer Nadal’a karşı değerlendiremediği backhand vuruşları ile inanılmaz winnerlara imza atıyor, forehand vuruşlarında ise hatalar yapabiliyordu. 5 sete uzayan harika final 3 saat boyunca bizi ekran finaline kilitledi, sonunda ise galip gelen yıllardır zaferini ümit ettiğimiz Federer oldu. İlginçtir ki, Federer zaferini şahin gözü kararından sonra öğrendiğinde sevinçten havalara zıpladığında gözleri dolmuştu; Aynı zaman da bizlerin de.
Burada bir parantez de Nadal’a açmak lazım. Sakatlıklar olmasaydı kariyeri çok farklı olacaktı. Ki o ada uzun bir aradan sonra Avusturalya Açık ile döndü. Hem de son zamanlarda izlediğimiz en iyi Nadal performansı ile. Fakat tıpkı kendisinin de söylediği gibi Federer bu zaferi kendisinden biraz daha fazla hak etmişti sanki.
Epik bir final, epik bir zaferdi. Federer tarihin en büyük oyuncusu. Oyununun kalitesi, karakterinin büyüklüğü ile Federer’i ifade edebileceğim en güzel sıfat “klas” olurdu herhalde. 5 yıl sonrasında gelen zafer arkasından sevincini çocukça yaşayabilmesi, kürsüde Nadal’a “Tenis eğer beraberlik içerseydi bu maç berabere kalmayı isterdim” ve “Devam et Rafa, tenisin sana ihtiyacı var” açıklamaları onun nasıl bir karakter olduğunu niteliyor zaten.
Ne dersiniz? Fedex bu yıl müzeye bir Wimbledon daha ekler mi?
