Samen leren werken
Sinds dit jaar ben ik samen met Melanie founder van onze eigen startup Embrosa. Samen maken we veel mee. We leren dagelijks nieuwe dingen. Van de markt, over onze business, maar zeker ook van elkaar.
Zo kan het voorkomen dat Melanie en ik totaal anders aankijken tegen ‘wat logisch is’, wat acuut aandacht nodig heeft of hoe dingen ‘moeten werken’.
Op één lijn?
Zo komt het geregeld voor dat ik na hard zwoegen een nieuwe ontwikkeling laat zien…
Drag & drop
Ik zei ooit bijvoorbeeld “We kunnen nu een campagne samenstellen uit meerdere artikelen.”, waarop Melanie reageerde met “Kun je ze dan ook door te verslepen van volgorde veranderen?”. Ik: “Eh, nee, dat is een totaal andere functionaliteit” — Drag & drop moet namelijk op een andere plaats (frontend) gebouwd worden, dan de technische mogelijkheid om artikelen bij een campagne te bewaren.
De verwachtingen lagen dus niet op één lijn…
2-weg synchronisatie?
Of ik laat vol trots zien dat we een nieuwe koppeling hebben. Ik ben namelijk gek op integraties en als een klant zelf zijn klantgegevens heeft ingevuld zou het zonde zijn als we dat moeten overtypen in ons klantenbeheersysteem.
Zo had ik het voor elkaar dat klantgegevens die werden aangepast in onze software, ook automatisch werden bijgewerkt in ons CRM (klantgegevens). Waarop Melanie later de vraag stelde “Als ik een klant in ons CRM aanpas, dan is hij niet veranderd in onze software. Het is toch logisch dat andersom synchroniseren ook automatisch gaat?”
En inderdaad, voor iemand die niet dagelijks met z’n vingers in de code zit is dit misschien logisch. Maar voor mij was het een compleet ander scenario. En soms denk ik dan “dat snap jij toch ook wel?”, maar dat is niet altijd de praktijk…
Triviaal en “gewoon even”
De 2 bovenstaande voorbeelden zijn vanuit het begin van onze samenwerking. We zijn vol enthousiasme gestart. Met een goed idee, een goede onderlinge relatie en vertrouwen dat we hier ‘iets’ te pakken hebben.
Melanie houdt zich bezig met sales, marketing en relaties met andere organisaties (leveranciers, tekstschrijvers, etc.). Ik houd me bezig met de techniek, de softwareontwikkeling en de hosting. Zij is de CEO, ik ben de CTO.
Zij is beter in wat zij doet, ik ben beter in wat ik doe. Maar we doen dit samen, daarom bespreken we ook bijna alles en geven we elkaar input over veel onderwerpen.
Spannend
Dit is weleens ‘spannend’. Ik zeg dingen over onderwerpen waar ik niet zo thuis in ben (bv. de keuze voor een boekhouder, de administratie, onze begroting, de BTW-aangifte, een marketingactie, het benaderen van 80+ mensen) of waar ik ‘domme vragen’ over stel. En zij doet precies hetzelfde. Ze neemt aan dat dingen “toch logisch” zijn of dingen moeten “dan gewoon ook even x, y en z doen of kunnen” (En daarbij het liefst iets dat 2 maanden werk is, maar in een halve zin gezegd :P).
Dit zorgt dan voor wrijving.
Ik snap niet dat zij zo gemakkelijk over dingen kan denken binnen mijn werkgebied en soms met — in mijn ogen — triviale onderwerpen komt om te bespreken op een moment dat niet (lees: ‘nooit’) uitkomt.
Aan de andere kant snapt zij niet dat ik niet altijd alles ‘even snel’ kan bespreken (zoals zij dat heel goed kan) voor het overzicht en dat een klein maar leuk idee gelijk zoveel tijd moet kosten om te bouwen.
Verschillen
“Zonder wrijving geen glans”, zegt men weleens. En misschien lijkt het nu zo dat we elkaar voortdurend in de haren vliegen, gelukkig is niets minder waar. In deze post belicht ik slechts een klein onderdeel in onze samenwerking, maar waar we ons wel heel bewust van zijn.
We zijn 2 compleet verschillende mensen. Zij heeft aandacht voor de grote lijn, het overzicht, is heel actiematig en buffelt door totdat iets gedaan is. Ze doet wat haar spreadsheet haar vertelt dat moet gebeuren.
Ik ben daarentegen van de details, leef per dag doe dingen zo efficiënt mogelijk. “Als je iets vaker dan 3x per dag moet doen, dan moet je ’t automatiseren”, zeg ik ook altijd. Ik doe wat mijn gevoel mij zegt wat moet gebeuren.
Zij is een echte denker en doener, maar van de menselijke maat. Ik ben een gevoelsmens, maar van de techniek. Zij is een vrouw, ik ben een man. Zij is ontzettend extravert, ik ben behoorlijk introvert. Zij husselt, belt en regelt nieuwe klanten, contacten en samenwerkingen. Ik maak graag een klik met mensen zonder commerciële verplichting. Zij is een enneatype 7, ik ben een 2. Zij is business minded, ik ben van relaties.
Kracht
En juist dát is zo krachtig aan onze samenwerking. We hebben het hier vaak over, over onze verschillen. En ook als we een meningsverschil hebben, dan zien we al snel wat er aan de hand is.
We zijn enorm complementair en vullen elkaar aan, maar uiteindelijk willen we allebei precies hetzelfde: Dat Embrosa een succes wordt. Dat we vakmanschap ondersteunen, dat we lokale ondernemers helpen zich te laten zien. Dat we ons eigen leven, en dat van toekomstige collega’s, zo plezierig mogelijk maken.
Door dit bewustzijn escaleert een andere zienswijze dan ook niet, leren wij elkaar steeds weer een beetje beter kennen en vullen we elkaar steeds beter aan. Super dus.
Dankbaar
En ook al komt Melanie weleens met ‘onmogelijke input’, haar ideeën komen altijd uit een juiste bron. Ik waardeer haar ondernemerschap, snelheid, creativiteit, daadkracht, altijd nieuwe ideeën en concepten, spirit en drive enorm. Zij zorgt ervoor dat mijn werk gebruikt kan worden en de staat van ‘hobby’ ontstegen wordt.
Hiervoor ben ik ontzettend dankbaar.
Embrosa helpt lokale ondernemers op een charmante manier met kant-en-klare marketingcontent en klantcommunicatie. Zo kunnen zij hun vakmanschap laten zien zonder zelf marketingexpertise nodig te hebben.
Embrosa is de startup van Rogier en Melanie, gestart in mei 2016.
