Ανοιχτή εγχείρηση καρδιάς

Ο ασθενής αποφάσισε να κάνει το χειρουργείο καρδιάς που του πρότεινε ο ιατρός του στο Χ νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ.. Συζήτησαν και την τιμή, 2.500 € θα του στοίχιζε το πακέτο, μαύρα. Όμως η αναμονή ήταν μεγάλη και ο καρδιοχειρουργός έπαψε να έχει δυνατότητα παρέμβασης στη λίστα. Ο ασθενής πήρε τηλέφωνο στον βουλευτή που ψήφισε, ο οποίο είχε άριστη σχέση με τον Υπουργό Υγείας και στο μοίρασμα του 4–2–1 είχε κατοχυρώσει τον διοικητή της δικής του επιλογής στο Χ νοσοκομείο. Ο βουλευτής πήρε τον διοικητή και η χειρουργική επέμβαση ορίστηκε για την επόμενη εβδομάδα…

Την προηγούμενη μέρα της επέμβασης, ο αναισθησιολόγος έκρινε βεβαρυμένη την κατάσταση του ασθενούς [βαριά αναπνευστική ανεπάρκεια, είπε] για να ανταποκριθεί του χειρουργείου. Οι αντιστάσεις του κάμφθηκαν με 300 € και ενέκρινε την επέμβαση. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο τραυματιοφορέας ζήτησε 50 € από τη γυναίκα του ασθενούς για να την ενημερώνει για την πορεία του χειρουργείου. Η συγγενής τα έδωσε αν και είχε αμφιβολία ότι ο εν λόγω τραυματιοφορέας έλεγε παντού το ίδιο ποίημα. Η αγωνία της ήταν επικρατέστερη της αμφιβολίας.

Τα υλικά που χρησιμοποίησε το ιατρικό team τα είχε προαποφασίσει η ιδιωτική εταιρία η οποία είχε δώσει τα λεγόμενα νόμιμα στον διαγωνισμό. Αντιπρόσωπος μίας άλλης εταιρίας παραδίπλα περίμενε με το διακοσάευρω στο χέρι να «κλείσει» την αποκατάσταση ενός ορθοπεδικού χειρουργείου. Και ακόμη πιο πέρα, ο φαρμακευτικός αντιπρόσωπος είχε έτοιμη την αγωγή του χειρουργηθέντος.

Το χειρουργείο πήγε καλά. Όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Και το βράδυ, στο διάλογο που ο καθένας από τους συμμετέχοντες είχε με τη συνείδησή του, υπήρχε μία φθηνή μα επαρκής δικαιολογία.

Ο καρδιοχειρουργός εξομολογήθηκε στη συνείδησή του ότι τα χρήματα που παίρνει από το ΕΣΥ είναι ελάχιστα, το επάγγελμα τρομερά ψυχοφθόρο, οι ευθύνες τεράστιες, νομιμοποιώντας έτσι το φακελάκι για να ´ρθει ο πολυπόθητος ύπνος, βαθύς και ικανοποιητικός.

Ο αναισθησιολόγος είπε στη συνείδησή του ότι το ρίσκο που πήρε δεν πληρώνεται με όλα τα λεφτά του κόσμου και τα χρήματα που πήρε εξτρά ήταν το ελάχιστο για την ευθύνη που ανέλαβε.

Ο τραυματιοφορέας δεν είχε τι να πει στη συνείδησή του αλλά τον πήρε γρήγορα ο ύπνος από την κούραση της ολοήμερης μεταφοράς ασθενών.

Ο ασθενής ζήτησε από τη συνείδησή του να τον συγχωρήσει που έκλεψε τη σειρά ενός συνανθρώπου του αλλά στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το ‘’ο σώζων εαυτόν σωθήτω’’.

Ο συγγενής μετάνιωσε που πλήρωσε τον τραυματιοφορέα αλλά χαλάλι αφού η αγωνία μετριάστηκε κατά τη διάρκεια της επέμβασης και όλα πήγαν καλά στο τέλος.

Ο διοικητής δε γνώριζε ποιον παρέκαμψε από τη λίστα αλλά έχει ήσυχη τη συνείδησή του καθώς ξεχρεώνει με το σταγονόμετρο τη θέση και τα χρήματα που του προσέφερε ο συνεργάτης βουλευτής.

Ο βουλευτής επανέλαβε τη ρήση ‘’συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια’’.

Ο αντιπρόσωπος της ιδιωτικής εταιρίας είχε μεγάλη αμφιβολία για την ποιότητα των υλικών αλλά ήξερε πως το λάδωμα επιβαλλόταν για να μείνει αύριο στη δουλειά και να συντηρήσει την οικογένειά του.

Ο παραδίπλα αντιπρόσωπος του ιατρικού κέντρου αποκατάστασης τσέπωσε άλλη μία ψευδή γνωμάτευση από την οποία η εταιρία του θα αποσπούσε ένα σημαντικό ποσό από το δημόσιο.

Πιο κει, ο φαρμακευτικός αντιπρόσωπος δεν έχει πια πρόβλημα με τη συνείδησή του. Βρήκε τη λύση καθώς ο ίδιος χρησιμοποιεί τα φάρμακα της εταιρίας του, ένα excellent feed-back απαλλαγής τύψεων.

Και επειδή η συζήτηση με την συνείδηση δεν είναι αρκετή, καθείς εξ αυτών θα πρέπει να αποδώσει και τις ανάλογες ευθύνες. Έτσι, ο ασθενής κατηγορεί τον καρδιοχειρουργό, αυτός με τη σειρά του τον αναισθησιολόγο κ κείνος τον τραυματιοφορέα. Ο διοικητής κατηγορεί τον βουλευτή και ο βουλευτής τον υπουργό για το απαράδεκτο σύστημα υγείας. Οι συγγενείς του ασθενή μεταφέρουν την εμπειρία τους και οι ιδιωτικές εταιρίες κατηγορούν η μία την άλλη για βρώμικο παιχνίδι κάτω απ᾽ το τραπέζι.

*Στο πρώτο στρώμα έξω απ᾽ τη γυάλα*, ο ιδιωτικός τομέα μαλώνει τον δημόσιο, τον οποίο χαρακτηρίζει υπερτροφικό και αντιπαραγωγικό ενώ ο δημόσιος τομέας στρώνει το τραπέζι και ετοιμάζεται να φάει από τα καλούδια που του προσφέρει απλόχερα ο ιδιωτικός, υποδυόμενος τον υγιή ανταγωνιστή.

Στο δεύτερο στρώμα έξω απ᾽τη γυάλα κανείς δεν αντιλαμβάνεται το πραγματικό πρόβλημα και δια του διαίρειν και βασίλευε διαιωνίζεται το πελατεικό κράτος που χρεοκόπησε την Ελλάδα.

Στο τρίτο και τελευταίο στρώμα έξω απ᾽ τη γυάλα, η τιμωρητική συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα γίνεται από κράτη τα οποία δούλεψαν τη μίζα κατά νόμιμο τρόπο, προξένησαν με ασυνείδητο τρόπο την κρίση και επωφελήθηκαν αυτής στο βαθμό που αυτό ήταν εφικτό.

Αυτά ζούμε…

σ.σ.: Η ιστορία, ουδεμία σχέση έχει με την «πραγματικότητα»

Originally published at epikairo.gr.