Σχολιασμός 3 πινάκων από τη δημοσκόπηση της Kapa Research
Σε αυτό το ποστ θα ήθελα να σχολιάσω 3 επί μέρους ενδιαφέροντες πίνακες από τη δημοσκόπηση της Kapa Research για το Βήμα της Κυριακής #17Apr2016. Ο πρώτος είναι ο παραπάνω και έχει τη γνωστή διατύπωση του δημοψηφίσματος του 2015 ‘’Ναι ή Όχι σε νέα μέτρα’’.
Η διατύπωση του ερωτήματος είναι παραπλανητική και άτοπη, όπως ακριβώς και η διατύπωση του δημοψηφίσματος του 2015. Είναι προφανές πως κανείς δεν θέλει μέτρα ή ακόμη περισσότερο νέα μέτρα.
Αν, επί παραδείγματι, γίνει μία ερώτηση για το ασφαλιστικό ‘’είστε υπέρ ή κατά της περικοπής των κύριων συντάξεων;’’, προφανώς η πλειοψηφία θα ψηφίσει κατά. Μόνο που η ψήφος αυτή πιθανώς να συνδέεται με την κατάρρευση του ασφαλιστικού. Τότε, το ερώτημα θα είναι ‘’είστε υπέρ μίας μειωμένης σύνταξης ή δίχως σύνταξη;’’. Τότε, η προφανής απάντηση θα είναι υπέρ μίας μειωμένης σύνταξης.
Όταν κανείς τάσσεται υπέρ του μνημονίου και κατά συνέπεια υπέρ των περικοπών στο δικό του μισθό, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι υπέρ τού να του κοπεί ο μισθός. Αυτό θα ήταν παράνοια. Είναι υπέρ ενός αναγκαίου μέτρου για να επιβιώσει η ελληνική οικονομία και η χώρα.
Ο 2ος πίνακας έχει μία εξίσου πονηρή διατύπωση: ‘’Πρέπει να μείνει εντός της ευρωζώνης με τήρηση του μνημονίου’’. Εδώ, το μνημόνιο είναι μία αρνητική λέξη που δρα αποτρεπτικά ως προς τη συμμετοχή στην Ευρωζώνη. Αντίστοιχα, η φράση ‘’να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησης από τη ζώνη του ευρώ’’ δεν σηματοδοτεί την απολυτότητα της αποχώρησης. Η ακριβής διατύπωση θα ήταν ‘’να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ’’. Έτσι, αφήνεται ένα περιθώριο που ενέχει και την περίπτωση διαπραγμάτευσης υπό καλύτερους όρους.
Αν η διατύπωση ήταν Εντός ή Εκτός ευρωζώνης, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά, με το Εντός να παίρνει μεγαλύτερο ποσοστό -σίγουρα μικρότερο σε σχέση με το χθες. Εδώ, βέβαια, η φθίνουσα πορεία της συμμετοχής στην ευρωζώνη σχετίζεται και με την πολιτική διαχείριση της αξιολόγησης, εντός και εκτός της χώρας. Σε μία εκλογική βάση στην οποία κυριαρχεί η απογοήτευση και ο θυμός, η δραματική αναφορά στα μέτρα από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων και η εξαντλητική διαπραγμάτευση δημιουργεί στον κόσμο την ‘’ ψυχοσύνθεση τού άι σιχτίρ’’.
Ο 3ος πίνακας είναι αυτός που έχει το μεγαλύτερο πολιτικό ενδιαφέρον. Αποτελεί επακριβώς μία αποτυπωμένη επανάληψη του παρελθόντος, μόνο που αυτή τη φορά είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ εντός του κάδρου.
Αυτός ο πίνακας είναι μία πολιτική νάρκη την οποία θα πατήσει η Ελλάδα της λογικής σε περίπτωση άμεσων εκλογών. Το αποτέλεσμα; Ουδείς μπορεί να γνωρίζει. Σίγουρα πάντως δεν θα είναι ένα καλό αποτέλεσμα.
