We Met in Virtual Reality (Sanal Gerçeklikte Buluştuk)
Tamamen sanal gerçeklik (VR) dünyasında çekilen bu sürükleyici ve açıklayıcı belgesel, gelişen bir sanal gerçeklik platformu olan VR Chat’teki birkaç benzersiz topluluğa dayanıyor. Gerçek bir belgesel gibi gerçek zamanlı çekilen gözlemsel sahneler aracılığıyla film, birçoğu COVID-19 sokağa çıkma yasağı nedeniyle fiziksel dünyada yoğun bir izolasyonla karşı karşıya kalmış olan insanların sanal dünyada kurulan ilişkilerinin artan gücünü ve yakınlığını ortaya koyuyor. Film, tamamen VR zeminindeki avatarlar ve hayali dünyalar içerisinde kalsa da içerisinde mizah, tesadüfi etkileşimler ve gerçek hayatı karakterize eden beklenmedik olayları da barındırmakta. We Met in Virtual Reality aşkı, kaybı ve beklenmedik bağları tecrübe eden insanların hikayelerini dikkatlice belgeliyor. Ruh sağlığıyla ilgili zorluklar ve kişilerin kendi kimlik sorgulamalarına karşı hassasiyet göstererek insanın, yakında geleceği şekillendirebilecek çevrimiçi dünyadaki tecrübesine gerçeküstü bir yolculuk sunuyor.
Film bir Amerikan İşaret Dili (ASL) öğretmeni olan Jenny’nin kendini adadığı, sağır ve işitme zorluğu çeken VR Chat kullanıcıları için arkadaş canlısı bir topluluk oluşturma çabasını; uzun mesafe ilişkisi içindeki bir çiftin fiziksel olarak buluşmaya hazırlanırken ilişkilerini VR’da ilerletişlerini, Dustbunny; sosyal VR dans dersleri üzerine kariyer oluşturan bir fitness dans eğitmeni ve partneri Toaster’ı ve performans sanatçısı olarak yer aldıkları Egzotik VR dans topluluğunda tanışan bir çift olan DragonHeart & IsYourBoi’u yakından takip ediyor.
HBO Belgesel Filmlerinin yönetmenliğini Joe Hunting’in yaptığı We Met in Virtual Reality filmi, 27 Temmuz’da (21:00–22:35 ET/PT) HBO’da yayınlanacak ve sonrasında HBO Max üzerinden de izlenilebilir olacak. We Met in Virtual Reality, Hunting’in ilk uzun metrajlı yönetmenlik denemesi olup, dünya prömiyerini 2022 Sundance Film Festivali’nde gerçekleştirdi.
‘We Met in Virtual Reality’: Film İncelemesi | Sundance 2022
Joe Hunting’in belgeseli çevrimiçi sanal dünya platformu olan VRChat’teki topluluklara bakıyor ve COVID-19’un onlar üzerindeki etkisini inceliyor.
Zamazingo için gelin, Joe Hunting’in tuhaf başlayıp garip bir şekilde tatlı biten dokunaklı We Met in Virtual Reality’si için kalın.
Bu sanal gerçekliğin 2022’deki durumuyla ilgili algınızı değiştirebilecek bir belgesel ama “Saçma görünüyor!” düşüncesinde olan algınızın “Bu, sosyal etkileşimin ilerici geleceğinin uygulanabilir bir enstantanesidir,” düşüncesine tam bir sıçrama yapması için muhtemelen fazla yüzeysel kalıyor. Yine de bu bir başlangıç!
We Met in Virtual Reality
Sonuç olarak: Gerçeklik sanal, hüzün gerçek.
Mekân: Sundance Film Festivali (Dünya Belgesel Yarışması)
Yönetmen: Joe Hunting
1 saat 31 dakika
İlk uzun metrajlı filmini 22 yaşında yapan Hunting, We Met in Virtual Reality’yi baştan sona VRChat platformunda çekti. Bu sayede Kurbağa Kermit, Mogwai Gizmo ve her birini tanıyabilmek için yeterince havalı olmadığım sayısız anime karakterinin yan rolde olduğu nadir bir belgesel ortaya çıktı.
Gerekli bir önbilgi: VRChat kullanıcıların üretmesi, keşfetmesi ve içerisindeki birbirinden çeşitli sanal dünyalarla etkileşime girmesi için tasarlanmış çevrimiçi bir platformdur. Hunting, izleyicisinin zaten bildiğini veya belirli bir noktada soru sormayı bırakacağını varsayarak çoğunlukla hizmetin mekaniklerini açıklamaktan kaçınıyor. Ütopya gibi görünen bu ortama dahil olmak için gereken finansal ve teknolojik ayrıcalık katmanlarını ortaya çıkarmak söz konusu olduğunda, şahsen ben soru sormaktan asla vazgeçmedim. Bunun önemli bir sohbet konusu olduğunu söyleyebilirim. Özellikle de öncül teziniz açıklık ve kapsayıcılık ile bu alanın idaresi ve belki de pek hoş olmayan kullanım alanları hakkındaysa — ama Hunting’in buradaki amacı gerçekten de bunlar değil.
Bunun yerine, küçük bir kullanıcı kesimini ve onların sürekli gelişen avatarlarını, seçtikleri dünyalar içerisinde takip ediyor. Kahramanlarımız arasında, bağlılıklarını fiziksel dünyaya genişletmeye kararlı sanal çiftler– Dustbunny & Toaster ve DragonHeart & IsYourBoi — ile Helping Hands (Yardımcı Eller) topluluğunda ASL öğreten pembe saçlı Jenny yer almakta. Helping Hands, sağır ve duyma zorluğu çeken kullanıcılar ya da ASL öğrenmek isteyenler için oluşturulmuş bir topluluk.
Bu karakterler ve kişilerle tanışıyor ve onları çeşitli sanal ortamlar ve aktiviteler boyunca takip ediyoruz. Bunların içinde Jenny’nin birkaç dersi, DustBunny tarafından yürütülen dans dersleri, partiler, kutlamalar ve genel sohbet ortamları yer almakta. Buradakilerin çoğu güldürmek ya da oldukça iddialı sanal ortamları sergilemek için. Sürüş simülasyonları görüyor ve hatta Jurassic Park’ın sanal bir versiyonunu bile ziyaret ediyoruz. Serinin telif hakkını elinde tutanlar bunu biliyor da olabilir bilmiyor da.
Hepsi son derece zenginleştirici ve olumlu olarak sunuluyor. Öyle ki sanal striptiz kulübü bile neredeyse çok tatlı. We Met in Virtual Reality’nin VRChat’in karanlık yönlerini açığa çıkartmaya en çok yaklaştığı kısım sanal doğaçlama komedi gösterisine katıldığı kısımdı. Bu benim için tam bir kâbus oldu.
İki yıl önce, We Met in Virtual Reality; dışarıdan bakanların keyif alabilecekleri bir rumba atölyesinde, piksellerden oluşan hayvanlar ve uzaylıların birlikte pek de temas ediyormuş gibi görünmeden hareketleri öğrendikleri tuhaf bir eğlence olabilirdi. Teknolojinin, tüm bunların içerisindeyken ve uygun cihazlarla donatıldığınızda oynadığı rolü anlamak benim için imkânsız ama dışarıdan bakıldığında animasyonlar oldukça etkileyici ve sürükleyici olmaktan aptalca ve ilkel olmaya kadar uzanıyor.
Neredeyse iki yıl süren pandemi kısıtlamaları altında We Met in Virtual Reality’nin gücünü, hatta sanal gerçekliğin genel anlamda gücünü hafife almak zor. Çeşitli fiziksel engeller, psikolojik sorunlar ya da coğrafi sıkıntılara karşı her zaman VR bir rahatlatma seçeneği sunmuştur. Ancak birçok insanın kısmi veya tamamen tecrit altında uzun süreler geçirmek zorunda kaldığı bir dünyada, kelimenin tam anlamıyla bir cankurtaran olarak kapasitesi sadece büyüdü.
Belki de VR dışı dünya sanal dünyanın sunduğu nitelik ve fırsatları yeni yakalıyor. Bunlar, özellikle burada da bahsi geçen trans kullanıcılar gibi VR tarafından sunulan kimlik özgürlüğüne değer veren ve bir platforma ihtiyaç duyan topluluklar için her zaman buradaydı.
We Met in Virtual Reality’yi izlerken oldukça çabuk bir şekilde birbirine sarılan iki insanın boynuzları ve kuyruğu olduğunu ve var olmayan bir uçakta oturduklarını unutuyorsunuz. İntihar girişiminden bahseden pembe saçlı genç kadın yıldızların altında uzanıyor ancak bulutların hareket etmediğinden yakınana kadar neredeyse bunun da sanal olduğunu unutuyorsunuz. Sağır ASL eğitmeni COVID esnasında kardeşini kaybedişinden bahsederken ve onun şerefine sanal Japon usulü bir fener yakarken hissettiğiniz duyguların hiçbiri yapay değil. We Met in Virtual Reality sizi ne kadar çok cevapsız soruyla bırakırsa bıraksın, bunlar hepsinde gerçek bir başarı var.
Bu makale 11 Temmuz 2022’de https://www.ign.com/videos/we-met-in-virtual-reality-exclusive-official-trailer adresinde yayınlanan tanıtım metniyle 27 Ocak 2022'de https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-reviews/we-met-in-virtual-reality-review-1235082065/ adresinde yayınlanan incelemeden çevrilmiştir.
