Bye bye Heizel, bye bye imago

Bierdouches

Op een dag ga je naar een voetbalwedstrijd. Een belangrijk duel dan nog, er wordt gespeeld voor een plaats in de finale van de felbegeerde Beker van België. Je staat in de tribune en voor jou valt een speler van de tegenpartij kermend neer van de pijn en moet hij de wedstrijd staken. Wat doe je dan? In Kortrijk gooien ze met bier naar je hoofd. Verschrikkelijk.

Als rasechte supporter van KV Kortrijk wens ik mij uitdrukkelijk te verontschuldigen bij dhr. Wesley Hoedt. Er mogen dan nog frustraties zijn en de emotie mag dan soms eens de bovenhand nemen, maar niets, werkelijk niets, vergoelijkt het feit dat je iemand met bier bekogelt tijdens een voetbalwedstrijd. Wat een bende primitieve apen zijn we toch soms.

Hopelijk vinden ze de daders en geven ze een gepaste straf. Hopelijk worden alle supporters niet over dezelfde kam geschoren. De imagoschade is enorm, en zeker bij de mensen die het wel goed menen. Bij deze wil ik iedereen die positief heeft gesupporterd en gezorgd hebben voor een schitterende tifo een dikke pluim op de hoed steken.

Agressie en uitdagend gedrag

Op een dag ga je naar een voetbalwedstrijd. Een belangrijk duel dan nog, er wordt gespeeld voor een plaats in de finale van de felbegeerde Beker van België. Je zit tussen de supporters van de tegenpartij, omdat er in je eigen supportersvak geen plaats meer is. Je komt 0–1 voor, wat doe je dan? Antwerp-supporters beginnen gekke gebaren te maken, vinden het nodig om mannen, vrouwen en kinderen die niets verkeerds hebben gedaan uit te schelden en moeten ingetoomd worden door politie om geen ordinaire vechtpartij uit te lokken. Verschrikkelijk.

Een sterk signaal vanuit het bestuur van een ‘topclub’ zou wel dingen kunnen veranderen. Een verontschuldiging tegenover KV Kortrijk zou gepast zijn. Helaas vrees ik ervoor, zelfs bestuursmensen zijn bang voor zo’n supporters, zeker als die van je eigen club komen.

Hopelijk kunnen ze die ‘fans’ identificeren, hopelijk kan ervoor gezorgd worden dat dit niet meer gebeurt in de toekomst. Wat een bende primitieve apen zijn we toch. Bij deze ook een bedanking richting fans van Antwerp die het wel goed menen en die gezorgd hebben voor een zinderende sfeer in het Guldensporenstadion.

Wedstrijd

We kunnen deze halve finale tussen Antwerp en KV Kortrijk kort en bondig omschrijven. In de heenwedstrijd op de Bosuil was Antwerp de sterkste ploeg, maar verdedigde Kortrijk uitstekend en kon het af en toe uitbreken. In het Guldensporenstadion was Kortrijk de beste ploeg, smeet Antwerp zich met lijf en leden voor elke bal en konden de bezoekers regelmatig prikken op de counter. Enkel de strafschop maakte het verschil.

Een gerespecteerde analist zei deze week: als kleine club kun je je voet wel eens naast een topclub zetten, maar de drempel naar winnen en ze echt uitschakelen is vaak te hoog. Dat ligt dan aan dat sprankeltje kwaliteit en geluk dat die clubs meer hebben. Of je geluk ook kan afdwingen met kwaliteit weet ik niet, maar ik ben het er wel mee eens dat een club als KVK dat beetje geluk altijd wel zal nodig hebben om iets te bereiken.

Het was een droom, een verlangen om sinds 2012 terug naar de Heizel te gaan. In 2013 uitgeschakeld in de halve finale door Cercle Brugge, in 2018 verloren in de halve finale finale tegen KRC Genk. Derde keer, goede keer denk je dan, helaas. De ontgoocheling is momenteel enorm, maar ik prijs me gelukkig met het feit dat de droom levendig blijft.

Ooit zullen we daar staan, op het hoogste podium in het Koning Boudewijnstadion, lonkend naar Europees voetbal, met een blinkende beker in onze prijzenkast, een traantje wegpinkend, peinzend aan alles wat we al meegemaakt hebben. Op dát moment zal ik de gelukkigste mens ter wereld zijn.