De kerststal van Jan Breydel
Aleluja alloo. Kerstmis viel extra vroeg dit jaar in Brugge. De media hadden verwachtingen gespannen zo hoog als de Eiffeltoren. De emirs uit Qatar kwamen er hun gouden drietand Mbappé, Neymar en de 34-jarige (overrijpe?) Messias in hoogsteigen persoon in de Champions League kribbe leggen. MNM zouden in hun Europees debuut toveren en de Brugse boeren afdrogen tot ver achter hun blauwzwarte oren. “C’est pire que ce qu’on pensait” zette het Franse satirische blad Charlie Hebdo enkele weken geleden op zijn voorpagina naar aanleiding van de transfer van Messi. Profetische woorden over de prestatie van het Parijse sterrenensemble op Brugse bodem. Zoals wel meer gebeurt met hoge verwachtingen, viel de realiteit dik tegen.
Er werd veel te veel misplaatste hysterie en verafgoding verkocht voor de wedstrijd in het stadion van de geestelijke vader van de grote Europese avonden, Ernst Happel, die een pietje de dood had aan faits divers en overbodige ballast. De man die in 1974 in een interview met het Nederlandse Voetbal International zei dat je niet kan voetballen met een volle zak en dat angst niet in zijn woordenschat voorkomt, keek goedkeurend mee over de schouder van Philippe Clement. Die had het lef om kapitein Vormer op de bank te zetten, om met Rits en Balanta de angel uit de Parijse aanvallen te halen. Toen na bijna tien minuten Noa Lang de eerste Brugse hoekschop versierde, ging het publiek tekeer alsof er een goal was gescoord. De toon was gezet. Club was niet van plan om al tijdens de rust om PSG truitjes te bedelen.
De wat geïrriteerde Neymar liep erbij alsof de door de Guide du Routard geprezen Brugse Zot en Straffe Hendrik, die hij in het geniep op dinsdagavond in de hotelbar achterover had geslagen, en de wafel met slagroom van het ontbijtbuffet, nog niet waren verteerd. Mbappé bracht de eerste goal aan maar haalde het einde van de wedstrijd niet door een blessure en Messi zocht maar vond niet. Zijn heerlijke trap op de dwarsligger kwam er doordat Vincent Mannaert de lat hoger had gelegd voor de rest van de Brugse Champions League campagne. Na de 1–0 van Herrera leek het nochtans dat het weer zo’n Europese avond zou worden waarin Brugge zou afgestraft worden voor het niet nemen van momenten die je in de Belgische competitie wel meer krijgt.
Het PSG dat moest verdedigen liet die taak vooral over aan doelman Keylor Navas. MNM kwamen niet meeverdedigen en Club begon zich meer en meer uit te leven in de gaten die de slecht uitgebalanceerde Fransen lieten vallen. Er ontstond een wedstrijd tussen een ploeg en een opstapeling van individuen. Niet de Parijse maar de Brugse drietand Lang, De Ketelaere, Van Aken kon de wereldpers, inclusief het kritische Franse L’Equipe, bekoren.
De Champions League overwinning van Chelsea, met de zes maanden eerder bij PSG ontslagen Thomas Tuchel, was een statement. De bodemloze zak oliedollars hangt als een molensteen rond Mauricio Pochettino zijn nek. Hoe stel je een hecht team samen met de duurste voetballers ter wereld ? Als hij op het einde van het seizoen niet de Beker met de Grote Oren wint, staat hij op straat. Het Real Madrid van het Galáctico tijdperk won in zes seizoenen ocharme één keer de Champions League. In een David tegen Goliath wedstrijd werd FC Qatar afgetroefd door Brugse teamspirit. Dat is net het soort wedstrijd dat (pseudo) topploegen als PSG ons willen ontnemen. De prestatie van blauwzwart was een opgestoken middenvinger naar de Super League. Met een volle geldzak kan je ook niet voetballen.
