Messi en het Qatarese blondje
Maradona, Schuster, Laudrup, Figo, Ronaldo (de Braziliaan), Neymar, Ibrahimovic, Romario en Ronaldinho. Allemaal hebben ze met Messi gemeen dat ze langs de achterdeur bij FC Barcelona zijn vertrokken maar nooit vloeiden er zoveel tranen als bij de kleine Argentijn. Hij liet zijn Catalaanse droomhuwelijk in de steek voor een oppervlakkig, rijk blondje in de gedaante van een Qatarese koekoek die zijn ei heeft gelegd in een nest in Parijs. Volgens Barça president Joan Laporta was er geen financiële manoeuvreerruimte meer om Lionel Messi een nieuw contract aan te bieden. In Catalonië gelooft echter niet iedereen dat de abrupte aftocht van Messi alleen maar om de poen draait. Laporta en Messi lieten op hun persconferenties niet het achterste van hun tong zien. De goede verstaander ontwaarde tussen de lijnen machtsstrategieën, lange tenen, anti-Catalaanse sentimenten en een nieuw sportief beleid.
Super League en CVC
Barça kreunt onder het juk van 1000 miljoen euro schulden, waarvan 750 miljoen op korte termijn, door het desastreuze beleid van het vorige bestuur gedurende de afgelopen zes jaar. De club is aan handen en voeten gebonden aan de financial fair play regels van La Liga, de organisatie die de Spaanse eerste en tweede divisie beheert. Dat heeft alles te maken met de condities in de recente overeenkomst tussen La Liga en het investeringsfonds CVC (zie verder), een poging van La Liga opperhoofd Javier Tebas om een extra spaarpotje aan te leggen.
Sinds 2013 is de jurist Tebas president van La Liga. De machtigste man van het Spaanse voetbal is een fervent Spaans nationalist die er geen geheim van maakt dat hij voor de ultrarechtse partij Vox stemt. Vox heeft uitgesproken antimigratiestandpunten, flirt met antisemitische samenzweringstheorieën en verfoeit het Baskische en Catalaanse separatisme. Tebas was in zijn jeugdjaren ook militant van de extreemrechtse beweging Fuerza Nueva die wijlen dictator Franco eerde. Recent sprak hij zijn bewondering uit voor het Franse Front National en hij beschouwt La Liga zonder FC Barcelona als even utopisch als de Catalaanse onafhankelijkheid.
De trainer van Manchester City, Pep Guardiola, is zijn uiterste tegenpool. Catalaan in hart en nieren en net zoals Barça president Laporta aanhanger van de Catalaanse zaak. Hij steunt ook openlijk de Catalaanse non-profitorganisatie Open Arms die met eigen schepen bootvluchtelingen uit de Middellandse Zee redt. Is het daarom dat The Citizens een doorn in het oog zijn van Tebas ? Ook Messi’s nieuwe broodheer, Paris Saint Germain, beschuldigt hij er van om een staatsclub te zijn waarmee er financieel niet te concurreren valt. In het geval van City slaat hij de bal mis, want de eigenaar van de club is miljardair Sheikh Mansour en niet de Verenigde Arabische Emiraten.
Enkele Barça socios hebben een wanhoopsklacht ingediend bij de Europese Unie en het Franse gerecht omdat ze vinden dat PSG de UEFA financial fair play schendt met de transfer van Messi. Waarom volgt Javier Tebas hun voorbeeld niet als financiële fair play hem zo nauw aan het hart ligt en waarom deed hij op dat vlak jarenlang water in de wijn binnen de Spaanse Liga terwijl hij nu wel op zijn strepen staat met FC Barcelona ?
Laporta repte er met geen woord over in zijn twee persconferenties sinds Messi’s vertrek maar Tebas heeft het aanhoudend Super League geflirt tussen Real Madrid, Juventus en Barça nog niet verteerd. Zoals het een Spaanse conquistador betaamt, zal hij het ook niet verteren en is hij belust op wraak. Begin augustus tafelden de drie presidenten nog eens uitgebreid in een Barcelonees restaurant over hun megalomane, “eigen belang eerst”, asociale Europese droom.
De schijnbaar onverzoenbare rivaliteit tussen Real Madrid en Barcelona is sinds mensenheugnis de motor van het Spaanse voetbal. De frequentie waarmee de Madrileense president Florentino Perez en Laporta mekaar de laatste tijd opvrijen leek tot voor kort even onwaarschijnlijk als hun twee ex-kapiteins Sergio Ramos en Messi vriendschappelijk knuffelend in hetzelfde shirt in een Parijse kleedkamer. “Los Blancos” en “los blaugrana” zijn tegenwoordig geallieerden in een oorlog die in hun ogen de toekomst van het voetbal bedreigt. Lees: de dominante positie van Madrid en Barça bedreigt.
Niet alleen de onuitputbare financiële bronnen waaruit PSG, Manchester City en het Russisch getinte Chelsea kunnen putten, maar ook het akkoord dat hun gemeenschappelijke rivaal Javier Tebas uit zijn hoed heeft getoverd tussen La Liga en het investeringsfonds CVC, is daarvan de oorzaak. CVC krijgt in ruil een belang van 10 procent en een tiende van de omzet van La Liga. Real, Barça, Athletic de Bilbao en een club die anoniem wenst te blijven, stemden ondertussen tegen het akkoord tijdens de laatste Algemene Vergadering van de Liga. Barça en Madrid zijn vooral in hun wiek geschoten omdat het repercussies zal hebben op hun inkomsten uit tv-rechten gedurende vijftig jaar.
Sportieve toekomst Barça
Joan Laporta en zijn ploeg staan nu voor de uitdaging om een nieuw sportief project uit te stippelen zonder de wereldster die het voorbije decennium garant stond voor gemiddeld 40 goals en 30 assists per seizoen gespreid over alle competities. Zou het kunnen dat Laporta sinds de presidentsverkiezingen van afgelopen voorjaar tot het inzicht is gekomen dat het tijd is voor andere protagonisten om op te staan uit de schaduw van Messi ? Dat het hoog tijd wordt dat FC Barcelona uit de dynamiek geraakt van overbetaalde spelers die niet evenredig zijn aan de som van de delen? Zou dat ook doorslaggevend zijn geweest bij de beslissing om de Argentijn geen nieuw contract aan te bieden?
Tijdens de verkiezingscampagne hoefde Laporta alleen maar de vuile was van zijn voorganger Bartomeu buiten te hangen, te benadrukken dat hij de aangewezen vertrouwenspersoon was om Messi te overtuigen zijn contract te verlengen en de propagandastunt met een pancarte met zijn campagnefoto ten grootte van een kathedraal op te hangen vlakbij Bernabeu, het stadion van de Koninklijke.
Sinds de laatste Champions League overwinning in 2015 heeft Barça een team dat alleen nog vlot meedoet voor de Spaanse titel en de Copa del Rey maar constant met de billen bloot gaat in de beslissende fase van de competitie van de beker met de grote oren. Te dikwijls om toeval te zijn. Bij de fans en de media bleef de levende mythe Messi onaantastbaar. Zonder Messi zal de ploeg ongetwijfeld beter worden in de balrecuperatie en defensieve stevigheid. Door opponenten die hoog druk zetten werd Barcelona de laatste jaren van de mat geveegd in de Champions League. Roma, Liverpool, Bayern…
De Catalaanse kapiteins Piqué, Alba, Sergi Roberto en Busquets moeten nu het voortouw nemen samen met de jonge klassebakken uit de jeugdopleiding: Pedri, Ansu en Riqui Puig, de Nederlander Frenkie De Jong en de aanwinsten Memphis, Eric Garcia, Kun Agüero en huurling Luuk De Jong. Aan Ronald Koeman de eer om opnieuw een hecht team op poten te zetten.
