Rituelen en voodoo: de preview van BELITA

Levertje kijken voor de uitslag van deze avond.

Er bestaat een parallelle wereld tussen de supporter en de speler. Beiden zijn ze op hun manier keihard bezig met de match van deze avond, mentaal toch. De supporter gaat ’s morgens naar de krantenwinkel, luistert naar de radio, scant het internet af en verslindt nieuwtjes in de hoop clues te vinden over hoe de afloop zal zijn deze avond. Gaat KDB spelen? Zo ja: kans op succes stijgt tot 60%. Neen, KDB zit in de tribune met een zak ijs op de enkel: de kans zakt tot 40%. Er bestaat dus algemene consensus dat de uitslag al in de sterren is geschreven en dat die beïnvloedbaar is. Daarom moeten we er ook voor zorgen dat alles harmonieus verloopt en dat er niets in de weg wordt gelegd van de “normale en gepredestineerde gang van zaken”. (lees verder hierover: “Football and protestantism” van Max Weber)

Bijgeloof en rituelen

Net zoals de shirtjes en broekjes mooi geplooid klaar zullen liggen in de kleedkamers van de Allianz Arena, hebben wij deze avond op voorhand minutieus de logistiek vastgelegd, met de juiste voetbalgekke vrienden, het grote scherm, het surround system en de bak bier (Jupiler!, geen Maes). Spelbrekers zijn uit den boze… zoals ongeïnteresseerde tetterende dames op de achtergrond of die vriend die er bij komt staan en zegt: “Naar wat kijken jullie nu? Tweeëntwintig mannen die achter een bal aan lopen en als ze hem hebben, schoppen ze hem weg.” Neen, die kennis is vandaag niet uitgenodigd.

Een bak Jupiler als het zwaard van Damocles.

Vorige zondag was er nog één die zei:” die Lukaki, speelt die ook mee?” Het was de gastheer dus we konden hem niet buitengooien. Maar je verbaast je er toch telkens over dat er mensen kunnen zijn die er in slagen op deze wereld op een volledig andere planeet te leven.

Haruspex

Vóór de match is er de preview: wat drinken, chips, de analisten aanhoren, alsof zij moderne orakels zijn die we voor de match naar hun kennis peilen. Ook bij de Italianen gebeurt dit. Antonio Conte wordt in de Gazzetta dello Sport geraadpleegd als was hij een haruspex uit het oude Rome. In plaats van uit de lever van een geofferde gans, ziet hij in zijn glazen bol op de 42e minuut een tackle van Chiellini op Lukaku. Hij ziet ook dat Hazard er halverwege af hinkt en dat Italië deze wedstrijd zal winnen met 2–1.

Deze massale intake van nutteloze speculatie is enerzijds een opwarmer voor de wedstrijd, als supporter raken we een beetje in de sfeer, het geeft ons ook een excuus om wat verstrooid te zijn op het werk deze vrijdag, maar het steunt toch ergens op de fundamentele misvatting dat wat wij doen of weten de gebeurtenissen op het veld kan beïnvloeden. Dat is natuurlijk volledige onzin.

Ergens hopen we dat er aan deze “gouden generatie Rode Duivels” recht wordt gedaan en dat ze hun potentieel bereiken. Maar of ze deze match vandaag zullen winnen is volledig aleatoir. Het zijn geen homerische helden die bij hun geboorte voorspeld kregen door een waarzegster dat ze ooit Troje gingen veroveren. Die waarzegster is trouwens post-factum verzonnen door een dichter, toen het resultaat al bekend was. Retrospective bias.

Alles op zijn plaats.

De juiste kousen en “wiezen”.

Ook de spelers zelf hebben hun rituelen. Steven Defour verklapte het: “De dag van de wedstrijd is vooral veel kaarten, rusten en gemasseerd worden.” What a gameplan! Zij doen ook waarschijnlijk de juiste kousen aan in de juiste volgorde. Als je het lot niet kan beïnvloeden, dan toch tenminste het lot niet tarten met overmoedige of verrassende daden die de natuurlijke loop der omstandigheden kunnen beïnvloeden. Nederigheid, geen ‘hubris’! Slijmen ook: “Italië is het beste team van het toernooi tot nu toe” “We hebben veel respect voor Lukaku”… “België is niet toevallig de nummer 1 van de FIFA”, enz... De rivaal wordt onder de bloemen bedolven en bedwelmd.

Zodra het schrille fluitje van de Sloveense scheidsrechter door de Allianz Arena snijdt, gaan alle voorspellingen en theorieën de prullenbak in. Ons geroep voor de TV bereikt de spelers niet. Er is geen connectie, geen logica, geen predestinatie van wat er deze avond gaat gebeuren. De chaostheorie. België-Italië wordt een katholiek barok spektakel, een prachtige pot voetbal. #Belita, als de naam van een schone Florentijnse.