Roberto Martinez valt uit de definitieve selectie.
“International friendlies”. Er zijn lange tooggesprekken gevoerd over het nut van deze wedstrijden. “Inzetloos”, een “bron van blessures” voeren de tegenstanders aan, terwijl de voorstanders met argumenten schermen als “tactical finetuning” en het bevorderen van het “groepsgevoel”.
Waarom België de wei in moest tegen Mexico en Japan is onduidelijk. De Rode Duivels hebben een proper parcours afgelegd in de kwalificatie voor Rusland. Wat ontbrak er nog? Een match tegen een goede ploeg. We denken aan Duitsland, Spanje, Kroatië.. een ploeg waarvan je weet: speelt België daartegen op het WK worden ze gegarandeerd uitgebeend, zoals gebeurde tegen het Italië van Conte op het EK. Waarom geen vriendenpot tegen Wales? Schoktherapie. Confronteer je innerlijke demonen.
Nu goed, misschien was Japan en Mexico het enige wat beschikbaar was op het internationale menu. En zo lazen we: Deze post-kwalificatie-vriendenwedstrijden waren vooral testen om te kijken wie er mee mag op de Aeroflot naar Moskou.
Bobby Martinez verraste vriend en vijand alvast met een paar opvallende namen. “Nainggolan mag zich nog een keer komen bewijzen,” stelde de Catalaanse selectieheer, die nog steeds twijfelt aan de kwaliteiten van Il Ninja. Hij is de enige. Nu ja, de enige behalve Eddy “the Beast” Snelders.
Daarnaast toverde Martinez de verloren Laurent Depoitre uit de hoge hoed. Depoitre zat op de bank bij Porto en speelt nu bij … eeeuh….ergens in Engeland. Martinez slaagde er ook in de Albanese Belg Januzaj te lokaliseren (hij zat naar verluidt om 5 uur ’s morgens in een discotheek in Bilbao). Martinez jaagde daarop de FC Barcelona-top de daver op het lijf met een selectie van Thomas Vermaelen (“Jordi! staat die man nog altijd op onze loonlijst??”). Chadli, al een tijdje op zoek naar zijn goede vorm en de uitgang bij West Brom mocht van Martinez in de basis. Net als Kevin Mirallas die zopas bij Everton een disciplinaire straf had gekregen “omdat hij van training was weggelopen”. Kompany was er deze keer niet bij: “wegens een blessure”.
Het werd zoals verwacht een zootje. Tussen twee bedrijven door gingen De Bruyne en Meunier verbaal in de clinch (dreigt daar weer een breuklijn op de taalgrens?). Waar Martinez naar zocht tegen Mexico en Japan was voor niemand duidelijk. Het deed een beetje denken aan het “toffe groepsgevoel” onder Wilmots. De “kom-maar-in-de-kring”-politiek.
Martinez gaf al aan op de FIFA-website dat het voor hem heel moeilijk wordt om de definitieve lijst van 23 spelers te gaan samenstellen. “Uit zovele getalenteerde spelers zijn de opties oneindig,” was de boodschap. Hoe groter de pool, hoe makkelijker het wordt om te verantwoorden waarom hij bepaalde spelers niet gaat selecteren. Zo denken we onwillekeurig aan spilfiguren en spelmakers met hanekammen uit het Calcio.
Vooral de keuzes van Martinez in de defensie (Ciman centraal, Kabasele, Boyata) verbijsterden. Lombaerts en Engels waren er niet bij, Vermaelen wel. Hij en Kompany mogen zelf op één been opdraven voor national duty. Akkoord, wanneer ze fit zijn, zijn het topspelers. Maar ze zijn nooit fit.
Nu was defensie bij Martinez nooit echt een sterk punt. Bij Everton werd hij geprezen voor zijn aanvallend voetbal, maar de Toffees kregen dan ook even veel goals binnen als ze zelf maakten, dikwijls in de laatste minuten. De al niet erg verwende fans van Everton trokken hun haren er van uit en Martinez verliet na drie seizoenen Goodison Park via het achterpoortje. De Catalaan kreeg asiel in Brussel waar hij een job kreeg bij de Nationale Voetbalbond.
Het worden interessante maanden. Bij de KBVB wordt de druk elke dag groter om één naam te schrappen uit de definitieve selectielijst die in 2018 bij de FIFA wordt ingediend: nl. die van coach Roberto Martinez. De Spaanse gentleman reageert alvast met flair op de geruchten over zijn nakend ontslag. “We hebben een schitterende groep van spelers. De verstandhouding wordt elke dag beter en de vriendschappelijke matchen waren leerrijk,” stelt Martinez. “Als het resultaat daarvan is, dat ik als trainer overbodig ben geworden, is dat een teken dat de groep enorm geëvolueerd is,” besloot de eeuwige optimistische Martinez
