Big Fish (Kotékoer)
Heerlijke feelgood musical met een lach en een traan
Kotékoer heeft een goede reputatie als het op musicals aankomt. Het gezelschap bestaat vooral uit liefhebbers die de lat heel hoog leggen voor zichzelf en dat is eraan te zien, vooral omdat ze die lat meestal ook bereiken. Ook nu weer is het genieten geblazen van zoveel talent op, voor en achter de scène.
Dit keer kiezen ze voor Big Fish, gebaseerd op het boek van Daniel Wallace en de film van Tim Burton. De scenarist van de film, John August, schreef ook de musicalversie. De muziek is van Andrew Lippa.
Big Fish vertelt het prachtige en fantasierijke verhaal van Edward Bloom en de relatie met zijn zoon Will. Edward vertelt zijn zoon de wildste verhalen over zijn leven, de reizen die hij maakte en de mensen die hij ontmoette. Hij vertelt over heksen, zeemeerminnen, reuzen en weerwolven. Will begrijpt zijn vader niet. Hij is geïnteresseerd in de feiten, die fantasieverhalen irriteren hem. Hij wil zijn echte vader leren kennen… — Programma ‘Big Fish’
Big Fish ging in première op Broadway in een imposant decor. Later werd het stuk hernomen op West End in een kleine zaal. Kotékoer kiest voor die kleine aanpak. Ze spelen voor het eerst in de Magdalenazaal, een vlakkevloertheater dat zich perfect leent voor hun enscenering, een enscenering die er op het eerste gezicht heel eenvoudig uitziet. De scènewissels gaan heel vlot, ondanks het op- en afdragen van decorstukken. Zo gaat de eerste scène tussen Edward en Will naadloos over in een trouwfeest, zonder dat je er al te veel erg in hebt.
De inventieve decorwissels zouden maar half zo goed werken als ook de rest van de voorstelling niet hetzelfde niveau zou halen. Zo zien de kostuums er fantastisch uit, van de heksen tot de circusartiesten. Er is duidelijk heel veel oog voor detail binnen dit gezelschap. Maar ook de acteurs schitteren op scène. Er wordt goed geacteerd en zo mogelijk nog beter gezongen. Het is altijd moeilijk om er mensen uit te pikken, maar persoonlijk (en dat is heel persoonlijk) was ik fan van Edward Bloom, de heks en vooral de circusdirecteur. Maar ook de zang van Will en van Sandra mogen we niet vergeten. Man, wat kunnen al die mensen mooi zingen. Zonder ensemble is een musical heel weinig waard. En ook dat ensemble laat zich van zijn beste kant zien, met als absolute hoogtepunt de tapdansscène vlak na de pauze.
Zelden een voorstelling gezien die op zoveel vlakken voldoet aan de verwachtingen, die zelfs overstijgt. Regie, acteerwerk, zang, dans, decor, noem maar op. Neem daarbij nog het prachtige tijdloze verhaal over een vader en een zoon die uit elkaar gegroeid zijn en je krijgt een quasi perfecte voorstelling. En dan vergeten we nog één belangrijk aspect aan deze voorstelling, het veertienkoppig orkest dat alle muziek live brengt. En dat voel je, een live orkest is ALTIJD een meerwaarde… De ogenblikkelijke staande ovatie op het einde is dan ook meer dan verdiend!
Regie: Matthijs Vandekinderen
Spel: Pieter Roets, Nils Knockaert, Robin Vandekinderen, Svea Verhelst, Floortje Joosten, Ella Franco, Zoë Nicasie, Siebe Reusen, Viktor Quataert, Sven Vanrietvelde, Dennis D’Ooghe, Joke Dumarey, Lou George, Bram Jacobs, Lotte Cools, Jietse Duthieuw, Clarisse Minnebo, Simon Spoelders, Lina Boudry, Tine Cornillie, Phebe Vanderstraeten, Manon Van Caeneghem, Paulien Vandaele, Eline Lauwereins & Marthe Vandooren
