Desperado
Een droom die uitkomt
Welk jongetje droomt er niet van om als volwassen kerel cowboy te worden? Ja, ook ik had ooit die droom 🤠. De protagonisten van Desperado vatten de koe bij de horens en besluiten samen een cowboyclubje op te richten. Steven Duyck regisseert dit tragikomisch stukje theater voor Deugd & Vreugd Hooglede en bezorgt alle aanwezigen een plezante avond.
Elk hebben ze hun verhaal, hun droom. Samen met hen duiken we in het leven van de man. — Programma Desperado
Vier stoere ‘losers’
De vier pipo’s (‘losers’ is wellicht een beter woord) uit dit stuk maken een kinderdroom waar. Wekelijks komen ze samen met hun cowboyclubje. De voornaamste activiteiten zijn: pinten drinken, hoefijzerwerpen en… praten… Ze zeggen veel, maar tegelijkertijd ook heel weinig. En toch leren we ze één voor één kennen, deze stoere jongens (naar eigen zeggen dan toch). De vier acteurs zitten stuk voor stuk heel goed in hun rol en spelen de stoere onbeholpenheid van de man met verve. Je voelt aan alles wat ze zeggen dat ze zowel thuis als op het werk het hoge woord niet voeren. Dan maar hier, in hun zelfgecreëerde ‘saloon’. Hier kunnen ze alles zeggen, zonder dat iemand daar aanstoot aan neemt. Dit is waarschijnlijk het meest feministische stuk ooit door mannen gebracht 😉.
Leuk en boeiend theater
De regisseur kiest voor een soort arena-vorm met een circusachtig halfrond, boordevol zand. Achteraan zien we een typische houten wand die mij meteen doet denken aan de ‘saloons’ uit de vele cowboyfilms die ik bekeek als kind op druilerige zaterdagnamiddagen. De muziek is goed gekozen en werkt het geheel af. Kunst en Vreugd Hooglede levert een leuk stukje theater af en weet het publiek gedurende het volle uur te boeien.
Regie: Steven Duyck
Spel: Stef Eecloo, Thomas Demeulenaere, Dieter Himpe & Filiep Delannoy
