Deur de deur deur!
Lachen geblazen
Om de één of andere reden draag ik de mensen van het Kuurns Theater in mijn hart. Ik ga er al jaren kijken (net even opgezocht: sinds 2004 met Eer de haan kraait). Af en toe mis ik er eentje, maar dat is overmacht. Het is een plezante bende met heel veel interessante en leuke mensen. En het is er ook altijd gezellig toeven na een voorstelling. En dit jaar zitten ze er ‘boenk op’ met hun intepretatie van Noises Off! van Michael Frayn, in de bewerking van Bruno vanden Broecke en in een regie van creatieve duizendpoot Martin Vanluchene.
Simpel, maar verdomd moeilijk
Eigenlijk is dit stuk ogenschijnlijk heel simpel van opzet. We spelen hetzelfde stuk drie keer, één keer tijdens de generale repetitie, één keer tijdens de première en één keer tijdens een zoveelste voorstelling. De eerste keer krijgen we een inkijk in de werking van het gezelschap met alle daarbijhorende intriges en affaires. De tweede keer zien we wat er gebeurt achter de schermen en tijdens de zoveelste voorstelling blijkt dat de onderlinge verhoudingen zodanig verziekt zijn dat ze niet meer in staat zijn om de voorstelling tot een goed einde te brengen. Simpel, maar verdomd moeilijk om te regisseren en te spelen.
Deur de deur deur! is een absurde aaneenrijging van intriges, liefdes, verwarringen, spanningen en bevat vooral véél humor. — Programmaboekje Deur de deur deur!
Dikke pluim voor de decorploeg
Het was echt genieten geblazen. Te beginnen met het decor… wauw! Bij het binnenkomen zien we de binnenkant van een groot huis in typische jaren ’70 stijl. In dat decor zitten maar liefst acht deuren en een raam. En wie het zaaltje van het Kuurns Theater kent, weet dat dit geen evidentie is. Een dikke pluim dus voor de decorploeg onder leiding van Tom Vanluchene. Zeker ook als je weet dat de acteurs tijdens de voorstelling hun uiterste best doen om het decor volledig af te breken, maar daar dus niet in slagen ;-).
Pure slapstick
En dan de regie. Hoe begin je hier in godsnaam aan? Deel één kent nog een vrij normaal verloop, maar zet wel meteen de toon. Van de eerste minuut wordt er gelachen en dat houdt bijna niet meer op tot het applaus losbarst. In deel twee krijgen we een inkijk in wat er gebeurt achter de schermen tijdens een voorstelling, uiteraard compleet uitvergroot. Hiervoor werd het publiek gevraagd om plaats te nemen achter het decor. Wat volgt, is eigenlijk pure slapstick. Dit vraagt een uiterste concentratie en een quasi perfecte timing. Aan de achterkant (of is het voorkant?) spelen de acteurs het stuk en achter scène moet iedereen uiteraard stil zijn, maar loopt er, hoe kan het ook anders, vanalles mis. Het is knap om zien hoe alle wieltjes in het radarwerk mooi ronddraaien en uiteindelijk op hun plaats vallen.
Topprestaties van de acteurs
En de acteurs? Hoor ik jullie vragen. Die leveren quasi allemaal topprestaties. Lieven Van Speybroeck (Garry/Roger van het immokantoor) is hilarisch als betweter, slijmbal en womaniser van dienst. Vooral in zijn tussenkomsten naar de regisseur toe. Het is bijna aandoenlijk om zien hoe alle maskers afvallen als hij beseft dat zijn streken doorzien worden en hij er zelfs niet meer in slaagt om de voorstelling te redden. Nick Vleirick (Freddy/Philip, de eigenaar) is de niet zo snuggere kop van jut. Hij bedoelt het goed maar begrijpt het allemaal niet zo goed. Met zijn komische timing krijgt hij meermaals de lachers op zijn hand. Ilse Desmet (Dotty/Mrs Clackett, de huishoudster) is ronduit schitterend in haar rol van oplosser voor en bitch achter de schermen. Ook zij heeft zo een mooie komische timing dat bijna alles wat ze doet grappig wordt. Stefaan Devlaminck (Lloyd, de regisseur) weet als geen ander hoe hij op scène de pedalen moet verliezen en speelt dat ook hier weer perfect uit. Willy Denhaene (Willy, inbreker) lijkt altijd te laat te komen, maar speelt dat zodanig uit dat je blij bent als hij weer eens de scène betreedt. Maar ook Caroline Dermaux (Belinda/Flavia, vrouw van Philip), Daan Frère (Tim, technieker), Eva Decorte (Vicky/Brooke) en Eva Geers (Poppy, de regie-assistente) integreren zich perfect in deze absurde draaimolen.
Chapeau!
Achter de schermen in het Kuurns Theater is het altijd weer zoeken om jaarlijks voldoende mensen op de been te krijgen om een productie op poten te zetten, maar als je er dan in slaagt om zoiets te brengen, zonder de platte toer op te gaan, dan zou het toch verdomd jammer zijn mocht dit gezelschap ooit beslissen om ermee op te houden. Chapeau, vrienden van het Kuurns Theater, knap gedaan!!!
Regie: Martin Vanluchene
Spel: Ilse Desmet, Lieven Van Speybroeck, Caroline Dermaux, Daan Frère, Stefaan Devlaminck, Nick Vleirick, Eva Decorte, Eva Geers, Willy Denhaene, Peggy Vanden Broucke, Roosje Vandenhove & Leen Defever
