Galaprojectie van het Festival van de Vlaamse niet-professionele cineasten 2012

Gek zijn is gezond, zegt men. Soms vraag ik het me af. Gisteren was het galaprojectie van het voorbije filmfestival van het CVB … in Sint-Truiden. Wij dus met vier kinderen de auto in, naar het verre Sint-Truiden. Twee uur later stonden we op de markt van Sint-Truiden. Vlug een hapje gegeten en dan naar de zaal (CC De Bogaard) voor de projectie. Een mooie zaal, het moet gezegd. We begroetten onze vriend Ronny en Freddy Van Vlaenderen, de voorzitter van het CVB en zetelden ons dan in de zaal voor de marathonprojectie van het CVB. De prijzen voor de nevenklassementen werden uitgereikt. Eén voor één werden alle cineasten van de genomineerde films naar voor geroepen waarna de winnaar bekend werd gemaakt. Zelf waren we genomineerd met “Onderweg” voor beste verhaallijn, maar die prijs werd meer dan terecht binnengehaald door vriend Ronny met “Spiegels”, waar ik een kleine rol inspeel, maar waar de hoofdrollen weggelegd zijn voor Griet en Ulrieke. Ik kon me meestal wel vinden in de gemaakte keuzes, hoewel ik niet alle films heb gezien. Hieronder een overzicht :

Zijn genomineerd in de categorie verhaallijn:

Mathilde — Franky Van Daele & Karel De Bevere
Het huis — Tony Jacobs & Gerrit Van Caekenberghe
Spiegels — Ronny Claus
Onderweg — Kurt Velghe

Zijn genomineerd in de categorie fotografie:

De wondere wereld van de spin — Tony Cianciarulo
Het mysterieuse paradijs — Liliane Suykens
Bayern — Ronny Claus
Yellowstone Symphony — Roald Roos

Zijn genomineerd in de categorie sociaal aspect:

Beyond Agression — Tony Aerssens
Koken op en met gevoel — Willy Bonnaerens
High Five — Urbain Appeltans
Confession — Gaston Slaets

Zijn genomineerd in de categorie klankband:

De loft — Leslie Eggermont
Inka trail — Roald Roos
Orkney — Florent Van Opstal
Het rode eiland — Liliane Suykens

Zijn genomineerd in de categorie regie:

Wraak — Anne Vandserstraeten
Twee uilen — Waaslandse Videoclub Temse
Fuorviato — Paul Lacroix & John Peeters
Onweerstaanbare drang — Tony Aerssens

Zijn genomineerd in de categorie vernieuwende waarde:

Droomflitsen in realiteit — Kaatje Desramault
Nochile — Franky Van Daele
Verleiden in zes bedrijven — Werner Haegeman
Body power — Rik Michiels

De film Body power is niet echt mijn ding wegens te experimenteel. Wel genoten van Koken op en met gevoel en De wondere wereld van de spin, twee mooie informatiefilms. Ook Orkney kon mij wel bekoren (temeer omdat wij vorige zomer zelf Schotland bezochten), maar leed zoals zo vaak onder zijn eigen lengte. Eén film wil ik nog eens van naderbij bekijken (tja, speelfilm is nu eenmaal mijn ding), met name “Fuorviato”.

Fuorviato

[caption id=”attachment_1947" align=”aligncenter” width=”273"]

Willy Verhelst, Assunta Covatti, Paul Lacroix, Rikkert Van Dijck, ? & Cor Blancke[/caption]

Van : Paul Lacroix, John Peeters & Cor Blancke

Met : Erik Goris, Lindsay Bervoets, Freija Van Dijck, Lea Couzin, Rikkert Van Dijck, Gerd de Ley, Michaël De Cock, Raymond De Bruyne, Tom Lommaert & Antoine Janssens

:-D :-D :-( :-(

Twee flikken zijn een drugsdealer op het spoor, maar de vrouwelijke helft van het duo komt voor een vreselijke keuze te staan als blijkt dat haar man zich misschien met deze mensen inlaat. Het hoofdverhaal dat hier getoond wordt, mag er wel zijn. Alleen jammer dat er veel te veel nevenverhaallijnen geïntroduceerd worden waar verder weinig mee gedaan wordt. Af en toe toch ook wat rare keuzes in de montage (verspringen van camerastandpunt bij een totaal shot, shots en close-ups die te kort aangehouden worden, enz.). Mijn dada echter, dat zijn de acteurs. Zowel in theater (waar ik heel actief ben) als in film is homogeniteit in het spel van levensbelang. En als je natuurlijk gebruik maakt van professionele acteurs en amateurs, dan komt die homogeniteit in het gedrang. De cast mag er zijn, maar als je moet opboksen tegen een Erik Goris, die zijn personage met verve heel natuurlijk vertolkt, dan wordt het moeilijk. Het blijft knap dat je met een groep amateurs een resultaat bekomt dat mag gezien worden, maar een aantal zaken kunnen beter om van een echt goede film te spreken.

[caption id=”attachment_1948" align=”aligncenter” width=”200"]

Erik Goris[/caption]

Ronny en ikzelf kregen ook nog onze UNICA-medaille voor Upavim (brons) en Psycho vriendin (zilver) en één of ander Bulgaars keramieken potje ;-). En dan was het de beurt aan Ronny, die gelauwerd werd als laureaat met het fantastische Spiegels. En als klap op de vuurpijl kreeg Griet nog de prijs van beste actrice. Een dikke proficiat aan Ronny en een dikke knuffel voor vrouwtje Griet met haar verdiende prijs.