Johnyboy (SLAK)
Op zoek naar schoonheid in Death Row
Peter Van Glabeke is een vriend en notoir theaterliefhebber en -kenner. Jaarlijks nodigt hij zijn vrienden uit op zijn verjaardagsfeest waar ook steevast een theatervoorstelling bij hoort. Net zoals in de voorstelling eerder deze week van Milo Rau bij NTGent gaat het ook nu weer over de dood, meer bepaald over Death Row in Texas. Tot mijn eigen verbazing stel ik vast dat dat dus het thema van de voorbije week was… hmmm… waarom niet? Als het mooi theater oplevert, dan denk ik daar heel graag eens over na…
Elena Peeters richtte haar eigen gezelschap op met haar levenspartner en brengt hoofdzakelijk monologen over reizen die ze maakte. Deze voorstelling gaat over haar bezoek aan Texas, Amerika, meer bepaald aan Death Row nadat ze maanden brieven schreef naar een zekere Johnny, een terdoodveroordeelde.
Elena speelt zichzelf en alle personages die ze ontmoet op haar reis. Ze doet dat bijzonder geloofwaardig en ook met de nodige humor. Door tijdens haar reis ook af en toe stil te staan bij telefoontjes die ze pleegde met haar levenspartner, krijgt het geheel ook een heel persoonlijk tintje. Vooral omdat haar levenspartner toen last had van een depressie en dat haar een enorm schuldgevoel gaf omdat ze hem achtergelaten had. Op het einde raakt ze ook heel even de gevoelige snaar en eindigen doet ze met het bezoek aan haar Johnyboy. Een knappe monoloog, heel sterk gebracht door een getalenteerde actrice. Bedankt, Peter!
Tekst & spel: Elena Peeters
Coaching: Suzanne Grotenhuis
