Kinderen van de zon
Kinderen van de zon
(Maxim Gorki)
door NTGent en Toneelgroep Amsterdam
[caption id=”attachment_983" align=”aligncenter” width=”300" caption=”Jacob Derwig, Hilde Van Mieghem, Halina Reijn & Frieda Pittoors”]
[/caption]
Regie : Ivo van Hove
Spel : Jacob Derwig, Halinka Reijn, Elsie de Brauw, Hilde Van Mieghem, Gijs Scholten van Aschat, Wim Opbrouck, Frieda Pittoors, Chico Kenzari, Lien Wildemeersch en Thomas Ryckewaert
:-D :-D :-D :-(
Pavel is getrouwd met Jelena en houdt zich de hele tijd bezig met zijn wetenschappelijke experimenten. Melania is smoorverliefd op Pavel, maar hij ziet dat niet. Boris, de veearts, is dan weer gek van Lisa, de stapelgekke zus van Pavel. En Dimitri, de kunstschilder, is stapelgek op Jelena. Allemaal pseudo-intellectuelen die met hun ding bezig zijn en niet zien dat het Rusland waarin zij leven uiteenvalt. De opstand van de kleine mens tegen deze pseudo-intellectuelen wordt belichaamd door Jegor, de smid van de familie. De regisseur koos duidelijk voor de lach en dat vertaalde zich o.a. in een duidelijk gekozen over-acting van de acteurs. Het stuk was zeer genietbaar en er zaten nogal wat plezante regievondsten in. Zo werd de psychische toestand van Lisa niet alleen getoond door haar spel, maar ook door het gebruik van videobeelden op het grotendeels witte decor. Ook het zonlicht dat voortdurend aanwezig was in de woonkamer, waarin het stuk zich afspeelt, zorgde voor enkele leuke effecten.
[caption id=”attachment_986" align=”aligncenter” width=”300" caption=”Eindbeeld”]
[/caption]
De acteurs, en dan vooral de Nederlandse acteurs, speelden stuk voor stuk heel overtuigend hun rol met Jacob Derwig op kop die een schitterende Pavel portretteerde. Echter ook Halina Reijn en Elsie de Brauw schitterden in hun rollen van Lisa en Melania. En van de Vlamingen was het vooral Wim Opbrouck die zich onderscheidde door zijn komische timing en fysieke aanwezigheid op de scène. Vreemd ook om nog eens zo’n realistisch decor te zien in een professionele productie. Een heuse woonkamer met heel veel deuren (kleinere voor het personeel en de “kinderen” en grotere voor de “volwassenen”). Het stuk had misschien iets korter gekund en ook leek het einde wat uit de lucht komen te vallen en toch wel een stijlbreuk met de rest van het stuk. Ook Hilde Van Mieghem kon niet echt overtuigen als Jelena. Maar hoedanook enorm genoten van deze fantastische toneelavond !
