“Ons” zaaltje

Als we met tien acteurs op scène staan, dan moeten we al op twee rijen staan of niet iedereen kan erbij. Let wel, dat is zonder eventuele decorstukken gerekend. Achter scène, zowel cour als jardin, is het quasi onmogelijk om met twee te passeren. En achteraan is dat al helemaal niet te doen. We hebben wel een piepkleine loge waar we toch met tien tegelijk in kunnen op voorwaarde dat er niet te veel bewogen wordt. En iedere vrijdagnamiddag van een première is het stressen om alle podiumstukken en stoelen de zaal in te sleuren om ervoor te zorgen dat onze trouwe toeschouwers in alle comfort kunnen genieten van alweer een schitterende (soms toch) voorstelling ;-). Een klein beetje overdreven natuurlijk, maar toch …

Maar, wij hebben tenminste onze “eigen” zaal. En, het moet gezegd, de conciërge is ons genegen en geeft ons voldoende vrijheid om te repeteren in de zaal, tijdig ons decor recht te zetten e.d. Jammer genoeg zien wij de laatste jaren een evolutie in het gebruik van de zaal. De Kerkfabriek is nog altijd uitbater van de zaal en meer en meer wordt de zaal gebruikt voor privé-feestjes, optredens, enz. Hierdoor hebben wij soms het gevoel dat wij minder en minder tijd kunnen/mogen doorbrengen in “onze” zaal. Gelukkig is er de conciërge nog die, hoewel tussen twee vuren, ons zoveel mogelijk de ruimte probeert te geven die we nodig hebben om onze toneelvereniging draaiende te houden. Het zou voor ons namelijk een zware aderlating zijn mochten we dit zaaltje niet meer mogen gebruiken. Gelukkig is dat tot nu toe nog altijd niet het geval, maar wie weet … Tot zolang echter zullen wij blijven sleuren en voorrang van rechts verlenen achter scène en met plezier op de scène verschijnen om ons publiek een fantastische avond te bezorgen !