Paradijsvogels

Een klassieker in het Vlaamse theaterlandschap

Ooit waren Jef en Anton Rietje en Bolle. In Heestert is het de beurt aan Kris en Herman om deze twee iconische Vlaamse theaterfiguren tot leven te wekken. Ze doen dat met verve en geven elk hun eigen interpratie aan deze Vlaamse helden. Wat mij opvalt, is dat het stuk ook anno 2019 overeind blijft. Zowel in de cast als in het publiek ontwaar ik heel wat jonge gezichten, die blijkbaar evenveel genieten als de oudere mensen in de zaal. Deugd en Vreugd Heestert bestaat 120 jaar en Paradijsvogels blijkt de ideale feestproductie te zijn.

Eén grote zwarte doos

Bij het binnenkomen in de zaal valt meteen op dat Deugd en Vreugd kosten noch moeite gespaard heeft om deze productie tot een goed einde te brengen. Ze hebben zaal Malpertus omgebouwd tot één grote zwarte doos. Het publiek wordt de ‘doos’ binnen geloodst en treedt als het ware binnen in het café van Flavie en Bolle. De scènes in de hemel en de hel worden op scène gebracht. Door deze opstelling word je als publiek helemaal meegetrokken in de sfeer van dit stuk.

Schot in de roos

Er wordt bovendien goed tot heel goed geacteerd. Dat is zeker geen evidentie in een productie waar maar liefst 23 acteurs aan meewerken. Hoewel ik het stuk ondertussen wel ken, heb ik er toch weer van genoten, net als van de gesprekken achteraf. Voor een gezelschap die normaal gezien maar vier keer speelt, en nu voor maar liefst zes uitverkochte zalen, is deze Paradijsvogels een schot in de roos. Van een succesproductie gesproken!

Regie: Geert Vanderhaeghen

Met: Herman Lemarcq, Claudette Yserbyt, Thelma Remmerie, Paul Verschuere, Kris Van Seymortier, Lander, Trui Demeestere, Tim Verthé, Jan Demeulenaere, Vera Sengier, Tine Windels, Ruth Hollebecq, Stefanie Jonckheere, Judith Vanderhaeghen, Inge De Meersseman, Mia Demuynck, Paul Deprez, Pedro Lema, Rik Sengier, Fernand Messsiaen, Mia Vaernewyck, Stijn Verdonck & Emiel Dewaele