Roma
Een cinematografisch meesterwerk
Sommige films moet je even laten bezinken alvorens je er een echt oordeel over kunt geven. Roma is zo’n film. Terwijl hij bezig is, vraag je je af of het allemaal niet wat sneller kan en of er überhaupt nog iets gaat gebeuren. Toch blijf je gefascineerd naar het scherm staren, naar de overweldigende beeldenpracht die Cuaròn uit zijn camera tovert. De man stond namelijk zelf achter de camera.
Ode aan een gewone vrouw
Dit is Cuaròns meest persoonlijke film tot nu toe. Hij schetst het portret van een gewone vrouw ergens begin jaren ’70 in de Roma-wijk in Mexico stad. Cleo is haar naam. Ze is huishoudster bij Sofi en Pepe, die samen vier kinderen hebben. Dit is het gezin waarin kleine Alfonso opgroeide. Pepe laat zijn gezin in de steek en Sofi en Cleo staan nu in voor de zware taak om de kinderen op te voeden. Ondanks dat Cleo ook persoonlijk nogal wat problemen heeft, staat ze altijd klaar. Zij maakt de kinderen wakker, geeft ze te eten en brengt ze naar school. Tussendoor ruimt ze op en doet de was. De stille sterkhouder van dit gezin. Dit is het leven van Cuaròn en zijn ode aan de twee vrouwen die het meest voor hem betekenden in zijn jeugd: zijn moeder en zijn huishoudster.
Levende schilderijtjes
Aanvankelijk is het wennen aan de stijl. Tergend langzaam krijgen we beelden van gewone, dagdagelijkse taferelen uit die tijd. Cleo poetst, zorgt dat de hond niet wegloopt, ruimt op en kijkt even mee naar TV. Cinematografisch is dit een meesterwerk. De vele ononderbroken shots blijven altijd dicht bij de personages, maar op de achtergrond gebeurt vanalles. Ieder beeld is een levend schilderijtje. Een prachtig voorbeeld hiervan zit aan het begin van de film. Cleo is binnen gegaan en we zien een deur met rechts daarvan twee vogelkooitjes waarin vogels heen en weer springen. De film bulkt van dergelijke tafereeltjes. Het moet een huzarenwerk geweest zijn om de vele scènes met honderden figuranten vlekkeloos in beeld te brengen, maar meneer Cuaròn slaagt hier in, schijnbaar zonder al te veel moeite.
Ode aan een gewone vrouw
Het gaat traag en er gebeurt relatief weinig, maar toch blijf je kijken. Je bent begaan met de personages, en dan vooral met Cleo. Zij cijfert zichzelf helemaal weg en leeft een leven ten dienste van haar werkgevers. Mooi om zien en aandoenlijk tegelijk. En toch straalt dit gezin heel veel liefde uit voor elkaar en voor Cleo. Een visueel verbluffende ode aan een gewone vrouw!
Regie: Alfonso Cuaròn
Met: Yalitza Aparicio, Marina de Tavira, Diego Cortina Autrey, Carlos Peralta, Marco Graf, Daniela Demesa & Nancy García García
