Shoppen
Wie shopt, komt rijker terug
Waarom gaan we shoppen? Omdat we dat leuk vinden? Misschien, maar vooral om van alles eens te kunnen proeven. Je kan in twintig winkels kijken wat je leuk vindt om vervolgens dan toch maar het kleedje te kopen dat je in de allereerste winkel die je binnenstapte zag. Het verruimt ook je blik. Als je altijd kostuums koopt van dat ene merk, hoe kan je dan ooit te weten komen of die kostuums van dat andere merk misschien ook mooi zijn?
Dit heb je nu ook met theater. Durf je grenzen te verleggen. Wip eens binnen bij een naburig gezelschap en kijk hoe ze daar de techniek of regie aanpakken Steel met je ogen, kijk hoe bepaalde acteurs moeilijke scènes toch geloofwaardig weten te brengen. Wie weet, steek je er iets van op of…. net niet.
Bij veel amateurgezelschappen gold vroeger de regel dat je, eens aangesloten bij een bepaald gezelschap, je datzelfde gezelschap onvoorwaardelijk trouw blijft. Zoniet, ben je een deserteur, een overloper. Je verraadt je eigen gezelschap om bij de ‘vijand’ te gaan spelen of regisseren. Fout! Eigenlijk proef je van een andere sfeer, van een andere regie, een andere locatie en verruim je op die manier je eigen (toneel)wereld. Het is niet omdat je een mooi kostuum vindt in een andere winkel, dat je nooit meer terugkeert naar je eigen vertrouwde winkel.
Dat je het gezelschap dat je bij wijze van spreken ‘groot’ gemaakt heeft, trouw blijft, staat buiten kijf. Keer dan ook altijd terug naar dat gezelschap en neem je koffers vol ervaringen mee en deel die met de mensen van je eigen gezelschap. Het is een verrijking voor jezelf en voor je gezelschap. En waarom gaan we niet verder? Waarom wordt er niet nog meer aan kruisbestuiving gedaan? Het zou toch mooi zijn als gezelschappen van eenzelfde stad of regio minstens één keer per jaar zouden samenzitten om ervaringen uit te wisselen, de programmatie te bespreken en, waarom niet, acteurs of regisseurs met elkaar uit te wisselen. Zo kunnen ook interessante projecten ontstaan waarbij toneelverenigingen met elkaar gaan samenwerken in plaats van elkaar tegen te werken. Een soort ‘globalisering’ van de lokale toneelgezelschappen.
Misschien kunnen we een grote database maken van acteurs en techniekers waaruit je je keuze kunt maken: ik zoek een vrouw van rijpe leeftijd, die ook nog een mondje kan zingen en vrij is tussen september en december. Ik check de database en ik contacteer. Hetzelfde kan je doen voor regisseurs, techniekers of zelfs decorbouwers.
Misschien is het voorgaande wel een utopie, maar misschien ook niet. Laat ons in elk geval beginnen bij onszelf. Laat ons, als gezelschap en als mens, openstaan voor het ‘shoppen’. Laat gerust je acteurs, regisseurs en techniekers elders proeven van het theater. Laat ze met andere regisseurs samenwerken en ontvang ze nadien met open armen en nodig hen uit om hun ervaringen te delen met de groep. Zie andere gezelschappen niet als concurrenten maar als collega’s. Maak samen theater of probeer elkaar aan te vullen. Als de buurman een Shakespeare speelt, kun jij misschien met je groep een parodie op Shakespeare spelen. Of, waarom niet, spreek af dat je dit seizoen allemaal een Shakespeare brengt.
Moedig vanaf morgen je leden aan om ook elders eens hun vleugels uit te spreiden. Vertrouw op hen, laat hen los. Ze komen terug. Ze komen rijker terug. Zeker weten.
