Spots Op West 2013

Was het gezelliger in Watou? Was het gezelliger toen de bar nog in Utendoale was? Wordt het festival te groot? Barst het uit zijn voegen? Vragen die je, als je een heel weekend doorbrengt in Westouter tijdens Spots Op West, zeker wel eens om de oren zoeven. Tot je zelf een wandelingetje maakt in één van de meest pittoreske dorpjes van Vlaanderen. De ene boeiende locatie na de andere stelt zich aan je voor, het ene na het andere gesprekje met gelijkgestemden-theaterliefhebbers dringt zich aan je op, er wordt gedronken, gefeest, gelachen, geroepen, gezongen en er wordt vooral theater gemaakt. Er worden zelfs plannen gesmeed voor toekomstige theateravonturen. Dan kan je toch niet anders dan concluderen dat Spots Op West nog altijd het meest gezellige festival is van het jaar? Zeg nu zelf, de spiegeltent straalt zoveel karakter uit dat je er onmogelijk naast kunt kijken en op het terras voor de tent is het altijd zeer leuk toeven.

[caption id=”attachment_2432" align=”aligncenter” width=”300"]

Griet, Kurt en Vincent[/caption]

Dit jaar hadden wij het geluk zelf te mogen aantreden met TG InTeam. Het is altijd fijn te kunnen spelen op een festival als dit, voor mensen als deze. Nakaarten en napraten hoort er dan natuurlijk bij waardoor we een aantal producties minder zagen dan anders. We kwamen uiteindelijk aan zes. Kwaliteit liet eventjes op zich wachten maar ons geduld werd beloond.

Onderhuids

door Cie Blauwtong

[caption id=”attachment_2431" align=”aligncenter” width=”300"]

Johnny De Meyer & Mathias Van Mieghem[/caption]

Tekst en spel : Johnny De Meyer, Mathias Van Mieghem & Robbert Vervloet

Coaching : Lore Creve & Herman Verberckmoes

:-D :-D :-D :-(

Drie vrienden komen samen om een jeugdtrauma te verwerken : een stoere gigolo, een eerder bedeesde homo en een loser. Drie vrienden die niet zonder, maar ook niet met elkaar kunnen leven. Stukje voor stukje wordt de informatie vrijgegeven en pas helemaal op het einde wordt alles duidelijk. Knap geschreven en bijzonder goed geacteerd door deze talentvolle groep. Er wordt ook goed gebruik gemaakt van licht en er zitten een paar leuke vondsten in (de projectie op de buik van de gigolo, de sofa die plotseling een badkuip wordt, enz.). Deze groep straalt een zekere arrogantie uit en dat mag ook, maar als dat resulteert in het niet komen groeten van je publiek, dan heb ik daar toch wel wat problemen mee. Ik begrijp waarom ze het deden, maar op die manier ontneem je je publiek de kans om je te danken voor een leuke voorstelling en laat je hen een beetje verweesd achter, aan hun lot overgelaten. Een piepkleine kanttekening hoor, want voor de rest heb ik bijzonder genoten van deze krachtige, intense voorstelling.

Episodes

door Le geste qui sauve

Regie : Le geste qui sauve

Spel : Antonin Descampe, Liévine Hubert, Liane Van de Putte, Cécile Hellin, Corinne Ghesquière, Jan Sas, Joséphine Borsu, Elodie Vandenplas, Maxime Membrive, Faye Yannarou, Ilyari Derks, Sema Ustun, Adrien Husser & Johannes Vanbinnebeek

:-D :-D :-D :-(

Bewegingstheater van de bovenste plank. Ik wist niet goed wat te verwachten van deze voorstelling, maar werd bijzonder aangenaam verrast. Episodes brengt ons vijf “verhaaltjes”, die allemaal bijna uitsluitend uitgebeeld worden zonder woorden. Heel mooi om naar te kijken en het verveelt ook geen minuut. Het eerste stukje was een heel knap staaltje. Een vrouw slaagt er maar niet in om haar grote liefde te vergeten, zelfs niet als ze een afspraak heeft met een nieuwe minnaar. Met open mond en met stijgende verbazing genieten van al dat moois. Het tweede stukje over een restaurantbezoek was leuk zonder meer. Het derde dan was opnieuw van een zeer hoog niveau. Twee oudjes kijken in het fotoalbum van hun leven en dat komt opnieuw tot leven. Het vierde was wat mij betreft het minst interessant. Vijf was dan weer heel leuk, maar leed een beetje onder zijn lengte. Het eerste en het derde stukje maken echter de hele voorstelling meer dan goed. Fantastisch gedaan! Chapeau!

Publikumsbeschimpfung

door Theatermakers Eigenwijs

[caption id=”attachment_2435" align=”aligncenter” width=”300"]

Katinka De Kuyper, Peter Koenders, Christine Mertens, An Monsieur & Marc Roofthooft[/caption]

Regie : Jan Cornelis

Spel : Katinka De Kuyper, Peter Koenders, Christine Mertens, An Monsieur & Marc Roofthooft

:-D :-D :-( :-(

Het alombekende stuk van Peter Handke over het doorbreken van de vierde wand wordt hier gebracht in het Duits. Een leuke insteek, maar tegelijkertijd een zware beperking. Dit stuk vraagt een zeer grote naturel, een zekere spontaneïteit en een groot talent voor improvisatie. Door in het Duits te spelen, zorgt de groep ervoor dat ze zwaar afhankelijk zijn van hun tekst. Hun uitspraak is vlekkeloos en het blijft een leuke tekst om mee te spelen. Alleen gaat hun naturel verloren omdat ze zo hard hun best doen om hun uitspraak te verzorgen en doordat ze niet in hun eigen taal spreken, laten ze ook heel weinig ruimte voor improvisatie. Leuk was wel dat tijdens het stuk een decor opgebouwd werd die uiteindelijk één grote spiegel bleek te zijn die het publiek voorgehouden werd. Een interessante voorstelling.

Deceptie van een rotlanding

door Veeking Theaterproducties

[caption id=”attachment_2436" align=”aligncenter” width=”300"]

Mieke Koers & Wilma Vonk[/caption]

Regie : Jerry Veenendaal

Spel : Mieke Koers & Wilma Vonk

:-D :-D :-( :-(

Twee dames volgen een opleiding parachutespringen en maken een rotlanding. Onderweg en tijdens de opleiding vertellen de vriendinnen over hun liefdes, angsten en twijfels. Plezant om naar te kijken, goed gebracht en niet te lang. Een leuke voorstelling zonder meer. Inhoud wat te mager om van een echt beklijvende voorstelling te spreken.

Dinner for one

door Theater Vonk

Regie : Erica Van Hylckama

Spel : Annemie Goris & Jacques De Bock

:-D :-( :-( :-(

Hieronder heb ik de link geplaatst naar het origineel. Wellicht kennen velen onder jullie dit filmpje. Het wordt blijkbaar bijna jaarlijks uitgezonden op BBC rond de Kerstperiode. De acteur in de film heeft een quasi perfecte komische timing en het filmpje duurt een goeie tien minuten. Dit huzarenstukje evenaren, lijkt mij bijna onmogelijk. Het stuk dat ze ons hier voorschotelden, duurde maar liefst 40 minuten (!). Deel 1 (20 minuten) was een kopie van het filmpje (op een totaal overbodige proloog na) en was nog best te pruimen, hoewel de komische timing van de acteur hier niet te vergelijken was met deze van de man in de film. Maar wat ze er nadien aanbreiden, was ronduit saai. We kregen nog een monoloog van een kleine twintig minuten van de vrouw. Dit heeft geen enkele meerwaarde wat mij betreft.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=6lzQxjGL9S0]

Apenverdriet

door Toneelvereniging Herleving

[caption id=”attachment_2438" align=”aligncenter” width=”300"]

Gerda Steenbergen & Herma de Boer[/caption]

Regie : Heleen van Wiechen

Spel : Gerda Steenbergen & Herma de Boer

:-D :-( :-( :-(

Arne Sierens schreef al behoorlijk wat knappe teksten, waaronder ook “Apenverdriet”. De twee actrices in deze creatie slaagden er echter nooit in ons te overtuigen van wat ze zeiden. Emotieloos en houterig. Jammer, want deze tekst is zo rijkgelaagd.

Voor echte theaterliefhebbers is dit festival het paradijs op aarde. Er geeuwt niemand als je een uurtje te lang doorlult over theater, je kan er mooie (of minder mooie) voorstellingen meepikken en je kan er genieten van een hapje en een drankje in een supergezellig kader. Misschien toch twee kleine kanttekeningen. Slechts drie van de zes stukken die wij te zien kregen, werden gespeeld in het Vlaams of een Vlaams dialect. De rest was in het Hollands en eentje zelfs in het Duits. Misschien is dit de voorbode van een internationaler karakter van SOW. Op zich geen slechte evolutie, op voorwaarde dat de eigen Vlaamse groepen niet vergeten worden. Wat mij betreft, is het ook een meerwaarde als een groep de kans krijgt meer dan één keer te spelen in het weekend, en dan nog liefst op twee verschillende dagen. Zo kan de mond-op-mond reclame zijn werk doen en de mensen sturen naar de juiste voorstellingen, naar de producties die best bij hen passen. En volgend jaar, hoor ik u denken? Uiteraard zijn wij weer van de partij.