Voor u geknipt
Uit het leven gegrepen
Bart had ons op voorhand gewaarschuwd. De e-mail was nog maar net vertrokken of ik kreeg al een mailtje terug: ‘Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat je komt, maar je hebt er nu niet meteen de meest exotische locatie uit gekozen.’ Het spreekt voor zich dat we razend benieuwd waren naar die locatie. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we het zaaltje: Ontmoetingscentrum De Tassche. De ingang zit bijzonder goed verborgen aan de achterkant van de zaal, maar samen met nog wat andere toeschouwers geraken we uiteindelijk binnen. Daar zit Bart ons op te wachten. Hij zit zelf aan de kassa. Is dat niet mooi? Eenmaal binnen lijkt het alsof we 40 jaar terugkeren in de tijd. We nemen plaats en luisteren naar Voor u geknipt, een mooie, kleine, herkenbare monoloog over een coiffeur die zijn deuren sluit en terugblikt op zijn leven.
De late coiffeur
We maken kennis met Ignace, ook wel ‘Vos’ genoemd omdat hij vroeger rondreed met een brommertje waaraan een vossestaart hing. Zijn grote voorbeeld Jos werd ‘de trage coiffeur’ genoemd omdat hij zo traag sprak. Ignace noemen ze ‘de late coiffeur’omdat hij tot ‘s avonds laat open is. Hij heeft er een rijkge’vrouwd’ leven op zitten (Bianca, Leah, Sabine) met echter maar één grote liefde die hij leerde kennen tijdens zijn legerdienst. Aan de hand van grappige en aandoenlijke anekdotes krijgen we een mooie inkijk in het leven van Ignace, ‘de late coiffeur’.
Herinneringen
Bart maakt zich zijn personage eigen. Hij maakt er een mens van, een mooie mens met zijn kleine kantjes, die positief in het leven staat. Een monoloog brengen is geen evidentie, maar hij brengt het er zéér goed vanaf. De manier waarop hij de nevenpersonages portretteert, zijn grappig en aandoenlijk tegelijk. Elk van hen krijgt eigen tics, een eigen manier van spreken. Hij staat op scène met enkel een tafel en twee stoelen, maar de muziek maakt het af. Om de zoveel tijd speelt er op de achtergrond een deuntje. Hiermee wordt de tijdsgeest weergegeven, maar tegelijkertijd roepen ze bij Ignace ook herinneringen op.
Achteraf hadden we nog een gesprek met Bart. Hij heeft heel wat herinneringen aan deze prachtige zaal. De bar bevindt zich in een eigenaardige ‘put’. Bart vertelde ons dat dit vroeger een zwembad was en dat wij ons nu in ‘den diepen‘ bevonden. Hij heeft hier zelf nog gezwommen…ooit.
Keuzes maken
Kleine, menselijke verhaaltjes, iedereen heeft er. Iedereen maakt al eens iets mee in zijn leven. Hoe ouder je wordt, hoe dikker het boek. Met Voor u geknipt krijgen we het dagboek van Ignace te ‘zien’. Ignace vertelt ons zijn verhaal en het is goed toeven in zijn gezelschap. Je hebt met hem te doen, zijn verhaal raakt, maar tegelijkertijd denk je: ‘Ignace, had je niet beter een andere keuze gemaakt?’. Eigenlijk zouden we voor ons eigen boek allemaal die bedenking kunnen maken.
Regie: Eric Meirhaeghe
Spel: Bart Claeys
