Waar de meeuwen schreeuwen
De gevreesde jury
Om de zoveel tijd beslist een toneelvereniging om deel te nemen aan één of ander festival, waar dan vaak ook prijzen aan verbonden zijn (Spots Op West had vroeger een publieksprijs, Het Landjuweel festival kon vroeger gewonnen worden, Het Gouden Meeuw theaterfestival reikt prijzen uit, enz.). Als een stuk niet zo goed onthaald wordt door de jury, hoor je dan heel vaak commentaren als: ‘Dat is allemaal vriendjespolitiek.’, ‘Wie zit er ook in die jury? Wat kennen zij daar van?’, ‘Ze hadden een slechte dag zeker, ‘ons’ publiek vond het fantastisch!’, … Dat is allemaal waar natuurlijk, maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat je je voorstelling eens laat zien aan mensen die jouw gezelschap niet kennen, mensen die met een open geest naar theater komen kijken… Hun objectiviteit kan je natuurlijk altijd in twijfel trekken, maar dat is te kort door de bocht. Ik geloof echt dat wie op dit niveau (waar uiteindelijk niet zoveel van afhangt, behalve dan de eer) jureert, dat ook doet met hart en ziel.
Bovendien staat het iedereen vrij om al dan niet mee te doen. Niemand verplicht ons tot deelname. Maar als je deelneemt, dan moet je je ook neerleggen bij wat de jury beslist. Als je beslist om mee te doen, dan hebben zij gelijk (toch wat dat festival betreft). Zelf nam ik reeds driemaal deel aan het Gouden Meeuw tornooi. Twee keer leverde dat een behoorlijk slecht verslag op. Hier doe je dan nog mee wat je wilt. Ofwel leg je het naast je neer ofwel analyseer je het verslag en probeer je te leren uit je ‘fouten’ (als die er al waren in jouw ogen). Weet gewoon dat dit verslag gemaakt wordt door mensen die maar al te goed weten waarover ze spreken. Zij zien in het kader van De Gouden Meeuw 35 voorstellingen per jaar en kunnen dus makkelijk kwaliteit vergelijken.
Klakkeboem nam dit jaar deel met Iedereen Don Quichot. En, wonder boven wonder, het verslag was goed. Je kan je dus voorstellen dat onze verwachtingen bijzonder hooggespannen waren toen we met een delegatie van onze vereniging angstvallig de proclamatie zaten af te wachten in een zaal, ergens in Oostende. Ons geduld werd echter beloond en onze verwachtingen werden voor een groot deel ingelost. Klakkeboem nam uiteindelijk drie prijzen mee naar huis: een Gouden Meeuw groepstrofee voor de voltallige groep voor deze productie, een nominatie voor Griet voor haar vertolking van Aldonza en een Gouden Meeuw voor mezelf voor mijn vertolking van Cervantes/Don Quichot. Ik heb mij bijzonder geamuseerd tijdens deze productie en deze prijs is de bekroning van het vele werk dat we erin staken. Voilà, we kunnen met hernieuwde energie de volgende productie aanpakken.
Originally published at klakkeboem.wordpress.com on May 8, 2017.
