Soyadından Fazlası
Mick, seneye Formula 1'e adımını atıyor. Kimine göre soyadıyla buralara geldi, kimine göre yetenekleriyle. Gerçek şu ki soyadının buraya kadar gelmesinde etkisi oldu ama buraya gelirken yarıştığı serilerde şampiyon olarak geldi. Şimdiye kadarki hikayesine şöyle bir göz atalım.
2012 pek çok bakımdan Formula 1’in en rekabetçi ve ikonik sezonlarından biri olmuştu. İlk 7 yarışta 7 farklı yarış galibi, Williams’ın son yarış zaferi ve bu spor için çok fazla anlam ifade eden Schumacher’in ikinci emekliliğini açıkladığı sezon olmuştu 2012. Mercedes’in teklifine rağmen ikinci emekliğini açıkladığında spor, kişisel olarak en prestijli isme veda edecekti bir kez daha. Ardında mavi ve kırmızıyla şampiyonluklar, gümüşle de bir makine bırakarak Jordan-Ford’la girdiği şaşalı kariyerini sporun zirvesine çıkıp tadıp gitmişti. Ancak 2013’te İsviçre’de ailesiyle tatildeyken oğluyla kayak yaparken kaza geçirip o günün akşamında hastaneye kaldırıldı ve o günden sonra korumacı davranan ailesi net bir haber paylaşmadı.
Michael, oğlunun yarışmasını istemiyordu. Daha doğrusu başka bir sporda kendini geliştirmesini istiyordu ama Mick bugün F1’e adım atacağını açıkladı. Kaderin cilvesi o ki Michael ilk yarışına dönemin farklı stratejiler deneyen yeri geldiğinde başarılı olan bazen olamayan ama grid’e renk katan takımı Jordan’la çıktı. Mick de günümüzün farklı stratejiler deneyen ‘normal’ stratejilerin dışına çıkan takımı Haas’la ilk F1 yarışına çıkacak. Mick’in kariyerinde -şimdiye kadar- yazılacak çok fazla bir şey yok ama kendi gözümden, okuduklarımdan ve duyduklarımdan bir şeyler yazmak istedim.
Mick, 2008’de 9 yaşında başlayan kariyerinde 2015’e, ADAC Formula 4 serisine kadar Schumacher soyadını kullanmadı. Bu seride iki senedir McLaren için yarışan Lando Norris de vardı. 2016’da aynı seride Ferrari sürücü akademisi diyebileceğimiz Prema takımına katıldı.
2017’de Formula 3’te yarışmaya başladığında isminin altında ezilmeye başlamıştı. Belki de çoğunluk ondan babası gibi bir performans bekliyordu ama bu F3’te ilk defa yarışacak bir çocuktan yüksek bir beklentiydi. O yıl başarılı olmayan bir sezon geçirdi ve genel klasmanda ancak 12. Olabildi. Seride ilk podyumu babasının efsane olduğu yerde, ilk emekliliğini açıkladığı yerde almıştı. Yarış sonunda “İlk podyumumu takımın evinde aldığım için mutluyum” demişti. Burada farklı bi noktaya değinmek istiyorum. Bu spordan örnek vereceksek daha önce Senna’nın yeğeni, Piquet’nin oğlu F1’e çıkıp beklenen seviyeye gelemeyip veda etmişti. Mick’le beraber yarışan Alesi’nin oğlu da babasından çok uzakta kaldı. Jos-Max Verstappen ikilisi bu konuya örnek verilemez kanaatindeyim. Çünkü baba Verstappen’e sporda hiçbir zaman hiç kimse “üst düzey pilot” demedi. Bu spordan çıkalım diğer sporlara geçelim. İzlediğim sporlardan örnek vereceksek Jordan, Maradona, Zidane gibi yaptıkları sporların devlerinin hangisinin oğlundan soyadını tekrar zirveye çıkardığını gördük ki? Kobe-Gianna Bryant ikilisi burada belki örnek verilebilirdi. Babası NBA’de, kızı WNBA’de bize üst düzey şov izletti diyebilirdik ama olmadı.
Schumacher isminin varisi Mick’e dönersek 2018’e kötü bir giriş yaptı ve sezonun yarısına geldiğimizde ikinci sezonunda yarıştığı F3’te ciddi manada “olmayacak mı?” sorusunu akıllara getiriyordu. Ama Spa’da, babasının “açık ara en sevdiğim pist, açık ara.” Dediği yerde sezonun ilk galibiyetini aldı ve sezonun kalanında 7 galibiyet, 12 podyum toplamda 8 galibiyet, 14 podyum ve 7 pole’le seriyi lider tamamlayıp palazlanmaya başladı. Bu sene sonunda o bir şampiyondu, soyadının kendisine yüklediği sorumluluğu yerine getirmeye başlamıştı ve artık zirveye bir adım uzaklıktaki F2’de boy gösterecek ve F3 kariyerine benzer bir kariyer çizecekti.
İlk F2 deneyiminde vasat bir performans sergilediğini söyleyebiliriz. 2019 senesine istatistiki olarak bakarsak Macaristan sprint yarışında ilk F2 galibiyetini elde etti. Bir sonraki sene hem cumartesi hem Pazar günü podyuma çıkacağı Monza’da ise en hızlı turu cebine koydu. Takım arkadaşını genel klasmanda geçmeyi başardı ancak 12. Oldu. Azerbaycan’da olduğu gibi bazen kendi hataları bazen kendinden bağımsız olarak dış darbelerden veya motor sorunlarından puan kayıpları yaşadı. Ancak sezon başı Bahreyn’de Ferrari ile çıktığı test sürüşü sezonun en güzel anlarından biriydi. En üst düzeyde yine Schumacher-Ferrari ikilisi vardı.
Gelelim bu seneye. 2020 Formula 2 sezonu Mick’in rüştünü ispat ettiği sene oluyor. Benim gözümden seride farkı yarattığı noktalar startları ve istikrarı. Saf hız olarak aralarında çok büyük farklar olduğunu düşünmüyorum ama sene başından beri liderlik için yarıştığı Robert Shwartzman’dan ve Callum Ilott’dan istikrarı ile sıyrıldı. Bir kere arıza sorunundan dnf oldu ve iki kere puan alamadan finish gördü. Geri kalan yarışlarda ya birinci oldu ya podyum gördü ya da puan alarak sezonun son hafta sonuna girerken Callum’dan 16, Shwartzman’dan 46 puan farkla lider. Sezonun kısaca bir değerlendirmesini yapmak için sezon başına dönelim. Sezona hatalı ve tutuk başladı diyebiliriz. Avusturya feature yarışında podyum şansı varken pist dışına çıkarak puansız ayrıldı. Sytrian sprint yarışında arızadan dolayı finish göremeden yarıştan ayrıldı. Sezonun ilk podyumlarını Macaristan yarışlarında aldı ama özellikle feature yarışında pist üstünde önce Shwartzman’a sonra Mazepin’e geçildi. Toplam 4 İngiltere yarışında sadece bir kere podyum gördü ama bu yarışlardan 70. Yıl sprint yarışında Shwartman ile Vettel-Webber kazası yaşadılar ve Shwartman momentum kaybedip puan alamazken Schumacher 2. Oldu. İspanya ve Belçika yarışlarında 3 podyum gördü. Sezonun bu noktasına kadar şampiyonada dördüncü sırada olan Schumacher, İtalya yarışları sonunda birinciliğe oturacaktı. İlk Monza yarışında harika bir start alarak (yanlış hatırlamıyorsam 8.likten 2.liğe yükselmişti) yarışa mükemmel başladı ve başladığı gibi bitirdi. Sezonun ilk galibiyetini aldıktan sonra takımına koşup sarıldı ve böyle kutladı. Mugello ilk yarışı belki de sezonun kilit yarışı oldu. SWH DNF, ILO da kötü pit-stopla gerilere düştü ve SCH 5. Bitirip liderliğe oturdu. İkinci mugello yarışında da takım arkadaşı Swhartzman şampiyonadan kopmaya başladı. Şampiyonaya 1 ay ara vermeden önceki son durak Sochi’ydi. Burada, ilk yarışta SCH birinci, ILO üçüncü, SHW puan alamadı ve ikinci yarış büyük bir kazaya sahne olup güvenlik bariyerlerini ağır hasar aldığından yarış yarıda kesildi. Mick, iyi startının mükafatını podyumun son basamağında olarak aldı. Bahreyn yarışlarında 4. Ve 7. Olurken Ilott 2. Ve kaza yaptığı için hasar alıp momentum kaybedip 16. Olabildi. Artık sezonun sezonun son iki yarışına girmişken sene başından beri puanları toplayıp rakiplerinin İtalya’da kötü yarıştığı yarışlarda yapması gerekeni yapıp aldığı Sochi’de sağlamlaştırdığı liderliği verir mi? Hep birlikte göreceğiz.
Bu noktada sürüşü hakkında yorum yaparak koymak istiyorum. Gözlemlediğim kadarıyla yarışlarda kan kokusunu alıp rakibini hataya pek zorlayamıyor ama yarıştan da kopmuyor. Sezonun boyunca rakibi hata yaptığında yapması gerekeni yapıyor. Evet, yavaş öğreniyor ama öğreniyor ardından şampiyonluğa oynuyor. Formula 1’in havası ve stresi alt serilerden farklıdır. Kendisine güveniyorum. Ferrari’de Vettel’in Michael’den alamadığı tavsiyeleri, umarım bir gün Ferrari’de Mick Sebastian’dan alabilir.
Son olarak Mick, her zaman soyadını sırtında taşımaktansa yeri geldiğinde soyadına sırtını yaslayabilmeli. Ne de olsa o hem bir şampiyon, hem de bir Schumacher.
