Noga Erez: mooi. beklemend. intens. kippenvel.
‘Hear me no one sees me no-one I’m off the radar’, zingt Noga Erez verveeld terwijl trage beats langzaam voort ploegen. Klinkt beklemmend. Alsof Erez niet alleen de tijd stilzet, maar de klok terug draait. Naar de tijd waarin nog niet iedereen 24/7 in de gaten wordt gehouden. Misschien is het wat ver gezocht, maar de titeltrack van Erez’ debuutalbum doet me denken aan de razendsnelle ontwikkelingen in de jaren negentig. Na de val de Berlijnse muur grepen culturele en economische veranderingen wild om zich heen. Technologie kon dat maar amper bijbenen. De vocalen van snelle drum’n’bass en breakbeat klonken veel te snel omdat het nog niet mogelijk was slechts een deel van een sample te versnellen. Erez gebruikt dat trucje nu andersom: ze vertraagt niet alleen haar beats, maar ook de handklappen, trompetten en andere instrumenten. Haar verveelde en dus trage stem doet de rest.
Mooi. Beklemmend. Intens. Kippenvel.
De zevenentwintigjarige Erez komt uit Tel Aviv. Op haar debuutplaat reflecteert ze op recente ontwikkelingen in de wereld. Ze neemt er geen blad voor de mond. Bekritiseert haar eigen overheid, de ontwikkelingen in haar liberale stad die steeds meer in de greep van religieus fanatisme en nationalisme komt. Dat werd haar door velen afgeraden, vertelt ze aan de Britse krant The Observer. Interviewer Kate Hutchinson omschrijft Erez als weggelopen van een cover van The Face anno 1998. Rake typering.
Dat geldt ook voor haar muziek. Ondanks dat Erez muzikaal ergens naast Lauren Halo, MIA en FKA twigs staat, is haar invloed onmiskenbaar jaren negentig. Haar debuut klinkt net zo eclectisch als de albums van Björk: de beats lijken niet meer dan een kapstok voor een breed palet aan instrumenten, samples en vocale trucjes. Dat is in grote mate te danken aan studiomaatje Ori Rousso die de productie voor zijn rekening nam. En die is rauw, ongepolijst en direct. Past perfect bij de geïmproviseerde teksten van Erez die ze, zo bekend ze in The Observer, pas inzingt nadat de nummers af waren. Daarbij staat niet de samenhang van de woorden centraal, maar hun ritme en onderlinge dynamiek. Met prachtig resultaat in, bijvoorbeeld ‘Noisy’:
I don’t want problems
I promise I’m gonna do it right, sir
I’m not a lost case
I’m just a poor kid in a wealthy town, sir
Got a short term memory
Got no interest in the past
Got a phantom ache
Where I used to have a heart
En dan is er nog de beeldtaal die Erez hanteert. Haar muziek is niet alleen muziek. Voor vier nummers van haar debut bracht ze een video uit en daar zullen er meer van volgen. Die zijn net zo eclectisch als haar muziek. In ‘Noisy’ husselt ze de beeldtaal van riotgirrrl, westerse klassieken, moderne tekenfilms en videogames én de esthetiek en storytelling van de Resident Evil-films door elkaar. Een krachtige versterking van muziek en tekst waarin Erez zich vertwijfeld afvraagt hoe te ontkomen aan de alle ‘herrie’ in onze maatschappij die het zicht op wat echt belangrijk is ontneemt. Het onvermogen om daar iets aan te doen staat centraal op ‘Off The Radar’. In The Observer legt ze uit dat het in onze huidige maatschappij allemaal koek en ei lijkt, maar dat wanneer je dieper kijkt wat er aan je hand is, je eigenlijk niemand die in controle is kunt vertrouwen. Een enge gedachte die als een rode lijn door dit spannende debuut loopt.
Mooi. Beklemmend. Intens. Kippenvel.
‘Off The Radar’ van Noga Erez is verschenen bij City Slang.
