ตอนที่ 27 ”โอบ้ง! โอ้ พระพรหม!”
เชิงอรรถ
เทศกาลโอบ้ง รำโอบ้ง
โอบ้งเป็นในเทศกาลที่ชาวญี่ปุ่นจะกลับบ้านเกิดเพื่อไปไหว้บรรพบุรุษ เชื่อกันว่าในช่วงเวลานี้วิญญาณจะได้รับอนุญาติให้กลับมายังโลกได้ชั่วคราว
ซึ่งแต่ละท้องที่ก็จะมีลักษณะของพิธีการที่ไม่เหมือนกัน บางที่จะจุดไฟ “มุคาเอฮิ” เพื่อนำทางบรรพบุรุษเอาไว้ที่หน้าประตูบ้าน และชาวบ้านก็จะรวมตัวกันใส่ชุดยูกาตะกันมารำ “บงโอโดริ” ที่วัดหรือศาลเจ้า
เมื่อถึงวันสุดท้ายจะมีการจุด “โอคุริบิ” เพื่อส่งดวงวิญญาณกลับไป สำหรับบางพื้นที่จะใช้ตะเกียบที่หักได้หรือไม้ขีดไฟมาเสียบเข้ากับแตงกวาหรือมะเขือม่วง ทำเป็นรูปทรงม้า และวัว เพื่อให้บรรพบุรุษขึ่กลับไปยังอีกโลกหนึ่ง
อาชูร่า
อาชูร่า คือหนึ่งใน “แปดเทพอสูรมังกรฟ้า” หมายถึงอมนุษย์ 8 จำพวกที่พิทักษ์พุทธศาสนาตามคติของพุทธศาสนานิการมหายาน ได้แก่ เทพ อสูร นาค ครุฑ ยักษ์ คนธรรพ์ กินนร และมโหราค
พระโมคคัลลานะช่วยมารดาจากเปรตภูมิ
ในสมัยพุทธกาล พระโมคคัลลานะได้ปรารถนาที่จะทดแทนพระคุณบุพการีชนจึงได้เพ่งมองโลกด้วยอภิญญาญาณ พบมารดาของตน ไปถืออุบัติอยู่ ท่ามกลางดวงวิญญาณหิวกระหาย ไม่มีทั้งน้ำและอาหาร ร่างกายเหลือเพียงแต่หนังหุ้มกระดูก
ด้วยความสงสารมารดา พระโมคคัลลานะจึงนำอาหารใส่ในบาตรนำไปให้ แต่พอใช้มือหยิบตักอาหารยังไม่ทันจะถึงปาก อาหารก็กลับเผาไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านทุกครั้งไป ทำให้พระโมคคัลลานะยิ่งเกิดความสลดที่ไม่สามารถช่วยมารดาของตนได้ จึงกลับไปหาพระพุทธเจ้าและกราบทูลเรื่องราวทั้งหมด
เมื่อพระพุทธเจ้าทรงทราบความก็ตรัสกับพระโมคคัลลานะว่า มารดาของท่านได้สะสมอกุศลกรรมอยู่เป็นนิจ ลำพังแต่กำลังบุญกุศลของพระโมคคัลลานะเพียงอย่างเดียวจึงมิอาจบรรเทาลงได้ จำเป็นต้องพึ่งกำลังของอริยะสงฆ์สาวกจากทั้ง 10 ทิศ เพื่อปลดเปลื้องทุกข์แห่งมารดาของท่าน
พระพุทธเจ้าได้กล่าวต่อกับพระโมคคัลลานะว่า ในวันเพ็ญเดือน 7 จะเป็นวันปวารณาสงฆ์ซึ่งภิกษุสาวกจากทั่วทศทิศจะมาร่วมประชุมกัน ให้จัดเตรียมภักษาหาร 100 อย่าง, ผลไม้ทั้ง 5, สิ่งสักการะได้แก่ ประทีป ธูปเทียน ชวาลา มาถวายแด่ที่ประชุม อานิสงค์ที่ได้รับก็จะตกไปอยู่กับบุพพการีชนทั้งในปัจจุบันตลอด 7 ชั่วอายุ
เมื่อถวายแล้วพระพุทธเจ้าก็ได้ให้หมู่ภิกษุสงฆ์ตั้งจิตสมาธิ แล้วจึงสังวัธยายมนตร์อุทิศให้บุพพการีชนทั้งหลาย ทันใดนั้นมารดาของพระโมคคัลลานะก็ได้พ้นจากกัลป์แห่งเปรตภูมิ
