ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด อยากทำอะไร อยากเป็นอะไร อยากลองอะไร ลองทำได้ทำเลย อย่าไปกลัว — เจ ทรงภพ (ทุนเรียนดี 2565)
เจ หรือ ทรงภพ เหมธานันท์ ได้รับทุนการศึกษาประเภทเรียนดีประจำภาคเรียนปลาย ปีการศึกษา 2565 (นศ.ที่มีเกรดเฉลี่ย GPAX รวมทุกวิชาของเทอมก่อนหน้าสูงที่สุด) นส่วนของวิชาเอกเว็บและสื่อโต้ตอบ ชั้นปีที่ 2 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศิลปากร (ชื่อในปัจจุบันคือ วิชาเอกการออกแบบอินเทอร์แอคทีฟแอปพลิเคชัน)
ชวนดูผลงานอื่น ๆ ที่น่าสนใจเกี่ยวข้องกับ เจ-ทรงภพ
- ผลงาน joyThaiTone (iPad Application) ในการเข้าร่วมแข่งขัน Swift Student Challenge Apple WWDC23 การประกวดทำแอปพลิเคชันของบริษัท Apple ด้วยภาษา Swift โดย Songpob Hamthanan
- What is Interactive Application | อะไรคืออินเทอร์แอคทีฟแอปพลิเคชัน → https://www.youtube.com/watch?v=Yd7_mSrtDtQ
✺ รู้สึกอย่างไรบ้างที่ได้รับทุน
อย่างแรกเลยคือตกใจครับ, เพราะว่าระหว่างตื่นจากการนอนก็มีแจ้งเตือนใน Microsoft Teams ขึ้นมาพอผมกดเข้าไปดูก็ตกใจครับว่า ได้หรอวะ, ห่ะ?! งง (555555)
✼ คิดว่าเป็นเพราะอะไรถึงทำให้ได้รับทุน
น่าจะเป็นเพราะความรับผิดชอบครับ เวลามีงานการบ้าน, โปรเจค ใหม่ ๆ ผมก็จะจดลงเตือนความจำแทบจะตลอด เลยทำให้ผมสามารถจัดตารางเวลาการทำงานและเวลาส่งได้ครับ และก็ส่วนหนึ่งอาจจะมาจากเวลาที่ผมทำงานผมค่อนข้างเรียกได้ว่า Work Hard Play Hard ครับ ค่อนข้างซีเรียสกับคุณภาพงานของตัวเองพอสมควรครับ
✽ ที่บ้านว่ายังไงบ้าง ?
หลังจากตื่นแล้วได้เห็นว่าตัวเองได้ทุนก็โทรไปหาพ่อแม่เลยครับ เขาก็ดีใจ + ประหลาดใจ เพราะส่วนตัวและครอบครัวผมเองก็ไม่ได้หวังหรือไม่ได้คิดมาตั้งแต่แรกแล้วว่าจะต้องได้รับทุนหรือมีทุนให้เพื่อที่จะขอครับ เลยค่อนข้างดีใจเลยครับ
❀ อยากให้เล่า Moment หรือช่วงเวลา หรือเหตุการณ์ที่ประทับใจให้ฟังหน่อย
น่าจะเป็นช่วงที่เวลาเรามีปัญหากับสิ่งของรอบตัวและปัญหาส่วนตัว เพื่อน ๆ ในกลุ่มก็จะยินดีมาช่วยดูแลเรากัน อันนี้ต้องขอบคุณเพื่อน ๆ จริง ๆ ครับ
❉ แบ่งปันเคล็ดลับ/ เทคนิคการเรียน…
ทำงานส่งครบ, ตรงเวลา, เข้าเรียน, จัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่าง ๆ และตั้งใจทำงานที่ได้รับมาให้ดีที่สุด
✿ ช่วยเล่าเกี่ยวกับการเรียนให้ฟังหน่อย
เอาตั้งแต่อนุบาลกันเลยทีเดียว ต้องบอกเลยว่าตั้งแต่อนุบาลจนไปถึงประถมปลาย คือเราเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย พูดก็ไม่กล้าพูด ภาษาอังกฤษคืออะไร ไม่เข้าใจ แปลไม่ออก เรียนก็ไม่เก่งแบบไม่รู้เรื่องว่าเรียนอะไรกัน แต่เกรดเราก็ดีมาโดยตลอดนะ เวลามีการบ้านเราก็จะทำส่งเสมอ น้อยมากที่จะไม่ส่ง (นับได้เลยแหละ) อันไหนทำไม่เป็นก็ถามเพื่อนนั้นแหละ
แต่พอเราเริ่มชีวิตช่วงมัธยมต้น เราก็เริ่มมีคอมพิวเตอร์ที่ดี (จริง ๆ เราได้จับคอมพิวเตอร์มาตั้งแต่อนุบาลเลย) ดีพอที่จะเล่นเกมกราฟิกกลาง ๆ ได้ เราก็เริ่มสนใจการทำ YouTube ขึ้นมาตั้งแต่ช่วง ม.1 เราก็เริ่มทำตั้งแต่เรายังพูดไม่เป็น พูดได้แค่กับเพื่อน ๆ ในสมั้ยนั้น แล้วเราก็เริ่มดูวิดีโอมันก็ทำให้เราได้เห็นว่า เห้ย เขาทำแบบนั้นได้ยังไงหว่า ทำไมมันดูดีจัง เราก็เริ่มหาข้อมูล หาวิดีโอสอนต่าง ๆ บนพวก Google, YouTube แล้วเราก็เริ่มทำ เริ่มลอกเลียนแบบในสิ่งที่เราคิดว่ามันดูดี จากหลาย ๆ แหล่ง และเราก็ทำตามแบบ เรียกได้ว่าเอาให้เกือบเหมือนเลย (คือช่วง ม.1 เราก็เริ่มเรียนรู้การใช้ After Effect แล้ว โคตรไว 555) เราทำแบบนั้นแหละ ค้นหา, ลงมือทำ, เผยแพร่, หาวิดีโอสอน ทำไปเรื่อย ๆ เราก็เริ่มเรียนรู้หลักการออกแบบหลาย ๆ อย่าง แต่ตอนนั้นคือยังทำแบบรู้ไม่จริง แค่ถ้าอยากได้แบบไหนคือทำให้ได้ แต่เรื่องเทคนิคคืออาจจะยังไม่ได้หรือไม่ถูกต้องมากพอ
จนเราขึ้นมัธยมปลาย จากที่เราลอกเลียนแบบ ก็เปลี่ยนไปเป็นการหาแรงบันดาลใจและเริ่มใส่ความเป็นตัวเองเข้าไปในผลงานต่าง ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ เราเริ่มหาสไตล์งานการออกแบบของเราเจอและเริ่มจับจุดได้ จนเราก็ได้มีโอกาสไปรับงานนอกจากพี่ในวงการที่ให้โอกาสได้ทำงานออกมา ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่ได้มีรายได้เลยด้วยซ้ำ เราแค่อยากไปทำก็เพราะอยากให้ชื่อและงานของเราออกไปให้คนอื่นได้เห็นมากกว่า แต่เราก็ยังไม่ได้เริ่มจริงจังหรอกหลังจากนั้น แต่ช่วง ม.5 เราได้รับการคัดเลือกเป็นหนึ่งในสภานักเรียน (ตอนแรกเพื่อนจะให้เราเป็นประธาน แต่ด้วยความที่ไม่มั่นใจในตัวเองเราเลยให้เพื่อนที่สนิทที่สุดและดูดีที่สุดให้เป็นแทน สุดท้ายก็คิดถูกมาก ๆ) เราก็ทำงานออกแบบกราฟิกพวกกิจกรรมต่าง ๆ ในโรงเรียนบางส่วน เราดีใจมากก เพราะเราชอบเวลางานที่เราทำ ได้ออกไปให้ผู้คนทั่วไปเห็น มันปลื้มใจจริง ๆ ประมาณช่วงนั้นหรือก่อนหน้านั้นหลายปีเหมือนเราเคยสนใจหรือ UX/UI แต่ก็เหมือนอ่านผ่าน ๆ พอเรากลับมาดูเรามาเรียนสายนี้สะงั้น และในช่วงชีวิตของเราตอนนั้นเราก็ได้มีเพื่อน
มาชวนให้ไปแข่งการเขียนโค้ด Arduino เกี่ยวกับพวกการสร้างนวัตกรรมใหม่ ๆ ที่สามารถช่วยเหลือคนทั่วไปได้ และเราก็ไปแข่งจนไปถึงรอบระดับประเทศ เราก็ได้เหรียญเงินมา นั่นเหมือนกับเป็นจุดเริ่มต้นและจุดประกายเล็ก ๆ ของการเขียนโค้ดเลยก็ว่าได้ เพราะตอนที่เราทำโปรเจคแข่งอันนี้ มันใช้เวลาเป็นเดือน ๆ เลยนะ พอในช่วงปิดเทอมเราก็ยังมาทำต่อที่โรงเรียนจนถึงวันแข่งกันเลย ในขณะที่เราเขียนอะ เราก็ได้เรียนพวกพื้นฐานเบื้องต้นของการเขียนโค้ดมา เพราะตอนเข้ารอบแรก เขาจะมีให้ไปเข้าค่ายอบรมก่อน เราก็ได้พื้นฐานจากที่นั่นมา พอตอนเราทำโปรเจคเรารับหน้าที่เขียนโค้ดคนเดียวเลย ทั้งหมดเราศึกษาเองจากการอ่าน Docs และหาจากพวก Google, YouTube (ตอนนั้นไม่มีพวก ChatGPT ด้วย) เองหมด จนมันสามารถทำงานได้อย่างที่ต้องการ แล้วมันภูมิใจสุด ๆ กว่าเราจะหาหลักการเขียนเองได้ เพราะมันหายากมากในตอนช่วงนั้น บางที่มันไม่มีบอกเราก็เอามันมาประยุกต์ขึ้นเอง
ข้ามไปตอนกำลังจะเข้ามหา’ลัยเลยละกัน คือตอนนั้นเรากำลังจะเลือกมหา’ลัยเข้าเราก็ดูหลาย ๆ ที่ทั้งเอกชนทั้งรัฐบาล เราก็มาเจอที่นี่และเห็นสาขาเกมในตอนแรก เพราะเรามีพี่ที่เคยเรียนสาขานี้ ก็ดูโอเคเหมือนกัน แต่ด้วยความที่เราวาดรูปไม่เป็น เราเลยคิดว่ามันไม่เหมาะและไม่ไหวแน่ ๆ จนเรามาสงสัยกับเอกนี้ว่ามันคืออะไร? เราก็รู้ว่าคราว ๆ มันคือการออกแบบพวกเว็บไซต์ ซึ่งเราเคยทำแบบเด็ก ๆ ง่าย ๆ มาก่อนในช่วงมัธยมต้น เราเลยเออ น่าจะใช่เรานี่แหละเอกนี้ก็เลยเลือกสมัครมาเลย และได้ในรอบ Portfolio เลย เรื่องราวมันก็จะประมาณนี้กับชีวิตของเราเอง…
✸ วิชาเรียนที่ชอบที่สุด…
วิชา WEB DESIGN AND DEVELOPMENT ตอนปี 2 (เทอมแรก) ครับ เป็นวิชาที่เรียนแล้วได้ลงมือทำจริง ๆ มีโปรเจคและผลงานออกมาจริง ๆ ไม่ใช่แค่เรียนเอาความรู้แต่เป็นการเรียนที่มีการเอาความเข้าใจเข้ามาใส่ด้วย หลังจากเริ่มเขียน 2–3 เว็บจริง ๆ (UI) ก็ทำให้เข้าใจโครงสร้างเว็บเลย
✶ วิชาเรียนที่คิดว่ายากส์ที่สุด…
วิชา COMPUTER GRAPHICS AND DESIGN (สั้น ๆ ในชื่อที่เรียกกันจนชิน วิชาเบสิก) คือบอกเลยว่ายากมากสำหรับผม เพราะเป็นคนวาดรูปห่วยแตกมาก แบบไม่ได้เลย ไม่ไหว แต่คือช่วงที่เราเรียนวิชานี้ทั้งตัว 1 และ 2 (เป็นวิชาที่มี 2 เทอมติดกันตลอดช่วงปี 1) เราเรียนออนไลน์ 100% เพราะฉะนั้นมันจะไม่ยากเท่าเหมือนพี่ ๆ ที่เรียนในสภาวะปกติ แต่ก็ต้องขอขอบคุณคะแนนฝั่งคอมกราฟที่ทำให้ผมเข้าทาง เลยไปสู้คะแนนเบสิกได้ 555
✴ เล่าถึงเพื่อนในชั้นเรียน ให้ฟังหน่อย…
วราลี (เพชร) เป็นคนที่ถึงจะไม่เก่งในสิ่งที่เรียนบางอย่าง แต่เพชรมีความพยายามและอยากเข้าใจส่วนนั้นให้มาก ๆ เวลาไม่เข้าใจหรือมีอะไรติดจะทักมาหาตลอด และเป็นคนที่ค่อยช่วยงานมาตลอด ๆ ครับ
จิรัชยา (น้ำตาล) เป็นคนที่ยินดีที่จะค่อยช่วยเหลือเพื่อนทุกคนมาก ๆ ครับ เวลามีอะไรมักจะแบ่งปันเพื่อน ๆ ตลอด และเพื่อนตั้งใจทำงานออกมาได้อย่างดีและแบ่งเวลาได้ดี
ปิยะณัฐ (บิ๊ก) ถึงอาจจะเป็นคนที่เวลาทำงานไม่ค่อยถนัดงานจะออกมาพอใช้ได้ แต่เรื่องเวลาที่บิ๊กอยากรู้มักจะถามไม่อาจารย์ก็ค้นหาด้วยตนเอง เป็นความพยายามที่ดีครับ
✣ เล่าถึงรุ่นพี่หรือรุ่นน้องให้ฟังหน่อย
สิรีธร เฉลิมรัตนางกูร (พี่พลอย #17) ครับ พี่เป็นคนที่คุยสนุกและทำงานออกมาดีมากกกกก
✭ แบ่งปันมีวิธีเอาชนะความขี้เกียจ…
อันนี้ต้องบอกว่าเป็นเรื่องส่วนบุคคลมาก ๆ ครับ โดยส่วนตัวแล้วมันก็มีแหละครับ ความขี้เกียจ ไม่ใช่ว่าผมไม่มีเลย มีปกติ บางทีก็เยอะด้วย แต่ด้วยความที่ผมมีงานอื่น ๆ นอกจากงานในมหาลัยที่ต้องรับผิดชอบ เลยต้องใช้คำว่า จำเป็น ต้องทำให้เสร็จเพื่อที่จะได้ไปทำงานอื่นที่สำคัญพอ ๆ กันครับ พองานมหาลัยเสร็จเร็ว ก็สามารถไปทำงานนอกได้เร็ว
แต่มันจะมีวิธีหลอกสมองของเราอยู่ โดยการให้เรานับ 3…2…1… แล้วไปทำเลย รับรองว่าได้งานเสร็จแน่นอนไม่ว่าจะเยอะหรือนิดนึง แต่ขอให้มันขยับสักหน่อยก็ดีมากแล้วครับ
✰ ภาษาคอมพิวเตอร์ที่ Happy กับมันมากที่สุดคือ/ CODE ที่จำได้แม่นมากที่สุด
ถ้าในตอนนี้ขอยกให้ภาษา Swift ครับ เป็นภาษาที่ผมคิดว่าง่ายที่สุดแล้วทั้งหลังบ้านและหน้าบ้าน (จริง ๆ ชอบ HTML แต่มันแค่หน้าบ้านอะสิ หลังบ้านนี้ไม่อยากคุย 555) ด้วยความที่ผมทำโปรเจคซึ่งโปรเจคนี้ใช้เวลามากกว่า 1–2 เดือน โดยเริ่มจาก 0 พอเราเขียนทุกวัน ๆ มันก็เลยทำให้เราจำได้แบบ จำได้เลยว่ามันใช้ยังไง เขียนยังไง อยากได้แบบนี้ต้องทำยังไง แต่ต้องขอบคุณโปรเจคนี้ครับ ที่ทำให้ตัวผมเองเข้าใจและอ่านภาษาอื่น ๆ ออกได้เลย เพราะเมื่อก่อนเราไม่เข้าใจคอนเซ็ปต์มันเลยว่า ไอ่นี้มันคืออะไร ไอ่นั้นมันคืออะไร พอเรามาทำจริงคือ Int +100 เข้าใจเลย
✒ หลักการออกแบบที่ Happy มากที่สุดคือ/ หรือตัวใดที่จำได้แม่นที่สุด
อันนี้ผมขอยกให้หลักการออกแบบ Unity หรือ เอกภาพ ครับ เพราะเป็นหลักการออกแบบที่ผมว่าสำคัญเป็นอันดับต้น ๆ เลยก็ว่าได้ คือถึงแม้การออกแบบของเราจะไม่ดี แต่ถ้ามีการออกแบบที่ไปในทิศทางเดียวกัน มันจะช่วยยกระดับงานของเราขึ้นไปอีกขั้นเลย ยกตัวอย่างเช่น การออกแบบ IC หรือ Corporate identity ที่จำเป็นต้องออกแบบภาพลักษณ์ให้ทั้งองค์กรออกมาในทิศทางเดียวกัน
✐ ศิลปิน (ด้านศิลปะและการออกแบบ) ที่ชอบมากที่สุดคือ.. .
Matvoyce (Mat Voyce) เป็นศิลปินด้าน Motion Graphic ครับ เป็นคนที่ผมชื่นชอบในเรื่องการทำอนิเมชั่น + ตัวอักษรที่ออกมาดูดีมาก
⛿ คิดว่าจุดเด่นของตัวเองคืออะไร
เราค่อนข้างเป็นคนที่คิด, วางแผนและจะลงมือทำจริงเสมอ พอเราคิดเสร็จแล้วไปหาความเป็นไปได้จากข้อมูลต่าง ๆ พอรวมกันแล้วมันสมเหตุสมผลและเป็นไปได้จะเริ่มวางแผนว่าเราต้องทำอะไรก่อน-หลัง, จัดลำดับความสำคัญและลงมือทำพร้อมกับปรับปรุงไปเรื่อย ๆ
⛭ กิจกรรมอาสาที่เคยทำ และชอบกิจกรรมไหนมากที่สุด
ไม่รู้ว่าอันนี้เกี่ยวหรือใกล้เคียงกับหัวข้อไหม แต่ผมชอบการเป็น “สภานักเรียน” ตอนสมัยมัธยมมากที่สุดครับ เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ชอบที่สุด เพราะเหมือนเราได้ร่วมพัฒนาโรงเรียนไปในทิศทางที่อยากให้เป็นโดยฟังเสียงจากพวกเราและทุกคนในโรงเรียนครับ มันก็จะมีการออกไปทำกิจกรรมภายนอกโรงเรียน เช่น เล่นดนตรีเพื่อรับบริจาคอะไรพวกนี้ครับ เป็นอะไรที่ทำแล้วรู้สึกดีครับ ที่เราได้เห็นเพื่อน ๆ ได้มาแสดงความสามารถครับ
⛦ กิจกรรมสัมมนา หรือกิจกรรมทัวร์ต่างๆ ที่ชอบหรือประทับใจมากที่สุดคืออะไร
อันนี้ผมยกให้เป็น Trip Singapore ครับ คือประทับใจตั้งแต่ก่อนบินยันบินกลับ คือทุกนาทีมันคือความตื่นตาตื่นใจ ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะช่วงสถานการณ์โควิด-19 ที่ทำให้เราไม่สามารถไปไหนได้เลย โดยเฉพาะนอกประเทศนี้ยิ่งหนัก บวกกับตัวเองอยากออกไปเที่ยวไปเปิดโลกนอกประเทศอยู่แล้วเลยยิ่งอินเข้าไปใหญ่ พอเราได้ไปเราก็พบว่าบางสิ่งบางอย่าง ประเทศไทยนั้นดีกว่ามาก โดยเฉพาะเรื่องการบริการที่คนไทยคือบางที่หรือบางคนบริการดีมาก พอกลับมาและเจอแบบไม่ดีมากก็เลยรู้สึก อ่อนี่แหละคือบริการปกติ (555555) และเรื่องการออกแบบเพื่อคนใช้อันนี้เราเห็นได้ชัดเจนมาก ๆ ในประเทศสิงคโปร์ คือเขาใส่ใจในคนทุกประเภทจริง ๆ
⛓ มองตัวเองเป็นคนแบบไหน?
เราเป็นคนอยากพัฒนาสกิลของตนเองตลอดเวลาครับ เราอยากเป็นเหมือนเป็ดแต่แข็งแกร่งกว่าเป็ดทั่วไป คือเราอยากให้สกิลบางอย่างที่เราพอทำได้ให้มันเก่งมากกว่าเดิมไม่มากก็น้อยครับ ส่วนเรื่องที่เราเก่งอยู่แล้วเราก็จะปรับปรุงให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ครับ
⚿ นิสัยของตัวเองที่พยายามจะปรับปรุงอยู่
อันนี้น่าจะเป็นเรื่องของอารมณ์ของตัวเองครับ ซึ่งเป็นข้อเสียมาก ๆ ของเราเลยก็ว่าได้นะ เวลาที่เราไม่พอใจอะไรเราจะอาการค่อนข้างออกชัดเจนเลยแหละ ซึ่งเราไม่ชอบส่วนนี้ของตัวเองเลย เราพยายามปรับปรุงเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา พยายามจะปรับวิธีคิดใหม่ รวมถึงตั้งสติให้มากขึ้นเวลาเกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้นด้วย
⚭ คนชอบเข้าใจผิดอะไรในตัวเราบ้าง
เพื่อนกับน้อง ๆ จะชอบมองเราว่าเราเป็นคนที่ดู “ดุ” แต่จริง ๆ คือถ้าสนิทขึ้นมาหน่อย เวลาคุยหรือเล่นปกติผมจะสายปั่นเอาฮาเลยแหละครับ แต่บางทีที่เราเป็นแบบนั้นส่วนตัวเรามองว่า เราเป็นคนที่จริงจังกับการลงมือทำอะไรสักอย่าง เพราะเราอยากให้มันเสร็จและออกมาดูดีมากกว่าครับ
และอีกข้อหนึ่งคือ “ทำไมดูเก่งทุกอย่างเลย” จริง ๆ ผมไม่ค่อยชอบคำนี้เท่าไหร่เลยครับ เพราะมันดูเหมือนตัวเราเองจะไปกดดันคนอื่นตลอดเวลา ผมเองก็ไม่ได้เก่งทุกอย่างหรอกครับ คนเราไม่มีทางเก่งทุกอย่างอยู่แล้ว แต่แค่ตอนนี้ผมเองอาจจะมาถูกทางและตรงกับสิ่งที่เราถนัดมากกว่า มันเลยทำให้ถูกมองเก่งทุกอย่างมากกว่าครับ การที่จะเก่งหรือทำในเรื่องนั้น ๆ ได้ดี มันต้องใช้ประสบการณ์และการฝึกฝนจริง ๆ ครับ ซึ่งผมเองอาจจะมีสิ่งนั้นมาก่อนใครหลาย ๆ คน เลยทำให้ผมเข้าใจและพัฒนาได้ดีกว่า แค่นั้นเลยครับ
⚜ ไอดอล/ หรือบุคคลที่เป็นแรงบันดาลใจ
อันนี้ผมอาจจะไม่สามารถเจาะจงเป็นบุคคลได้นะครับ แต่ผมมีไอดอลเป็นคนหลาย ๆ คนที่ได้ทำงานกับบริษัทระดับโลก เช่น Riot Games, Blizzard ซึ่งผมนับถือพวกเขามาก ๆ เลยนะครับ ทุกคนและทุกฝ่ายเลย เพราะเขาทำผลงานออกมาได้ดีและคุณภาพซึ่งมันถูกใจผู้เล่นอย่างเรามาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายจัดกิจกรรม, กราฟิก, ออกแบบ, ทีมโปรดักชั่น ผมเลยเอาบุคคลเหล่านี้เป็นแรงบันดาลใจของผมเลย เวลาเราไปส่องพวกทวีตเตอร์ส่วนตัวของทีมงานหรือสื่อที่ออกมาจากทางบริษัทเหล่านี้ เขาจะชื่นชมและให้เครดิตทีมงานตลอดเวลา ว่าเขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้ที่ทำให้มันเกิดขึ้นมาเป็นจริงได้ และนั้นคือแรงบันดาลใจส่วนหนึ่งของผมเอง
⚜ เวลาเบื่อๆ หรือว่างๆ ชอบทำ…
ทุกคนเชื่อผมนะครับว่า ถ้าให้ผมตอบดี ๆ คือชอบ ฟังเพลงส่วนใหญ่เลยครับ ฟีลแบบฟังเพลงไป ถ้ามีงานก็ทำงานไปด้วย คือเพลิน ๆ ครับ แต่ถ้าเอาตามจริงคือ เล่นเกม ครับ อย่างน้อยเราก็ไม่เอาเวลาไปทิ้งฟรีกับการนั่งเฉย ๆ แต่เอาไปหัวร้อนแทนครับ *คือผมก็ทำทั้งสองอย่างนั้นแหละครับ* บางที่มันก็มีช่วงเวลาที่เล่นเกมมันก็เบื่อ ก็จะฟังเพลงนั่นแหละครับ
♾ เมนูอาหารที่โปรดปรานที่สุด
กะเพราหมูกรอบ + ไข่ดาว คือที่สุด กินได้ตลอด
☼ สีที่ชอบคือสีอะไร
สีฟ้าครับ ที่เราชอบสีนี้อย่างแรกเพราะมันมงคลกับเดือนเกิดครับ 555 อย่างที่สองคือมันเป็นสีของท้องฟ้า น้ำทะเล ช่วงเวลาฤดูร้อน เราชอบอะไรพวกนี้มาก มันรู้สึกสดชื่น สุขตลอดเวลา
♞ แนวหนัง หรือซีรีส์ที่ชอบดู/ หนังหรือซีรีส์ในดวงใจตลอดกาล
อันนี้ขอเป็นสิ่งที่ใกล้เคียง คือเกมที่ชื่อว่า Detroit Become Human เป็นอะไรที่มากกว่าหนังหรือซีรีส์ เนื้อเรื่องกินใจ ถ้าใครไม่ถนัดเล่นแนะนำให้หาดูใน YouTube ได้เลย (โดยเฉพาะช่องพี่เอก (HRK) คือดีย์ที่สุด) แนะนำมาก ๆ บางฉากทำให้ร้องไห้เลย
♫ แนวเพลงที่ชอบฟัง/ ศิลปินดารานักร้องในดวงใจตลอดกาล
K-POP 100% บอกเลยสำหรับผม คือก่อนที่เราจะรู้จักเกาหลีเราไม่ฟังเพลงเลยนำ เพราะรู้สึกมันไม่ใช่แนวเราอะ พอเพื่อนเรามันติ่ง มันก็เข้าหูเรา เราก็กลับไปหาชื่อวง หาชื่อเพลง แล้วก็ติดมาตลอดหลังจากนั้น มันมีหลายแนวมาก สนุก, สบาย ๆ, มันส์ อะไรพวกนี้ ส่วนศิลปินที่ชอบคือ Red Velvet ครับ ชอบเพลง สมาชิกวง และที่สำคัญเลยคืองานกราฟิกของวง ที่มันสุดมาก ทั้งคอนเซ็ปต์ ทั้งงานออกแบบ คือให้เป็นวงแรก ๆ ที่ดีมาก ๆ อย่างเช่น อัลบั้ม Feel My Rhythm ที่นำคอนเซ้ปต์งานศิลปะสมัยก่อนเช่น พวกยุค Impressionism มาทำเป็นงานอาร์ตใน Music Video คือดีย์มากกกก
☺ชอบไปเที่ยวแนวไหน/ แบบไหน?
ชอบอยู่บ้านส่วนใหญ่ครับ มันชิวดี เพราะเราทำ/จัด ให้บ้านหรือห้องตัวเองนั้นดูดี มันเลยทำให้เราไม่จำเป็นต้องออกไปไหนด้วยซ้ำ แค่นั่งฟังเพลง, ดูหนัง, กินขนม ก็สุขมากแล้ว แต่ถ้าจำเป็นต้องออกก็จะเป็นพวก ทะเล ไม่ก็เดินห้างส่วนใหญ่ ที่เราชอบไปทะเลก็เพราะว่าอากาศมันทำให้รู้สึกว่ามันตัวเราเองดูสดใสดีครับ ถ้าเป็นพวกห้างส่วนใหญ่ก็จะชอบ Window Shopping มากกว่ากับไปหาของกินอร่อย ๆ ก็ง่ายดีครับ
☸ คำพูดติดปากช่วงนี้ที่พูดบ่อย.. .
“เมื่อไหร่จะว่าง ตารางแน่นไปถึงสิ้นเดือนแล้วเนี่ยยยย”
❛ ขอ Quote ที่ชอบมากที่สุดและยึดมาใช้กับตัวเองบ่อยๆ
เราเป็นคนที่ Work Hard, Play Hard จนบางที่เราก็มองว่าเราเหนื่อยเกินไปหรือป่าว เพราะเราอยากให้มันออกมาดีที่สุดเท่าที่จำเป็นไปได้ ก็เลยมี Quote ที่เราไปดูมาจากซีรี่ย์หนึ่งที่บอกไว้ว่า “ทำงานเพื่อใช้ชีวิต หรือมีชีวิตเพื่อทำงาน” มันเลยทำให้เราค่อนข้างหรือบ้างทีก็ปล่อยจอยกับบางสิ่งซึ่งมันช่วยลดความเครียดได้ดีเลย
ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด อยากทำอะไร อยากเป็นอะไร อยากลองอะไร ลองได้ลอง ทำได้ทำ อย่าไปกลัวเลย เพราะมันจะทำให้ชีวิตเราได้เปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ มากมายจริง ๆ
☯ กำลังมองหาโอกาสอะไรอยู่ และเราสามารถทำอะไรเพื่อให้โอกาสนั้นเกิดขึ้นจริงด้วยตัวเองได้บ้าง?
ตอนนี้เราคิดว่ากำลังจะหาโอกาสที่จะออกไปทำงานหรือเรียนนอกประเทศให้ได้ เพราะเราอาจจะชอบการใช้ชีวิตแบบนั้นมากกว่า เรามองว่าเราสามารถทำให้โอกาสนั้นสามารถเกิดขึ้นจริงได้นะ แต่เราอาจจะเหนื่อยมากหน่อย เพราะมันค่อนข้างยากมาก ๆ ถ้าเราจะไปโดยที่ไม่ใช้เงินจากทางบ้านหรือเราออกเงินเอง เราจะต้องหาพวกทุนหรือการแข่งขันในด้านต่าง ๆ มากขึ้นในทุก ๆ วัน เราคิดว่าอาจจะสามารถทำได้ไม่มากก็น้อยก็ยังดีครับ
☘ เทคนิคหรือวิธีการดูแลร่างกาย ดูและจิตใจ
ถ้าเรื่องร่างกายคือ เราจะออกกำลังกายถ้าเป็นไปได้คือทุกวันตอนเย็น ออกวันละ 30 นาทีก็เพียงพอแล้วสำหรับเรา เพราะมันช่วยให้เราคลายความเครียดลง และทำให้เราคิดงานออกหรือดีขึ้นด้วย (แนะนำให้ทุกคนลองจริง ๆ ไม่ว่าจะแค่เดินเล่นฟังเพลง หรือออกกำลังกายตาม YouTube) แต่ขอให้ออก ไม่ว่าจะมากหรือน้อยมันช่วยได้ดีจริง ๆ
วิชาเอกการออกแบบอินเทอร์แอคทีฟแอปพลิเคชัน สาขาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการออกแบบ คณะไอซีที ม.ศิลปากร เปิดรับนักศึกษาใหม่ #TCAS66 รอบ Admission และรอบอื่นๆ รายละเอียด › ict.su.ac.th/func
ติดตามความเคลื่อนไหวเพิ่มเติมได้ที่
Facebook: facebook.com/funcslash
Instagram: instagram.com/funcslash
Twitter: twitter.com/funcslash
Pinterest: pinterest.com/funcslash
Youtube(1) : https://youtube.com/@funcslash7908
