Mirtazapin Saçmalaması
Başlangıç… Ya da kaybediş.
Ne kadar zıt gibi görünse de, birbirleri arasındaki uzaklığın, akıllarda beliren sayı doğrusuyla hiçbir alakası yoktur. Mutlak bir başlangıç ve sona gelinmiş bir an, bir referans, bir dönüm noktası. O noktadan itibaren devam edilen ve mutlak devamlar kaybedişler ve başlangıçlar dolu. Psikolojik anlamda bakarsak ve kendimizi bir şekilde laboratuvar hamsterı gibi düşünürsek, mutlak bir zaman bizim için türlü oyunlar oynayıp, bizi de bu oyunu oynamaya zorlar. Ve biz sadece koşarız, bekleriz, soluklanırız ve tekrar koşarız. Evet, olduğumuz yerde. Biriken duygular, hırslar, psikolojik olan bir dönemin, fiziksel acı kadar çöküntüye bırakma sorunsalı, bizim içimizde kopan fırtınalardır.
Soluğunuzu, bir klinikte kapının üzerindeki monitörde randevu sırasını bekleyen bir hasta olarak alabilirsiniz. Hayatınızda birkaç dakika sonra, legal bir madde bağımlılığını oluşturacak bir durum olabilir. Sonsuzluklar birbirinden büyük müdür? Ölçülemeyeceği kesin, sonsuzlukların sonunu görmeden yaşamın en ücra köşesine sokuyoruz. Mutlak bir başlangıçtan kaybediş noktanıza kadar, o kadar an geçti ki saymanız matematiksel anlamda bile imkansızdır. Sonsuzdur. Hayatımızdaki dönemler sonsuzluktur. Aslında bu tür şeyleri düşünmek kafalarının içerisinde akvaryum var gibi hissettirebilir bazılarına. Eğer şu anlık ruh halinize karşılık geliyorsa belki, kendinizi “hiçbir şeyi” uzun uzun düşünürken hissedebilirsiniz. Sonsuzluklarımızdan büyük sonsuzluğun içindeyiz. Bu sonsuzluğumuza yeni başlangıçlar için bitkin kalmamız, bir şeyleri muhakkak geciktirecek. Korkularımız bitkinliğimize karışıp kalacak. Placebo etkisinden daha fazla etki yaracak antidepresanların griliğinde kalacağız.
Bir Ankara sabahında kalkıp onca düşüncenin kalabalık sesleriyle aynaya baktığımız an ve düşünceleri irdeleyip gözlerimizi ovuşturduğumuz çöküntülü an rutin olarak devam ederken saat tik takları ve buzdolabı sesiyle “repedra” tableti ağzınıza götürürken yudumladığınız anı umursamayıp saatinizi kontrol ettiğimiz an… Legal bağımlılığımız… İç çöküntüleri oluşumunu indirgeyen bir katalizör gibi hayatımıza soktuğumuz korkularımızı bastırdığımız, düşünmemizi önlemek için beynimize bembeyaz bir betonarme duvar ören bir yardımcı. Kazağınızın yününe sürten ellerinizde tuttuğunuz sigara, dumandan kısılmış gözler. Gariplik, boşluk, kulaklara zımbalanan yol sesi. Ufak tefek göz dolmaları, sonsuzluk içinde başlangıçları beklemeler.
