Kayleighs Dordt, een soort Amsterdam in het klein

Jongerenblog — 30 april 2015 — door Lisa

Tijdens het Kenniscafé op 14 april ontmoette ik Kayleigh (19) voor het eerst. Kayleigh is stagiaire bij de creatieve broedplaats DOOR, maar ook jongere uit omgeving Dordrecht. We hadden een leuk gesprekje en maakten een afspraak.

Kersvers labteamlid Anna en ik zoeken haar vandaag op bij DOOR. De donderdag is Kayleighs stagedag, al komt ze met vergaderingen en evenementen in het weekend gewoon extra.

Kayleigh opent een gigantische, scheve voordeur en verwelkomt ons in een pand met een persoonlijkheid. Als ze ons langs een expositieruimte, een tuin met een mobiele moestuin en oude klaslokalen vol met creatieve maaksels leidt, wordt ons duidelijk dat er een hoop gebeurt bij DOOR.

Door op de kaart krijgen

We gaan zitten met een kop thee, en Kayleigh vertelt ons dat DOOR inderdaad regelmatig diverse activiteiten organiseert. Jongeren komen er echter weinig op af, omdat er geen specifiek jongerenprogramma en ook weinig bekendheid is, denkt ze. En daar wil Kayleigh wel verandering in brengen: ‘Ik zit in het bestuur van Door, nu nog als enige jongere. Tijdens het Kenniscafé viel me op dat Door niet op de poster met door jongeren genoemde organisaties stond. Daar moeten we wat aan doen!’

Voor zo’n jongerenproject heeft Kayleigh al wel een idee: het opzetten van een jongerenpanel. ‘Ik wil middelbare scholieren graag stimuleren om zelf iets te organiseren rondom kunst en cultuur. Zelf was ik vroeger wel geïnteresseerd, maar zag ik het belang er niet van in om er echt iets mee te doen. Nu voel ik dat wel. Als middelbare scholier is het toch lastig om jezelf te uiten, echt jezelf te zijn. In het jongerenpanel zouden jongeren begeleid worden om vanuit hun eigen interesse iets van kunst en cultuur te onderzoeken, samen ideeën te bedenken en daar iets rondom te organiseren. Zoals een concert of kunstevenement.’

Impulsen voor Dordrecht

Volgens Kayleigh mag er in Dordrecht sowieso wel meer gebeuren voor jongeren, op het grensvlak van creativiteit en uitgaansgelegenheid. ‘Twee jaar terug was er een goed initiatief: de Rabobank gaf jongeren budget om een groot feest te organiseren. Met name leuk voor jongeren die nog niet mogen drinken, want je kon er ook van alles doen, zoals graffiti spuiten. Dat soort evenementen zouden er meer moeten zijn. Het werd alleen niet goed gepromoot: ik wist er toevallig van, omdat mijn moeder het zag staan in boekje dat bij de post zat. Het stond niet op Facebook ofzo.’

Wat volgens Kayleigh ook nog wel een impuls kan gebruiken in Dordrecht zijn de bijbaantjes. ‘Ik werk nu al een paar jaar op zaterdag bij een bakker in Papendrecht. Een paar maanden terug ben ik in Dordrecht veel winkels binnengelopen met mijn CV en motivatie, maar ik kreeg zelden reacties. Dat werkt heel demotiverend, als mensen niet eens de moeite nemen om je af te wijzen.’
Afgezien daarvan wil Kayleigh over een jaar of twee graag in Dordrecht komen wonen, na het afronden van haar studie CMV. Nu woont ze nog op een kwartiertje fietsen, bij haar ouders in Papendrecht.

Waarom Dordrecht?

‘Rotterdam is voor mij wel de grote stad waar veel gebeurt, maar Dordt is prettig, vertrouwd. ’s Avonds voel ik me hier nooit onveilig. En soms zie ik toeristen naar de gebouwen hier kijken en dan denk ik ‘Oh ja.. Het is hier super mooi!’ Ik ben me er niet altijd bewust van, maar het is hier net een soort Amsterdam in het klein.
En mijn vriend werkt in Barendrecht, het zou wel handig zijn om hier uiteindelijk samen te wonen. Je moet je een tijd van tevoren inschrijven bij zo’n coöperatie, Woonkracht of Woonbron… En dan punten sparen. Dat hebben we nog niet gedaan, het kost namelijk 35 euro en dat heb je dan telkens net niet even liggen. Maar dat moeten we echt nog eens doen!’

Met dat onderwerp dwalen we af naar hoe de toekomst eruit zou zien. ‘Kinderen? Ja! Over tien jaar ofzo. En we willen graag in de binnenstad wonen, maar ik weet niet of dat heel geschikt is voor gezinnen. Dan ben ik klaar met mijn opleiding en dan heb ik hopelijk een baan in de cultureel-kunstzinnige hoek, en fotografeer ik nog steeds.’

Voor het zover is laten we Kayleigh eerst maar eens aan haar stagedag beginnen. Anna en ik pakken ons boeltje en stappen richting de reuzedeur. Kayleigh zwaait ons uit. Opgeladen door haar enthousiasme en ideeën wandelen we de Voorstraat op, Kayleighs klein Amsterdam in.