Duidelijke groepsnorm
de naam Joke is gefingeerd
Het viertal Bep, Joke, Marja en Marius is vaste bezoeker van het Zimmertje, het inloophuis aan het Louis Zimmermannplein. Ik herken ze nog van de vorige keren dat we er waren en Joke hebben we al eerder uitgebreid gesproken. Marja en Marius zijn al heel lang een stel en hebben altijd in Groenoord gewoond, met als uitzondering een ‘uitstapje’ naar de naastgelegen Woudhoek.
Sociaal ouder worden
Juist omdát we steeds dezelfde gezichten zien bij het Zimmertje, vragen we ons af of er wel eens nieuwe mensen bij komen en, meer in het algemeen, of deze plek wel wordt gezien door mensen van buiten het Zimmermannplein. Dat ligt er maar net aan, vertelt Joke. “Van het Straussplein krijg je nooit iemand mee.” Daarnaast stipt ze aan dat mensen niet komen vanwege een ‘andere achtergrond’ of simpelweg omdat ze de hele dag werken. “Dat zijn gewoon andere levens.” Het is al met al moeilijk om nieuwe mensen te krijgen. Ja, soms met de Kerstdagen, toch een moment dat mensen naar extra gezelligheid op zoek zijn — of het valt extra op dat je alleen bent, mits je erop uit gaat. Toch zie je die mensen vaak niet meer terug. “Ook al is er buiten feest, sommige mensen krijg je niet achter de geraniums vandaan”, zegt Bep.
Het Lisztplein is echt een ontmoetingsplein, bevestigen ze elkaar. “Die zouden er meer moeten zijn. Bijvoorbeeld op de plekken waar veel mensen komen, zoals de Bas [zo wordt de Dirk van den Broek nog vaak liefkozend genoemd, red.]. Je kunt daar wel naar de bingo, maar dat doen wij niet.” Het valt op hoe hecht dit groepje in het leven staat: dit vinden we, dit doen we niet. Een duidelijke groepsnorm — hoe kan het ook anders als je zo vaak met elkaar optrekt.
Het ouder worden helpt niet als je sociaal ‘aangehaakt’ wil blijven. De groep is het erover eens: als je wat ouder wordt en je ligt er een tijdje uit, is het heel moeilijk om de draad weer op te pakken. Je hebt niet meer de veerkracht van vroeger, en dan is het gemakkelijk om ‘achter de geraniums’ te blijven zitten afwachten tot het leven jouw kant op komt.
Stilte
Het weekend is ook een hobbel: je mist dan het ritme van het dagelijkse leven en je moet echt zelf een programma maken. Voor degenen met een sociaal netwerk of familie: die zoeken elkaar op. De meesten hebben hun kinderen relatief dichtbij wonen. Marius: “In het weekend zitten de meesten niet te wachten op iets om naar toe te gaan.” Joke: “Ik ga altijd naar Frankeland [verzorgingshuis in Schiedam, red.] ‘s ochtends. Ik vind de zondag echt een ‘andere’ dag: je hoort of ziet niemand. En stel je dan eens voor dat je in sociaal isolement leeft…”
Dan is er nog de zorg. Joke weet dat je vanaf 1 maart een hoop moet gaan bijbetalen. Voor sommigen is dat een probleem: die moeten er dan andere dingen voor gaan laten. En elk kopje koffie kost nou eenmaal geld.
